Samuel Beckett "Waiting for Godot" [ ερωτήσεις προς το gptgo ] start of the game Θεατρογραφικά

 

Waiting for Godot

by Samuel Beckett

 

 

 

 

 

ΕΡΩΤΗΣΗ:

 "Να δώσεις την υπόθεση και τους βασικούς ρόλους στο θεατρικό έργο "Waiting for Godot" του Samuel Beckett."

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

   Η υπόθεση του "Waiting for Godot" του Samuel Beckett ακολουθεί δύο άντρες, τον Vladimir και τον Estragon, που περιμένουν την άφιξη ενός αφηρημένου και μυστηριώδους χαρακτήρα που ονομάζεται Godot. Καθώς περιμένουν, συναντούν διάφορους χαρακτήρες και συνομιλούν για διάφορα θέματα.

   Οι βασικοί ρόλοι είναι οι εξής:

- Vladimir: Ένας από τους δύο άντρες που περιμένουν τον Godot. Είναι πιο κοινωνικός και εκφραστικός από τον Estragon και συχνά αναλαμβάνει τον ρόλο του παραγωγικού συνομιλητή.
- Estragon: Ένας από τους δύο άντρες που περιμένουν τον Godot. Είναι περισσότερο ανυπόμονος και απαισιόδοξος από τον Vladimir και συχνά αποδίδει τις δυσάρεστες εκτιμήσεις του για τη ζωή και την κατάστασή τους.
- Pozzo: Ένας πλούσιος κτηνοτρόφος που τυγχάνει να συναντήσουν οι δύο άντρες κατά τη διάρκεια της αναμονής τους. Είναι περίεργο και στρεβλό και τα δούλεψά του, ο Lucky και ο Pozzo ίδιος, παρουσιάζονται σε μια σκηνή.

- Lucky: Δούλος του Pozzo που εμφανίζεται μαζί με αυτόν. Είναι κακόμοιρος, αδέξιος και συστηματικά υποβαθμίζεται από τον Pozzo.

- The Boy: Ένας νέος αγόρι που εμφανίζεται δύο φορές και αναφέρει ότι ο Godot δεν θα έρθει σήμερα, αλλά πρόκειται να έρθει αύριο.

 

   Οι περισσότεροι χαρακτήρες που εμφανίζονται στο έργο έχουν μικρούς ρόλους και παρουσιάζονται κυρίως στις συνομιλίες τους με τον Vladimir και τον Estragon. Το έργο επικεντρώνεται στη συνδιαλλαγή και στις σκέψεις των δύο κυριότερων χαρακτήρων καθ 'όλη τη διάρκεια του έργου.

 

ΕΡΩΤΗΣΗ:

 

"Να αναλύσεις το γιατί ο Samuel Beckett επέλεξε ως κεντρικούς χαρακτήρες δύο tramps. Αυτή η επιλογή τί μπορεί να αντιπροσωπεύει πέρα από το συμβολισμό των δύο ανθρώπων γυμνών, αποστερημένων από κάθε ελπίδα, από κάθε είδους αποκτήματος, από κάθε είδους ενδεχόμενου σχεδιιασμού για το μέλλον, σχεδιασμού που να στηρίζεται στην οικονομική ή εργασιακή επίτευξη. "

 

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

 

   Ο Samuel Beckett επέλεξε δύο tramps, ή αστέγους, για τους κεντρικούς χαρακτήρες του έργου του, διότι μέσω αυτών αναπαριστά την απελπιστική κατάσταση του ατόμου στην στοχαστική ταυτότητα της σύγχρονης εποχής.

  Οι δύο αυτοί χαρακτήρες αντιπροσωπεύουν την ανθρώπινη ύπαρξη στην πιο άθλια μορφή της: οι δύο tramps δεν έχουν τίποτα να χάσουν, καθώς δεν έχουν τίποτα να κατακτήσουν. Οι ζωές τους είναι αξίωμα αυτοκαταστροφής, και η καθημερινότητά τους εξαρτάται από την ελεημοσύνη του κόσμου γύρω τους. Αυτή η κατάσταση δίνει στο έργο του Beckett μια πολύ κοινωνική διάσταση, διότι αντικατοπτρίζει την απόλυτη έλλειψη αξιοπρέπειας και αξιολόγησης της ανθρώπινης ζωής στη σύγχρονη κοινωνία.

  Επιπλέον, η επιλογή του Beckett για τη χρήση δύο tramps συνδέεται με το συμβολικό περιεχόμενο της εικόνας του αστέγου στη λογοτεχνία και τις τέχνες. Ο tramp έχει συχνά χρησιμοποιηθεί ως σύμβολο της αδύναμης και απελπιστικής ανθρώπινης κατάστασης, καθώς αντιπροσωπεύει έναν άνθρωπο που είναι αποσυνδεδεμένος από τον κοινωνικό χώρο και τον οικονομικό κόσμο. Μέσω αυτών των χαρακτήρων, ο Beckett παρουσιάζει ένα πολύ δυνατό σύμβολο της ανθρώπινης αδυναμίας, αποδίδοντας βαθύτερη σημασία στην αμαρτία και τη θνητότητα του ανθρώπου.

 

ΕΡΩΤΗΣΗ:

 

"Να αναλύσεις πλήρως τον χαρακτήρα του Vladimir στο "Waiting for Godoit" του Samuel Beckett. H ανάλυση να υποστηριχθεί από χωρία μέσα από το θεατρικό κείμενο στα αγγλικά. Ποιό ήταν παρελθόν του με βάση πάντοτε αναφορές μέσα από το κείμενο, ποιά η προϋπάρχουσα σχέση του με τον Estragon με αναφοφές μέσα από το θεατρικό κείμενο.

  Ποιά εξωτερικά μορφολογικά χαρακτηριστικά, τύπος σώματος, χαρακτηριστικά προσώπου, ιδιαιτερότητα των κινήσεων, ύπαρξη κάποιου τικ, προσδίδει ο Beckett στην απεικόνιση του Vladimir. Oi αναφορές μέσα από το κείμενο να είναι στα αγγλικά και αμέσως μετά να ακολουθήσει μετάφραση και ερμηνεία τους στα ελληνικά"

 

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

 

  Ο Vladimir είναι ένας από τους δύο κύριους χαρακτήρες του έργου "Waiting for Godot" του Samuel Beckett. Παρόλο που δεν αναφέρεται συγκεκριμένα το παρελθόν του, υπονοείται ότι έχει γνωρίσει τον Estragon (ήταν "μαζί" από πάντα), με τον οποίο είναι συνδεδεμένος σε μια περίεργη, αλλά παράλληλη σχέση.

