ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΡΑΦΟΣ: "Ο εκφυλισμός" άρθρο 1908 δημοσίευση εφημ. "Η Βιοπάλη" (Εν Αθήναις) ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ

Κυριακή 21 Μαΐου 2023

"Ο εκφυλισμός" άρθρο 1908 δημοσίευση εφημ. "Η Βιοπάλη" (Εν Αθήναις) ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ

Ο Εκφυλισμός

άρθρο 1908

δημοσίευση εφημ. « Η Βιοπάλη »

Οι ενότητες του άρθρου

( σελίδα 100 )

( σελίδα 101 )

Παράλληλα όμως με την εμφάνισιν εντός των πόλεων της νέας και ενεργητικής εκείνης ζωής, εξ ής πηγάζει επίσης η εμφάνισις εξοχοτήτων και διακριθέντων ανρθώπων, αναπτύσσεται και το νευροπαθειακόν στοιχείον υπό διαφόρους μορφάς εκδηλούμενον και καταλήγον μοιραίως εις τας ψυχοπαθείας, τας μεγάλας νευρώσεις, τας ποικίλας παθήσεις του νευρικού συστήματος, εις την αυτοκτονίαν, το έγκλημα, την μεγάλην θνησιμότητα των παίδων και την στείρωσιν επιφέρον έν αναπόφευκτον και μοιραίον τέλος, την καταστροφήν και εξάλειψιν των γενεών.

[ σημείωση 1: Η θεωρία του Jacobi εξελληνίσθη υπό του κ. Σ. Αποστολίδη ιατρού εις το περίφημον αυτού έργον αι «Ψυχώσεις».

παρένθετη σημείωση:

1889: Σίμων Αποστολίδης, «Αι Ψυχώσεις. Μελέται ιατρικαί, κοινωνιολογικαί και φιλοσοφικαί περί Φρενοπαθειών», Εν Αθήναις, (Ψυχιατρική)

1910: Σίμων Αποστολίδης, «Αι Ψυχώσεις. Μελέται ιατρικαί, κοινωνιολογικαί και φιλοοσοφικαί περί φρενοπαθειών», Γ. Φέξης, Αθήνα, [δρ. 4], (Ψυχιατρική) (επανέκδοση) ]

Ιστορική επισκόπηση

Σπάρτη

Ρώμη

Εν Ρώμη κατά το τέλος της πρώτης βασιλείας τόσον ολίγαι οικογένειαι ευγενών από της εποχής του Ρωμύλου υπελείφθησαν, ώστε εδέησε να δημιουργήσωσιν ιδιαιτέρων τάξιν ευγενών : minorum gentium, και εν τούτοις κατά τον 2ον Καρχηδονιακόν πόλεμον (218-201 π.Χ.) η γερουσία ηρίθμει μόνον 123 μέλη, δι’ ό προς συμπλήρωσιν του κεκανονισμένου αριθμού των 300 (μελών) ηναγκάσθησαν να εξευγενίσωσιν 177 νέα μέλη.

Ο Ιούλιος Καίσαρ κατόπιν βλέπων την ελάττωσιν του αριθμού πατρικίων ηναγκάσθη δια του νόμου Cassia να δημιουργήση και άλλους πατρικίους. Το αυτό έπραξαν ακολούθως ο Αύγουστος και ο Κλαύδιος, αενάως ούτω συμπληρουμένων των αραιουμένων τάξεων των προνομιούχων πολιτών δια νέων νόμων.

Η Ελλάδα

(σελίδα 101)

(σελίδα 102)

Η Περσία (Αχαιμενίδαι)

Δυναστείαι των διαδόχων του Μεγ. Αλεξάνδρου

Πτολεμαίοι (Λαγίδαι) – Αίγυπτος [305-30 π.Χ.]

Ο οίκος των Λαγιδών, ήτοι η δυναστεία των Πτολεμαίων της Αιγύπτου, ωσαύτως εξηφανίσθη, αφού ο κόσμος είδεν επί της σκηνής του βίου αυτών όλα τα εγκλήματα: μητροκτονίας, αδελφοκτονίας, αιμομιξίας, ανηκούστους ακολασίας και ασωτίας.

Ο Πτολεμαίος Β΄ (285-246 π.Χ.) επωνομάσθη κατ’ ευφημισμόν Φιλαδελφεύς, διότι εφόνευσε τον αδελφόν του. Ο Πτολεμαίος Δ΄ (221-204 π.Χ.) επωνομάσθη Φιλοπάτωρ διότι εφόνευσε τον πατέρα του. Ο Πτολεμαίος Ε΄ (204-180 π.Χ.), ο φονεύσας την μητέρα του ωνομάσθη Φιλομήτωρ.

[ παρένθετη σημείωση: Δύο από τους Πτολεμαίους της Αίγυπτου που ήταν μητροκτόνοι ήταν ο Πτολεμαίος ο Πέμπτος και ο Πτολεμαίος ο Δωδέκατος.