  Στο κείμενο, ο Βλαντίμιρ περιγράφεται ως ένας ψηλός άντρας με "λεπτό μακρύ κορμί", το οποίο υποδεικνύει ότι είναι αδύνατος και καθίσταται αναγνωρίσιμος σε περίοδο αδυναμίας και απελπισίας. Έχει μακριά, σκούρα μαλλιά και φορά ένα σκούρο κοστούμι. Στο πρόσωπο του υπάρχει ένας σταυρός στο μέτωπο και μακριές γένιες. Οι κινήσεις του είναι ελάχιστες και οι ενέργειές του σε μεγάλο βαθμό υποδεικνύουν την απουσία σκοπού και σημασίας στη ζωή του.

  Η γλώσσα του Βλαντίμιρ είναι ποιητική και αναποφάσιστη. Χρησιμοποιεί ένα σύστημα γλώσσας που περιλαμβάνει λογοπαίγνια και συνδυάζει αλλεπάλληλες συζητήσεις και αλληλοεπιδράσεις με τον Estragon. Η περίεργη αυτή συνεργασία είναι ιδιαίτερα συμβολική, καθώς συνδέεται με την αδυναμία τους να βρουν έναν σκοπό στη ζωή τους. Στην ουσία, ο Βλαντίμιρ αποτελεί μια αναπαράσταση της απελπισίας και της αναζήτησης για έννοιες όπως η ελευθερία και η ελπίδα.

 

  

 

ΕΡΩΤΗΣΗ:

"Να παρουσιάσεις με χωρία μέσα από το θεατρικό 'Waiting for Godot" τις σκέψεις, τις πρωτοβουλίες, την υποκίνηση του Vladimir προς τον Estragon. Οι αναφορές μέσα από το κείμενο να είναι στα αγγλικά και να δώσεις μετάφρασή τους στα ελληνικά. Να απαντήσεις στο ερώτημα εάν ο Vladimir είναι πιο κινητικός, πιο δραστήριος, σε σχέση με τον Estragon ή τελικά είναι ακόλουθος του Estragon."

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

   In "Waiting for Godot," Vladimir takes the initiative to try and come up with ideas and solutions to the situation they are in. He often tries to keep Estragon focused and moving forward.

  For example, in Act 1, Vladimir suggests that they leave, but Estragon is hesitant, and in Act 2, Vladimir suggests that they go, but Estragon is tired. Vladimir also seems more aware of time and the importance of waiting for Godot.

  There are times, however, when Vladimir follows Estragon's lead and falls into his apathetic state. For example, when Estragon suggests that they both commit suicide, Vladimir briefly considers it before dismissing the idea. In this way, Vladimir could be seen as both more active and willing to take responsibility than Estragon, but also as somewhat of a follower of Estragon's lead.

 

Example quotes from the play to support this:

 

- "Let us not waste our time in idle discourse! (Pause. Vehemently.) Let us do something, while we have the chance!" - Vladimir (Act 1)

 

- "One daren't even then (pause) laugh any more." - Estragon (Act 1)

 

- "What are we doing here, that is the question...And we are blessed in this, that we happen to know the answer. Yes, in the immense confusion one thing alone is clear. We are waiting for Godot to come--" - Vladimir (Act 1)

 

- "Nothing happens, nobody comes, nobody goes, it's awful!" - Estragon (Act 2)

 

- "Let's go." - Vladimir (Act 2)

 

- "I'm tired." - Estragon (Act 2)

 

  Overall, while Vladimir may appear more active and motivated than Estragon at times, he also falls into Estragon's patterns of apathy and inaction. Therefore, it could be said that Vladimir is both more proactive and a follower of Estragon's lead.

 

  Στο "Waiting for Godot", ο Βλαντιμίρ παίρνει την πρωτοβουλία να βρει ιδέες και λύσεις για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Προσπαθεί συχνά να κρατήσει τον Εστραγκόν συγκεντρωμένο και να προχωράει. Για παράδειγμα, στο πρώτο πείραμα, ο Βλαντιμίρ προτείνει να φύγουν, αλλά ο Εστραγκόν αντιδρά με επιφύλαξη και στο δεύτερο πείραμα, ο Βλαντιμίρ προτείνει να φύγουν, αλλά ο Εστραγκόν είναι κουρασμένος. Ο Βλαντιμίρ φαίνεται να είναι πιο ενήμερος για την ώρα και τη σημασία της αναμονής τους για τον Γκοντό (Godot).

  Υπάρχουν όμως και στιγμές που ο Βλαντιμίρ ακολουθεί τον Εστραγκόν και πέφτει σε απαθή κατάσταση. Για παράδειγμα, όταν ο Εστραγκόν προτείνει να αυτοκτονήσουν και ο Βλαντιμίρ το εξετάζει για λίγο πριν το απορρίψει. Με αυτόν τον τρόπο, ο Βλαντιμίρ μπορεί να θεωρηθεί και ως πιο ενεργός και πρόθυμος να αναλάβει ευθύνες από τον Εστραγκόν, αλλά και ως κάποιος που ακολουθεί τον Εστραγκόν.

Παραδείγματα αποσπασμάτων από το έργο για να υποστηρίξουν αυτό:

 

- "Ας μην σπαταλάμε τον χρόνο μας σε κενή συζήτηση! (παύση. Επιεικώς.) Ας κάνουμε κάτι, όσο έχουμε την ευκαιρία!" - Βλαντιμίρ (Πρώτη Πράξη)

 

- "Ούτε τότε δεν τολμάει κανείς να γελάσει πλέον" -Εστραγκόν (Α’ Πράξη)

 

- "Τι κάνουμε εδώ, αυτό είναι το ερώτημα... και ευλογημένοι είμαστε που την ξέρουμε την απάντηση. Ναι, στην τεράστια σύγχυση, μια μόνο πράξη είναι σαφής. Περιμένουμε τον Γκοντό να έρθει -" - Βλαντιμίρ (Α’ Πράξη)

 

- "Τίποτα δε συμβαίνει, κανείς δεν έρχεται, κανείς δε φεύγει, είναι απαίσιο!" - Εστραγκόν (Β’ Πράξη)

 

- "Πάμε." - Βλαντιμίρ (Β’ Πράξη)

 

- "Είμαι κουρασμένος." - Εστραγκόν (Β’ Πράξη)

 

   Συνολικά, ενώ ο Βλαντιμίρ μπορεί να φαίνεται πιο ενεργός και κινητοποιημένος από τον Εστραγκόν σε ορισμένες στιγμές, πέφτει επίσης στα χνάρια της απάθειας και της αδράνειας του Εστραγκόν. Επομένως, θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο Βλαντιμίρ είναι τόσο πιο προ-στακτικός (proactive) όσο και ένας ακόλουθος (follower) του Εστραγκόν.

 

 

 

ΕΡΩΤΗΣΗ:

 

"Να αναλύσεις πλήρως τον χαρακτήρα του Estragon στο "Waiting for Godoit" του Samuel Beckett. H ανάλυση να υποστηριχθεί από χωρία μέσα από το θεατρικό κείμενο στα αγγλικά. Κάθε χωρίο αμέσως μετά να μεταφραστεί στα ελληνικά. Ποιές είναι οι αναφορές του Estragon σε έννοιες όπως πατρίδα, έθνος, θεός, ελευθερία, δημοκρατία, άνθρωπος, εργασία, κοινωνική συνοχή, κοινωνική ευημερία, κοινωνική αποδιοργάνωση, απομόνωση, κοινωνική απόρριψη, θάνατος, ελπίδα.

  Να παραθέσεις χωρία που διαφαίνεται η ειρωνεία που αναδύεται μέσα από τα λόγια του Estragon. Αυτή η ειρωνεία εναντίον ποίου, ποίων στρέφεται και πώς αυτή εκφράζεται έκδηλα ή συγκαλυμμένα."

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

 

   Ο χαρακτήρας του Estragon στο έργο "Waiting for Godot" του Samuel Beckett είναι ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε μια συνεχή κατάσταση αναμονής και ανασφάλειας. Σε ολόκληρο το έργο, ο Estragon αντιπροσωπεύει τον "καθημερινό άνθρωπο", που δεν μπορεί να βρει νόημα στη ζωή του και αναζητά συνεχώς κάτι για να τον στηρίξει και να του δώσει ελπίδα.

  Ο Estragon δεν έχει συγκεκριμένες αναφορές σε έννοιες όπως πατρίδα, έθνος, θεός, ελευθερία, δημοκρατία, άνθρωπος, εργασία, κοινωνική συνοχή, κοινωνική ευημερία, κοινωνική αποδιοργάνωση, απομόνωση, κοινωνική απόρριψη, θάνατος, ελπίδα.

  Αντίθετα, οι συζητήσεις του με τον Vladimir, ο άλλος κεντρικός χαρακτήρας, είναι περισσότερο στραμμένες στο γενικότερο περιβάλλον τους και την αναμονή τους για τον Godot.

  Ωστόσο, ο Estragon χρησιμοποιεί συχνά την ειρωνεία για να εκφράσει την απόγνωσή του και την αδυναμία του να αντιληφθεί την πραγματικότητα.

  Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού είναι το εξής χωρίο:

Estragon: I can't go on like this.

Vladimir: That's what you think.

Estragon: If we parted? That might be better for us.

Vladimir: We'll hang ourselves tomorrow. Unless Godot comes.

 

   Εδώ ο Estragon δηλώνει την άγνοιά του για το μέλλον και την απόγνωσή του για την επιβίωσή τους, ενώ η απάντηση του Vladimir είναι ειρωνική και υποδηλώνει ότι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να περιμένουν τον Godot.

   Η ειρωνεία του Estragon είναι κατευθυνόμενη κυρίως εναντίον της κατάστασης στην οποία βρίσκονται και της ανικανότητάς τους να βγουν από αυτήν. Εκφράζεται μεταξύ άλλων και μέσω της επαναλαμβανόμενης ερώτησης του "Πότε θα έρθει ο Godot;", που αποτελεί μεταφορά της αναζήτησης της ελπίδας, του νοήματος και της σκοπιμότητας στη ζωή του Estragon και του Vladimir.

 

 

  

ΕΡΩΤΗΣΗ:

 

"Να παρουσιάσεις με χωρία μέσα από το κείμενο την αντιθετικότητα και την συμπληρωματικότητα των δύο κεντρικών χαρακτήρων Vladimir και Estragon στο θεατρικό "Waiting for Godot" του Samuel Beckett.

  Τα χωρία να γραφούν στα αγγλικά και αμέσως μετά από κάθε χωρίο να αποδίδεται η μετάφραση στα ελληνικά. Σε ποιά θέματα συμφωνούν οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες. Σε ποιά θέματα διαφωνούν οι δύο αυτοί κεντρικοί χαρακτήρες. Ποιά θέματα ή έννοιες μένουν ανοιχτά και αναπάντητα από τη συζήτηση μεταξύ τους. Ποιά θέματα απαντώνται με λόγια και ποιά θέματα απαντώνται ή αφήνονται ανοιχτά και ανεπίλυτα με ενδείξεις από χειρονομίες ή κινήσεις. "

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

 

  The two central characters in "Waiting for Godot" by Samuel Beckett, Vladimir and Estragon, have contrasting personalities and attitudes towards life, which adds depth and complexity to the play.

 On the one hand, Vladimir and Estragon share similar views on the monotony and futility of their existence. They both find themselves trapped in a cyclical routine of waiting, passing the time with idle conversations and contemplating the meaning of their existence. They also both seem to have a shared history and a deep connection, even if their memories of events differ.

 

  On the other hand, they also disagree on many matters. Vladimir is more optimistic and hopeful that Godot will eventually arrive, while Estragon is more skeptical and cynical about the whole ordeal. Vladimir is more educated and articulate, while Estragon is more instinctive and impulsive. Vladimir tries to maintain a sense of dignity and order, while Estragon is more rough and unpolished.

 

  Some of the topics and concepts that remain open and unanswered in the play include the significance of Godot, the nature of time, the existence of purpose and meaning in life.

  Some matters are addressed with words, while others remain unresolved, leaving room for interpretation through gestures or movements. For example, the question of whether Godot is a real person or just a representation of hope and faith is never explicitly answered, and instead, the play leaves clues and hints that can be interpreted in different ways.

  Οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες στο "Waiting for Godot" του Samuel Beckett, ο Vladimir και ο Estragon, έχουν αντιθετικές προσωπικότητες και στάσεις απέναντι στη ζωή, που προσθέτουν βάθος και πολυπλοκότητα στο έργο.

   Από τη μια πλευρά, οι δύο φίλοι έχουν παρόμοιες απόψεις για τη μονοτονία και την ανωφελότητα της ύπαρξής τους. Βρίσκονται σε ακυκλική ρουτίνα αναμονής, περνώντας την ώρα τους με άχρηστες συζητήσεις και σκέψεις για το νόημα της ύπαρξής τους. Φαίνεται επίσης ότι έχουν μια κοινή ιστορία και μια βαθιά σύνδεση, ακόμη κι αν οι αναμνήσεις τους για τα γεγονότα διαφέρουν.

   Από την άλλη πλευρά, διαφωνούν σε πολλά ζητήματα. Ο Vladimir είναι πιο αισιόδοξος και ελπιδοφόρος ότι ο Godot θα έρθει επιτέλους, ενώ ο Estragon είναι πιο σκεπτικός και κυνικός σχετικά με το σύνολο της κατάστασης. Ο Vladimir είναι πιο παιδεμένος και συνειδητοποιημένος, ενώ ο Estragon είναι πιο ένστικτος και αυθόρμητος. Ο Vladimir προσπαθεί να διατηρήσει μια αίσθηση αξιοπρέπειας και τάξης, ενώ ο Estragon είναι πιο ακατέργαστος και απεριποίητος.