Ο Πτολεμαίος ο Πέμπτος βασίλεψε από το 204 π.Χ. έως το 181 π.Χ. και φόνευσε τη μητέρα του, τη βασίλισσα Κλεοπάτρα Α΄ το 176 π.Χ.

Ο Πτολεμαίος ο Δωδέκατος βασίλεψε από το 51 π.Χ. έως το 47 π.Χ. και φόνευσε τη μητέρα του, τη βασίλισσα Κλεοπάτρα Σελήνη το 69 π.Χ. ]

Ο Πτολεμαίος Ζ΄, ο Ευεργέτης κατέστη τοσούτον μισητός δια τα πλήθη των εγκλημάτων του, ώστε έλαβε την προσωνυμίαν Κακεργέτης.

[ παρένθετη σημείωση: δες το ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη «Ας φρόντιζαν» που κάνει αναφορά στον Πτολεμαίο τον Κακεργέτη. Το ποίημα έχει χρόνο γραφής: 8 Ιουλίου 1930. Δημοσιεύθηκε στο περ. «Πρωτοπορία» του Φώτου Γιοφύλλη, στο τεύχος 8-9, Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1930, σ. 209. ]

Η Κλεοπάτρα, θυγάτηρ του Πτολεμαίου ΣΤ΄ του πρώτου φιλομήτορος, εφόνευσεν ιδίοις χερσίν δι’ εγχειριδίου τον υιόν της.

Δυναστείαι της Ευρώπης

(σελίδα 102)

Η θεωρία του Max Nordau

(σελίδα 103)

Τα γνωρίσματα του εκφυλισμού

Δι’ αυτούς δεν υπάρχει ούτε νόμος ούτε αιδώς ούτε ευπρέπεια. Διαπράττουσι μετ’ απεριγράπτου απαθείας και ηρεμίας φρικώδη εγκλήματα μόνον και μόνον προς θεραπείαν στιγμιαίου πάθους και χαμερπούς ορμής ή απλώς εξ ιδιοτροπίας.

Ας λάβωμεν υπ’ όψει μας εν τούτοις ότι υπάρχουν και βαθμοί κατώτεροι, κατά τους οποίους ο εκφυλισμένος δεν διαπράττει μεν ίσως αξιόποινόν τι, δικαιολογεί όμως θεωρητικώς το έγκλημα και προσπαθεί ν’ αποδείξη δι’ όγκου φιλοσοφικών φράσεων και σοφισμάτων τί είναι τάχα καλόν και τί κακόν, τί αρετή και τί κακία και καταλήγει εις το συμπέρασμα πως όλα τα τοιαύτα είναι πάσης πάσης διακρίσεως αυθαίρετα.

Η υπεραίσθησις (ως γνώρισμα του εκφυλισμού).

υστερούνται.

Οποία φρεναπάτη ! Υπολαμβάνουν αυτήν των την ερεθιστικότητα, ως υπεροχήν, και νομίζουν ότι έχουν την ιδιαιτέραν τινά νοημοσύνην, την οποίαν στερούνται οι κοινοί των θνητών, τους οποίους επιλέγει ο Max Nordau, περιφρονούσι δια τούτο, χωρίς να υποπτεύουν οι ταλαίπωροι ότι καυχώνται επί ασθενεία και μεγαλαυχούν επί πνευματική διαταράξει.

(σελίδα 103)

ίσως, θαμβούσιν, επιδρώσι βαθέως επί του πλήθους, αλλ’ η επίδρασις αυτών είναι πάντοτε απαισία, καίτοι η αλήθεια είναι επλέγει ο Nordau, ότι τούτο δεν παρατηρείται μεν κατ’ αρχάς, καλώς όμως καταφαίνεται βραδύτερον.»

Μεγάλοι άνδρες πάσχοντες

από εγκεφαλικήν ασυμμετρίαν,

από παραφροσύνην, ημιπαραφροσύνην,

από φαινόμενα υστερισμού και νευρώσεων.

Ζαν-Ζακ Ρουσσώ – delire de persecution

Λόρδος Βύρων

Auguste Lomte

Ναπολέων

Η εγκεφαλική ενεργητικότης παρά τω Ναπολέοντι ήτο σχεδόν υπεράνθρωπος. Εκοιμάτο μόλις 4 ώραςκαι ειργάζετο κατά τας επιλοίπους μη αισθανόμενος ουδένα κόπον.

(σελίδα 105)

(σελίδα 106)

Ριχάρδος Βάγνερ

( σελίδα 106 )

(σελίδα 107)

(σελίδα 155)

(σελίδα 156)

Το ανυπόγραφο άρθρο «Ο εκφυλισμός» δημοσιεύθηκε σε δύο συνέχειες στην μηνιαία εφημερίδα «Η Βιοπάλη», εκδιδομένη άπαξ του μηνός, Εν Αθήναις, (δντής: Οδ. Μ. Καλοκαιρινός), στο τεύχος 4, Νοέμβριος 1908 (σ. 100-108) και στο τεύχος 6, Φεβρουάριος 1909 (σ. 155-157).

[ εδώ το άρθρο δεν είναι πλήρες ]

Εξώφυλλο του τεύχους 4