   Μερικά θέματα και έννοιες παραμένουν ανοιχτά και αναπάντητα στο έργο, συμπεριλαμβανομένης της σημασίας του «Godot», της φύσης του χρόνου και της ύπαρξης σκοπού και νοήματος στη ζωή.

  Κάποια ζητήματα αντιμετωπίζονται με λόγια, ενώ άλλα παραμένουν ανεπίλυτα, αφήνοντας χώρο για ερμηνείες μέσω κινήσεων ή χειρονομιών.

  Για παράδειγμα, το ερώτημα εάν ο Godot είναι πραγματικό πρόσωπο ή απλά μια αναπαράσταση της ελπίδας και της πίστης δεν απαντάται ποτέ με σαφήνεια, αλλά αντί για αυτό, το έργο αφήνει (clues) ενδείξεις και (hints) υποδείξεις/υπονοούμενα που μπορούν να ερμηνευτούν με διαφορετικούς τρόπους.

 

 

 

ΕΡΩΤΗΣΗ:

 

""Να παρουσιάσεις στα ελληνικά με επιλογή αποσπασμάτων μέσα από το θεατρικό "Waiting for Godot" του Samuel Beckett την αντιθετικότητα και την συμπληρωματικότητα των δύο κεντρικών χαρακτήρων Vladimir και Estragon. Τα επιλεγέντα αποσπάσματα των διαλόγων να γραφούν στα αγγλικά και αμέσως μετά από κάθε χωρίο να δώσει μετάφρασή του στα ελληνικά.

Πρώτον: Σε ποιά θέματα συμφωνούν οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες.

Δεύτερον: Σε ποιά θέματα διαφωνούν οι δύο αυτοί κεντρικοί χαρακτήρες.

Τρίτον: Ποιά θέματα ή έννοιες μένουν ανοιχτά και αναπάντητα από τη συζήτηση μεταξύ τους.

   Αμέσως μετά να αναλυθεί το ποιά θέματα απαντώνται με λόγια, δηλαδή ρητά, και ποιά θέματα απαντώνται ή αφήνονται ανοιχτά και ανεπίλυτα με ενδείξεις από χειρονομίες ή κινήσεις. ""

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

 

Το "Waiting for Godot" του Samuel Beckett είναι ένα θεατρικό έργο που εξετάζει τις αντιθετικές και συμπληρωματικές σχέσεις μεταξύ δύο κεντρικών χαρακτήρων, του Vladimir και του Estragon.

   Στα ακόλουθα αποσπάσματα θα δούμε τις συμφωνίες, τις διαφορές και τα ανοιχτά θέματα που εξετάζουν οι δύο αυτοί χαρακτήρες.

 

  Πρώτον: Σε ποιά θέματα συμφωνούν οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες.

"The best thing would be to kill me, like the other. What other? What other? What other? Do you not recognize him? ... It wasn't me!" (Act I)

  Σε αυτό το απόσπασμα, οι δύο χαρακτήρες συμφωνούν ότι η ζωή τους είναι πλήρης από σκληρές και δυσάρεστες εμπειρίες.

 

"Do you think God sees everything? ... What a state I'm getting into! ... Suppose we repented. What would that do? ... We wouldn't have to go into the details." (Act II)

  Σε αυτό το απόσπασμα, οι δύο χαρακτήρες συμφωνούν ότι η θρησκεία είναι ένα ζήτημα που δεν μπορούν να ελέγξουν ούτε να κατανοήσουν.

 

Δεύτερον: Σε ποιά θέματα διαφωνούν οι δύο αυτοί κεντρικοί χαρακτήρες.

"I resume the struggle." (Act II)

  Σε αυτό το απόσπασμα, ο Vladimir επιθυμεί να συνεχίσει την πάλη για την επιβίωσή του, ενώ ο Estragon είναι απογοητευμένος και θέλει να εγκαταλείψει την προσπάθεια.

"Charming spot. (He turns, advances to front, halts facing auditorium.) Inspiring prospects. (He turns to Vladimir.) Let's go." (Act I)

  Σε αυτό το απόσπασμα, ο Estragon θέλει να φύγουν από την τοποθεσία, ενώ ο Vladimir δεν έχει ακόμη καταλήξει σε απόφαση.

"Let's go. - We can't. - Why not? - We're waiting for Godot." (Act I)

  Σε αυτό το απόσπασμα, ο Estragon θέλει να φύγει, ενώ ο Vladimir αποφασίζει ότι πρέπει να περιμένουν τον Godot.

 

Τρίτον: Ποιά θέματα ή έννοιες μένουν ανοιχτά και αναπάντητα από τη συζήτηση μεταξύ τους.

 

"Was I sleeping, while the others suffered? Am I sleeping now? Today, tomorrow, what does it matter? I can't help it." (Act II)

 

  Αυτό το απόσπασμα παρουσιάζει την αναπάντητη ερώτηση του Estragon για το αν είχε κοιμηθεί κατά τη διάρκεια της περιόδου που όλοι έπασχαν/υπέφεραν, καθώς και την αβεβαιότητα για το αν κοιμάται ή όχι.

"He must have been happy when he was a child. ... Let's wait till we are dancing. ... We could do the tree. ... It would have passed the time." (Act II)

   Αυτά τα αποσπάσματα δείχνουν τα ανοιχτά και αναπάντητα θέματα της ροής του χρόνου, του παρελθόντος και της ευτυχίας.

 

  Συνολικά, οι δύο χαρακτήρες συμφωνούν σε πολλά θέματα που αφορούν την ζωή τους, αλλά έχουν διαφορές σε θέματα όπως η συνέχεια της πάλης και η ανάγκη να φύγουν από μια τοποθεσία.

  Τα ανοιχτά θέματα του έργου περιλαμβάνουν τον διαχωρισμό μεταξύ παρελθόντος και παρόντος, το πώς η θρησκεία σχετίζεται με τον θάνατο και την αβεβαιότητα της ζωής. Η ερμηνεία αυτών των θεμάτων εξαρτάται από την αντίληψη του κάθε θεατή.

 

 ΕΡΩΤΗΣΗ:

"Να αναλύσεις τον χαρακτήρα του Pozzo στο θεατρικό "Waiting for Godot" του Samuel Beckett.

   H ονομασία Pozzo σε τί παραπέμπει.

  Ποιοί ρόλοι στο παγκόσμιο θέατρο πριν την παράσταση του συγκεκριμένου έργου του Samuel Beckett προσιδιάζουν στο ρόλο και τον χαρακτήρα του Pozzo.

  Να αναφέρεις θεατρικά έργα, το όνομα του συγγραφέα καθώς και τις πιθανές ομοιότητες και διαφορές ρόλων που προσιδιάζουν στο ρόλο του Pozzo και έχουν γραφεί πριν το συγκεκριμένο έργο του Samuel Beckett."

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

   Ο χαρακτήρας του Pozzo στο "Waiting for Godot" του Samuel Beckett αποτελεί ένα σύμβολο της απόλυτης εξουσίας και των αντιθέσεων που έχουν δημιουργηθεί στην κοινωνία.

   Η ονομασία Pozzo παραπέμπει σε λέξεις που υπονοούν ότι ο χαρακτήρας αντιμετωπίζεται ως αντικείμενο από τους άλλους χαρακτήρες του έργου.

   Η δομή του ρόλου του Pozzo μπορεί να συγκριθεί με τους κακοποιούς στα θέατρα της εποχής του Ελισσαβετειανού θεάτρου, όπως οι πειρατές του "Hamlet" του Shakespeare.

   Επίσης, μπορεί να συγκριθεί με τόσους άλλους χαρακτήρες που απεικονίζονται ως δυνατοί και θεαματικοί αλλά ταυτόχρονα αποδεικνύονται αδιάφοροι ή ανίκανοι να αντιμετωπίσουν την ανθρώπινη κατάσταση, όπως οι ηγέτες της πολιτικής ή οι σταρ του θεάτρου.

   Συνολικά, ο χαρακτήρας του Pozzo αποτελεί μια σαφή κριτική της κοινωνίας και της εξουσίας, καθώς και μια υπονόηση προς το επιτακτικό αίσθημα ανικανότητας του ατόμου για δράση και για αλλαγή στην κοινωνία.

ΕΡΩΤΗΣΗ:

  Ποιες είναι οι σκηνικές οδηγίες (the stage directions) μέσα στο θεατρικό κείμενο "Waiting for Godot" του Samuel Beckett. Οι στίχοι να γραφούν στα αγγλικά και να μεταφραστούν αμέσως μετά στα ελληνικά.

   Ποιές χρονικές αναφορές υπάρχουν στο συγκεκριμένο θεατρικό έργο.

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

  Στο "Waiting for Godot" του Samuel Beckett, οι σκηνικές οδηγίες είναι ελάχιστες, με τους χαρακτήρες να περιγράφονται ως tramps (αλήτες) και η σκηνική επιλογή συνδυάζει ένα μόνο δέντρο και μια ξερή τοποθεσία. Εδώ είναι ένα παράδειγμα σκηνικής οδηγίας:

 

ESTRAGON: [still motionless] Nothing to be done.

VLADIMIR: [advancing with short, stiff strides, his legs moving jerkily] I'm beginning to come round to that opinion. All my life I've tried to put it from me, saying Vladimir, be reasonable, you haven't yet tried everything."

Μετάφραση:

ESTRAGON: [ακόμα ακίνητος] Τίποτα δεν μπορεί να γίνει.

VLADIMIR: [προχωρώντας με κοντά, στρόγγυλα βήματα, τα πόδια του κινούνται σπασμωδικά] Αρχίζω να δένομαι με αυτή την άποψη. Όλη μου τη ζωή προσπαθώ να τη βγάλω από μέσα μου, λέγοντας στον Βλαντίμιρ, να είσαι λογικός, δεν έχεις δοκιμάσει ακόμα τα πάντα."

 

   Αναφορές στο χρόνο συχνά παρουσιάζονται κατά τη διάρκεια των δύο πράξεων του θεατρικού έργου, καθώς οι χαρακτήρες περιμένουν τον Godot σε διαφορετικές στιγμές της ημέρας και μιλούν για τον παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.

 

 

 

ΕΡΩΤΗΣΗ:

 Υπάρχει εναλλαγή φωτισμού, μοτίβα φωτισμού, στο θεατρικό έργο "Waiting for Godot" και αυτά να υποδεικνύονται μέσα στο ίδιο το θεατρικό κείμενο. Να αναφέρεις παραδείγματα με εναλλαγή φωτισμού ή περιγραφή του φωτός από αποσπάσματα στα αγγλικά και μετά να τα μεταφράσεις στα ελληνικά. Σε ποιά σημεία του έργου, πράξεις ή σκηνές, ο φωτισμός ή οι ενδείξεις φωτισμού αλλάζουν. Να περιγραφεί σε τί φωτισμό εκκινεί το θεατρικό και με τί φωτισμό τελειώνει.

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

   Στο "Waiting for Godot" του Samuel Beckett, υπάρχει μια έντονη εναλλαγή φωτισμού και μοτίβων φωτισμού που υποδηλώνουν την αλλαγή του χρόνου και της διαρκείας της αναμονής.

   Στην αρχή του έργου, η σκηνή είναι φωτισμένη με ένα ασθενές φως που δεν αφήνει καθαρά πράγματα. Αυτό συνεχίζεται για μια μακρά περίοδο και δημιουργεί μια αίσθηση εγκλωβισμού και μονοτονίας. Όταν έρχεται η νύχτα, ο φωτισμός δίνει μια αίσθηση σκοτεινής ανασφάλειας, ενώ στο τέλος του πρώτου πράξης, οι προβολείς σβήνουν αργά, σχεδόν ανεπαίσθητα.

   Στα διάφορα μέρη του έργου, ο φωτισμός αλλάζει δραματικά και υποδεικνύει μια αλλαγή στο περιβάλλον ή στο συναίσθημα των χαρακτήρων. Για παράδειγμα, ένα από τα πιο έντονα σημεία αναφοράς στην αλλαγή του φωτισμού είναι στο τέλος της δεύτερης πράξης, όταν ένας άγνωστος ανάβει τα φώτα για να δείξει στους χαρακτήρες του έργου και στο κοινό, ότι τον Godot δεν θα καταφέρουν ποτέ να τον δουν.

   Ένα άλλο παράδειγμα φωτισμού στο έργο συναντάται αργότερα όταν οι χαρακτήρες βρίσκονται σε μια σκηνή με ένα δέντρο. Το φως που πέφτει πάνω στο δέντρο δημιουργεί μια αναποφασιστικότητα και μια αβεβαιότητα για τους χαρακτήρες, καθώς αναρωτιούνται αν πρέπει να περιμένουν το Godot κάτω από αυτό το δέντρο.

   Γενικά, ο φωτισμός στο "Waiting for Godot" υποδηλώνει την αλλαγή στη διάθεση και στην αναμονή των χαρακτήρων και βοηθάει το κοινό να κατανοήσει περισσότερο το κάθε σημείο και περίοδο του έργου.

 

Αγγλικό παράδειγμα:

"The light suddenly fades. Estragon is inert. Vladimir comes closer and stares at him. Silence. Then dimly: He's asleep. Pause. Wake up! He gives Estragon a tap on the cheek. Estragon wakes up with a start."

Μετάφραση στα ελληνικά:

"Το φως ξαφνικά σβήνει. Ο Εστραγκόν είναι αδρανής. Ο Βλαδίμηρος πλησιάζει και τον κοιτάζει. Σιγή. Στη συνέχεια, ασθενώς: 'Κοιμάται.' Διάλειμμα. 'Ξύπνα!' Του δίνει ένα χτύπημα στο μάγουλο. Ο Εστραγκόν ξυπνάει με ένα τίναγμα."

 

   Η παραπάνω περιγραφή δείχνει τη μετάβαση από ένα φωτεινό σημείο στο σκηνικό σε ένα πιο σκοτεινό και μυστηριώδες σημείο μετά την αλλαγή της διαθεσιμότητας του Εστραγκόν.

 

  

 

ΕΡΩΤΗΣΗ:

"Ποιες είναι οι βασικές συγκρούσεις ανάμεσα στους χαρακτήρες στο θεατρικό έργο "Waiting for Godot" του Samuel Beckett.

  Με την μέθοδο της content analysis να κατηγοριοποιήσεις τις συγκρούσεις σε ενδοψυχικές, σε διαπροσωπικές, σε διομαδικές και σε ιδεολογικές.

  Να δώσεις και ένα τίτλο για κάθε τύπο σύγκρουσης και να περιγράψεις ποιά θέση υποστηρίζει ο κάθε χαρακτήρας του έργου στην κάθε σύγκρουση. "

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

   Στο θεατρικό έργο "Waiting for Godot" του Samuel Beckett, οι βασικές συγκρούσεις ανάμεσα στους χαρακτήρες είναι οι εξής:

/ - 1. Ενδοψυχικές συγκρούσεις

Τίτλος: «Άγνωστος εαυτός»

Περιγραφή: Οι χαρακτήρες του έργου αναζητούν την ταυτότητά τους και αμφισβητούν την ίδια τους την ύπαρξη, παρουσιάζοντας συνεχώς ανησυχίες και απορίες για την πραγματικότητα του κόσμου και τη θέση τους σε αυτόν.

/ - 2. Διαπροσωπικές συγκρούσεις

Τίτλος: «Αδυναμία επικοινωνίας»

Περιγραφή: Οι χαρακτήρες δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, δημιουργώντας μια κατάσταση απομόνωσης και ανασφάλειας, με αποτέλεσμα να αναζητούν συνεχώς έναν τρίτο που θα μπορεί να τους βοηθήσει.

/ - 3. Δια-ομαδικές συγκρούσεις

Τίτλος: «Αναζήτηση λύσης»

Περιγραφή: Οι χαρακτήρες δεν μπορούν να βρουν λύση στην κατάσταση τους και αναζητούν συχνά την εξουσία ή την αυθεντία που θα μπορούσε να τους βοηθήσει να βγουν από αυτήν.

/ - 4. Ιδεολογικές συγκρούσεις

Τίτλος: «Αναζήτηση νοήματος»

Περιγραφή: Οι χαρακτήρες διαφωνούν μεταξύ τους για την αξία και τη σημασία του χρόνου, της πίστης, της προσδοκίας και της εξουσίας.

 

  Στο πλαίσιο της content analysis, οι συγκρούσεις αυτές μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε ενδοψυχικές, διαπροσωπικές, διομαδικές και ιδεολογικές και να παρουσιαστούν ως εξής:

 

  Ενδοψυχικές συγκρούσεις (inner conflicts / intra-personal conflicts):

- Άγνωστος εαυτός: οι χαρακτήρες αναζητούν την ταυτότητά τους και αμφισβητούν την ύπαρξή τους.

 

  Διαπροσωπικές συγκρούσεις (interpersonal conflicts)

- Αδυναμία επικοινωνίας: οι χαρακτήρες δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν μεταξύ τους και αναζητούν την επαφή με τρίτους.

 

  Δια-ομαδικές συγκρούσεις (intergroup conflicts) :

- Αναζήτηση λύσης: οι χαρακτήρες δεν μπορούν να βρουν λύση στην κατάστασή τους και αναζητούν συχνά την εξουσία ή την αυθεντία που θα μπορούσε να τους βοηθήσει.

 

  Ιδεολογικές συγκρούσεις  (ideological conflicts):

- Αναζήτηση νοήματος: οι χαρακτήρες διαφωνούν μεταξύ τους για την αξία και τη σημασία του χρόνου, της πίστης, της προσδοκίας και της εξουσίας.

 

  Σε κάθε σύγκρουση, ο κάθε χαρακτήρας υποστηρίζει μια συγκεκριμένη θέση:

- Godot: αναζητά μία εξήγηση για την κατάσταση του και ελπίζει να βρει τον θεό.

- Estragon: ασχολείται με ιδέες και αναζητά λύσεις που θα επιλύσουν τα προβλήματα τους.

- Pozzo: ενδιαφέρεται για τα καθημερινά τους πράγματα και παρουσιάζεται περισσότερο πρακτικός.

- Lucky: αναζητά την εξουσία και την αυθεντία.

 

   Ωστόσο, κανένας από τους χαρακτήρες δεν μπορεί πραγματικά να οδηγήσει σε μία λύση ή να δώσει κάποια βαθύτερη σημασία στην κατάσταση τους.

 

 

 

ΕΡΩΤΗΣΗ:

   ""Ποιες είναι οι βασικές συγκρούσεις ανάμεσα στους χαρακτήρες στο θεατρικό έργο "Waiting for Godot" του Samuel Beckett.

  Με την μέθοδο της content analysis να κατηγοριοποιήσεις τις συγκρούσεις σε ενδοψυχικές, σε διαπροσωπικές, σε διομαδικές και σε ιδεολογικές.

  Να δώσεις και ένα τίτλο για κάθε τύπο σύγκρουσης και να περιγράψεις ποιά θέση υποστηρίζει ο κάθε χαρακτήρας του έργου στην κάθε σύγκρουση.

  Τα ονόματα των χαρακτήρων/ρόλων του έργου να αποδοθούν στην πρωτότυπη γλώσσα που αναφέρονται στο έργο.

  Να παραθέσεις επίσης και ποιές δευτερεύουσες, ενδεχομένων υποφώσκουσες (underlying) συγκρούσεις ενυπάρχουν στο έργο και να αναφέρεις τους διαλόγους στα αγγλικά όπου επιτονίζεται η παρουσίαση αυτών των συγκρούσεων."

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

    Οι βασικές συγκρούσεις στο έργο "Waiting for Godot" του Samuel Beckett είναι οι εξής:

/ - 1. Ενδοψυχική σύγκρουση: Η απογοήτευση και η αβεβαιότητα των χαρακτήρων για την ίδια τους τη ζωή και την ύπαρξή τους.

  Ο τίτλος για αυτή τη σύγκρουση θα μπορούσε να είναι "Αυτοαμφισβήτηση".

   Ο Vladimir υποστηρίζει ότι πρέπει να περιμένουν τον Godot, ενώ ο Estragon δεν είναι τόσο σίγουρος και αμφισβητεί την αξία της αναμονής.

 

/ - 2. Διαπροσωπική σύγκρουση: Η σχέση και η επικοινωνία ανάμεσα στους δύο χαρακτήρες, η οποία χαρακτηρίζεται από αντιξοότητα, ατέλειωτο κουβάλημα και αμοιβαία εξάρτηση.

  Ο τίτλος για αυτή τη σύγκρουση θα μπορούσε να είναι "Αντιρρησίες".

   Ο Vladimir αμφισβητεί τον Estragon πολλές φορές και απειλεί να τον αφήσει μόνο του, αλλά καταλήγει πάντα να τον ακολουθεί.

/ - 3. Διομαδική σύγκρουση: Η σύγκρουση ανάμεσα στους δύο χαρακτήρες και το περιβάλλον τους, συμπεριλαμβανομένων των αντικειμένων και του τοπίου.

  Ο τίτλος για αυτή τη σύγκρουση θα μπορούσε να είναι "Αποξένωση".

  Οι χαρακτήρες βλέπουν τα αντικείμενα και το τοπίο γύρω τους ως αποστασιοποιημένα και αδιάφορα.

/ - 4. Ιδεολογική σύγκρουση: Η σύγκρουση ανάμεσα στις ιδέες και τις πεποιθήσεις των χαρακτήρων για τη ζωή, τη θρησκεία, τη φιλοσοφία και την ύπαρξη.

  Ο τίτλος για αυτή τη σύγκρουση θα μπορούσε να είναι "Αντικρουόμενες Ιδέες".

  Ο Vladimir και ο Estragon έχουν διαφορετικές απόψεις και πεποιθήσεις για τον Godot, τη θεολογία και τη φιλοσοφία της ζωής.

 

  Στο έργο, υπάρχουν επίσης δευτερεύουσες, υποφώσκουσες συγκρούσεις όπως ο φόβος του θανάτου και η απόρριψη της αίσθησης της χρόνου.

   Κάποιοι από τους διαλόγους στα αγγλικά που επιτονίζουν αυτές τις συγκρούσεις είναι οι εξής:

- "We wait. We are bored. (He throws up his hand) No, don't protest, we are bored to death, there's no denying it."

- "Let us not waste our time in idle discourse! Let us do something, while we have the chance!"

- "The best thing would be to kill me, like the other. What am I going to do in a hole like this?"

 

   Οι χαρακτήρες στο έργο "Waiting for Godot" απεικονίζονται συνήθως ως ασταθείς και αγνώριστα. Έχουν μια ανεξέλεγκτη ανάγκη να περιμένουν τον Godot, όπως αντικρίζουν αύτη την αναμονή ως κάποιου είδους προσδοκίας και ελπίδας για κάτι καλύτερο στο μέλλον.

 

ΕΡΩΤΗΣΗ: 

   "Πώς έχει ερμηνευθεί από έγκριτους κριτικούς η απουσία γυναικείων ρόλων στο "Waiting for Godot" του Samuel Beckett και πώς αυτό συνδυάζεται με την ύπαρξη γυναικείων χαρακτήρεων σε άλλα θεατρικά έργα του ίδιου δημιουργού.

   Να αναφέρεις το όνομα του κάθε θεατρικού έργου του Samuel Beckett και τους ρόλους που αυτό περιέχει και να ξεχωρίσεις τους γυναικείους χαρακτήρες, όπου αυτοί υπάρχουν.

  Τί εκφράζει ο κάθε γυναικείος χαρακτήρας σε κάθε θεατρικό έργο του Samuel Beckett.

  Οι τίτλοι των θεατρικών έργων και τα ονόματα των χαρακτήρων/ρόλων να γραφούν στην πρωτότυπη γλώσσα που γράφθηκαν από τον Beckett."

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

  Ο Samuel Beckett εξέφρασε πολλές φορές την προτίμησή του για τη δημιουργία δραματικών έργων με αρσενικούς χαρακτήρες και σε πολλές περιπτώσεις δεν περιέλαβε γυναικείους χαρακτήρες στα έργα του. Αυτό συνέβη και στο "Waiting for Godot", όπου όλοι οι χαρακτήρες είναι ανδρικοί.

  Σε άλλα θεατρικά έργα του Beckett, όπως το "Endgame" και το "Happy Days", υπάρχουν γυναικείοι χαρακτήρες. Στο "Endgame", ο χαρακτήρας του Hamm έχει μια σύζυγο που αναφέρεται ως "Νell", ενώ στο "Happy Days", η ηρωίδα είναι μια γυναίκα που αποκαλείται Winnie.

   Στα θεατρικά έργα του Beckett, οι γυναικείοι χαρακτήρες συνήθως έχουν ένα ρόλο συμπληρωματικό προς τους αρσενικούς και συχνά εκφράζουν ανησυχίες και απορίες για τον κόσμο που τους περιβάλλει.

    Για παράδειγμα, η "Nell" στο "Endgame" λέει μια ιστορία για μια γυναίκα που φέρεται να είναι το κομμάτι μιας σειράς βασανιστηρίων, ενώ η Winnie στο "Happy Days" καταφεύγει στο λόγο για να αντιμετωπίσει τον απόηχο της απόλυτης μοναξιάς της.

Τα θεατρικά έργα του Samuel Beckett:

- “Waiting for Godot”: Vladimir, Estragon, Pozzo, Lucky

- “Endgame”: Hamm, Clov, Nell, η μητέρα του Hamm (ακούγεται μόνο στο έργο)

    Στο "Endgame", η Nell αναφέρεται μόνο στο πρόσωπο του Hamm και δεν εμφανίζεται ποτέ στη σκηνή.

- “Happy Days”: Winnie, Willie (αναφέρεται μόνο στο έργο)

 

ΕΡΩΤΗΣΗ:

 "Να παραθέσεις αναλύσεις από έγκριτους κριτικούς της Γαλλίας και της Αγγλίας για την πρώτη παράσταση του έργου του Samuel Beckett "Waitng for Godot". Να αναφερθεί το όνομα του κάθε κριτκού που υπογράφει την κριτική και να αναλύσεις αμέσως μετά γιατί το συγκεκριμένο θεατρικό "Waiting for Godot" θεωρείται από τα πιο σημαντικά έργα του παγκόσμιου δραματολογίου στον εικοστό αιώνα."

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

   Η πρώτη παράσταση του έργου του Samuel Beckett "Waiting for Godot" έλαβε χώρα στο Θέατρο de Babylone στο Παρίσι το 1953.

   Ακολουθούν αναλύσεις από έγκριτους κριτικούς της Γαλλίας και της Αγγλίας για την πρώτη παράσταση του έργου:

- Ο Αντρέ Ρουσέ-Μπουαγιάρ, ένας από τους πιο σημαντικούς κριτικούς της Γαλλίας περιέγραψε το έργο ως "μια σοβαρή, απλή και συναισθηματική ιδέα", δηλώνοντας παράλληλα ότι μπορεί να ερμηνευθεί σε πολλά διαφορετικά επίπεδα.

- Ο Χάρολντ Χόμπσον, Άγγλος κριτικός, συγκρίνει το έργο του Beckett με τον Σαίξπηρ, τονίζοντας την πολυσημία και τη φιλοσοφία του. Περιγράφει το "Waiting for Godot" ως ένα έργο που "σηματοδοτεί τη μετάβαση από την παραδοσιακή στη σύγχρονη δραματουργία, καθιστώντας το έτσι ένα από τα πιο σημαντικά έργα του παγκόσμιου δραματολογίου στον εικοστό αιώνα ".

   Το "Waiting for Godot" θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά έργα του παγκόσμιου δραματολογίου στον εικοστό αιώνα καθώς κατάφερε να ανατρέψει τα παραδοσιακά στερεότυπα του θεατρικού είδους και να δημιουργήσει μια νέα έννοια του θεάτρου. Το έργο αναδεικνύει τον πολυσημικό χαρακτήρα της αλήθειας και της ύπαρξης, ωθώντας το θεατή να αναζητήσει τη δική του ερμηνεία του έργου και του κόσμου γύρω του. Η "αναμονή" για τον Godot συμβολίζει την αναζήτηση ενός σκοπού ή ενός πνευματικού ηγέτη και επιτείνει την αναζήτηση νέων δρόμων σκέψης και αντιλήψεων στο θεατή.

 

 

 

ΕΡΩΤΗΣΗ:

   "Να αναφέρεις το πώς υποδέχθηκε ο έντυπος τύπος στα 1953 το θεατρικό έργο "Waiting fot Godot" του Samuel Beckett.

  Να αναφέρεις τα ονόματα των εφημερίδων και των περιοδικών στην πρωτότυπη γλώσσα που έχουν εκδοθεί, καθώς και τα ονόματα των κριτικών που υπογράφουν τα κριτικά σημειώματα στην πρωτότυπη γλώσσα που έχουν γραφεί.

  Να αναφέρεις επίσης και να κατατάξεις τις αρνητικές κριτικές για το συγκεκριμένο θεατρικό κατά την περίοδο της πρώτης παράστασής του. "

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

   Το θεατρικό έργο "Waiting for Godot" του Samuel Beckett πρωτοπαρουσιάστηκε στο Θέατρο Babylone στο Παρίσι τον Ιανουάριο του 1953. Ο έντυπος τύπος συνολικά υποδέχτηκε αρνητικά το έργο.

   Μερικά από τα περιοδικά και εφημερίδες που εξέφρασαν αρνητική άποψη για το έργο ήταν οι Le Monde, Les Temps Modernes, La France Observateur, και L'Express. Πολλοί κριτικοί βρήκαν το έργο ακατανόητο και αναξιόπιστο.

  Μερικοί από τους κριτικούς που έγραψαν για το έργο ήταν ο Jean-Jacques Gautier, ο Jean-Louis Barrault και ο Jean Anouilh.

   Στα κριτικά σημειώματα που γράφτηκαν, η αναγκαιότητα και η αποτελεσματικότητα της πολύ σύντομης διαλογικής ανταπόκρισης των ηθοποιών ήταν ένα από τα πράγματα που αμφισβητήθηκαν.

   Σε γενικές γραμμές, κατά τη διάρκεια της πρώτης παράστασης του "Waiting for Godot", ο έντυπος τύπος ήταν πολύ αρνητικός και δεν αποδέχθηκε το έργο με ενθουσιασμό. Ωστόσο, το έργο αργότερα έγινε ένα κλασικό και αναγνωρίστηκε ως ένα από τα πλέον σημαντικά θεατρικά έργα του 20ού αιώνα.

 

ΕΡΩΤΗΣΗ:

 

   "Ποιά καταξιωμένα θεατρικά έργα του παγκόσμιου δραματολογίου ομοιάζουν πρώτον στη δομή, δεύτερον στους χαρακτήρες, τρίτον στα θέματα του θεατρικού έργου "Waititing for Godot" του Samuel Beckett και τα οποία θεατρικά παραστάθηκαν μετά το 1953.

   Να δώσεις τους τίτλους των θεατρικών στην πρωτότυπη γλώσσα που γράφτηκαν, τα ονόματα των αντίστοιχων θεατρικών συγγραφέων στην πρωτότυπη γλώσσα που γράφθηκαν και να καταθέσεις επίσης ημερομηνίες ή χρονολογίες παράστασης αυτών των θεατρικών έργων. "

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

 

   Κάποια θεατρικά έργα που έχουν ομοιότητες με το "Waiting for Godot" του Samuel Beckett είναι τα εξής:

 

/ - 1. "Endgame" του Samuel Beckett (γράφτηκε το 1957)

 

/ - 2. "The Birthday Party" του Harold Pinter (γράφτηκε το 1957, παρουσιάστηκε το 1958)

 

/ - 3. "The Caretaker" του Harold Pinter (γράφτηκε το 1959, παρουσιάστηκε το 1960)

 

/ - 4. "Krapp's Last Tape" του Samuel Beckett (γράφτηκε το 1958, παρουσιάστηκε το 1959)

 

/ - 5. "Rosencrantz and Guildenstern Are Dead" του Tom Stoppard (γράφτηκε το 1966, παρουσιάστηκε το 1967)

 

/ - 6. "Happy Days" του Samuel Beckett (γράφτηκε το 1960, παρουσιάστηκε το 1961)

 

   Στα παραπάνω θεατρικά έργα συναντάμε δομικές ομοιότητες με το «Waiting for Godot», χαρακτήρες που αναζητούν το νόημα της ζωής και θέματα όπως η αποξένωση, η απομόνωση και η αναζήτηση της ταυτότητας.

 

 

Start of the game

Οι απαντήσεις δόθηκαν από την μηχανή αναζήτησης GPTGO.  

 

 

 

 

 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΡΑΦΟΣ

eleftherografos.blogspot.com

[ ανάρτηση 12 Μαϊου 2023 :

Samuel Beckett

“ Waiting for Godot ”

ερωτήσεις προς το gptgo

start of the game 

Θεατρογραφικά ]