Lynyrd Skynyrd "Nuthin' Fancy" album 1975 εποχές βινυλίου ΜΟΥΣΙΚΗ

 

Lynyrd Skynyrd

“ Nuthin’ Fancy ”

album 1975

3^rd studio album

released in March 24, 1975

εποχές βινυλίου

ΜΟΥΣΙΚΗ

  

 

 

/ - το εξώφυλλο (αμερικάνικη κυκλοφορία, ίδιο με της ελληνικής κυκλοφορίας του δίσκου)

 

/ - το οπισθόφυλλο (ελληνική κυκλοφορία)

 

     

 

/ - οι στίχοι (αμερικάνικη και αγγλική και ολλανδική και γαλλική και τότε δυτικογερμανική και γιαπωνέζικη και καναδέζικη και  αυστραλέζικη κυκλοφορία)

(στην ελληνική κυκλοφορία του δίσκου κόπηκαν ως περιττό έξοδο)

 

 

 

 

/ - τα μέλη του group των Lynyrd Skynyrd  (αμερικάνικη και αγγλική κυκλοφορία)

(στην ελληνική κυκλοφορία του δίσκου κόπηκαν ως περιττό έξοδο)

[ οι  φωτο από ξένες κυκλοφορίες από το discogs ]

 

 

 

 

 

/ - το βινύλιο (ελληνική κυκλοφορία)

Side 1

/ - Saturday Night Special

/ - Cheatin’ Woman

/ - Railroad Song

/ - I’m a Country Boy

 

 

 

 

 

 

/ - το βινύλιο (ελληνική κυκλοφορία)

Side 2

/ - On the Hunt

/ - Am I Losin

/ - Made in the Shade

/ - Whiskey Rock-a-Roller

 

 

[ με επιχρωματισμένους τίτλους τα τραγούδια του δίσκου που ακούστηκαν εκείνες τις εποχές εν Ελλάδι περισσότερο είτε σε ιδιωτικές οικιακές ακροάσεις, τύπου μικρο-παρεών, είτε στα πρώτα pub που ξεφύτρωναν στις περιφέρειες των Αθηνών κάπου στα 1977 με 1978.

   Οι Lynyrd Skynyrd ήταν το σύμβολο της ακαθόριστης, αδικαιολόγητης και αστήρικτης ιδεολογικά, «νοτιο-λαγνείας» μερίδας ροκάδων νεοελλήνων προς τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Μάλιστα είχε κυκλοφορήσει και σε τζην μπουφάν η σημαία του αμερικάνικου νότου.

   Κάπου στις αρχές του 1980 με την έλευση του new wave το νεφελώδες αυτό υπόστρωμα των δήθεν «νοτίων»,  νοτιολάγνων, νοσταλγών ενός τοπίου που δεν είχε καμμία σχέση με τον ελληνικό χώρο, και το οποίο είχε εγκατασταθεί στις πεποιθήσεις από κάποιες αμερικάνικες ταινίες, που οι περισσότεροι δεν  γνώριζαν τί επακριβώς σήμαινε αμερικάνικος νότος,  εξατμίστηκε.]

 

 

 

 

 

Τα μέλη των Lynyrd Skynyrd στον παρόντα δίσκο:

/ - Ronnie Van Zant: vocals

/ - Gary Rossington: guitar

/ - Allen Collins: guitar

/ - Ed King: guitar

/ - Billy Powell: Keyboards

/ - Leon Wilkeson: bass

/ - Artimus Pyle: drums

 

 

extra personnel:

/ - Barry Harwood: mandolin

/ - David Foster: piano

/ - Jimmy Hall: harmonica  

 

 

 

μουσική πρόταση: Άκης Σαλλής

 

 

δισκοκριτική

Record Mirror, April 12, 1975

LYNYRD SKYNYRD:

Nuthln' Fancy

(MCA MCF 2700).

   After their storming UK success on the recent Earring tour, Skynyrd look well set up in the country. Their sound is unmistakably a combination oft Ronnie Van Zant' vocals and the three guitar line-up out back.

   The music is basically funky/bluesy rock, at times reminiscent of a not - so moody Free. There's at least one track, “On The Hunt”, which can be remembered from the tour, otherwise nothing really stands out -there's no Free Bird.

   It's consistently Lynyrd Skynyrd alright, just not consistently fine as previous albums.

  -M. T.

 

 

Lynyrd Skynyrd

(φωτο από το δημοσίευμα του Record Mirror)

 

  

Record Mirror, April 12, 1975, p. 27, [section: albums] 

δισκοκριτική Sounds, April 12, 1975

 

LYNYRD SKYNYRD:

'NUTHING'FANCY'

(MCA MCF 2700).

 

   NOTHIN' SPECIAL, might have been a better title for this, Skynyrd's third album, for although it does show all the band's strengths it doesn't see them progressing one little bit. They have managed to retain the power house rhythms which don't let up throughout the album and the three pronged guitar attack, when firing on all cylinders, is a joy to hear but that 'nail 'em to the wall' drive and aggression that made their debut set so good isn't here.

   Free are, by the band's own admission, a major influence and from the word go with 'Saturday Night Special' there's no attempt to hide the fact, moving along with the same sultry but potent Free rhythms and vocal phrasing.

   The album introduces the new Skynyrd drummer Artimus Pyle who is well set in the tradition of solid 'behind the scene' Southern rock drumming, but he's a versatile guy this Arty and is credited for handling some pretty difficult stuff like 'Coke crate' and `bass tambourine' !

   Ronnie Van Zant has a good trip through the album, his vocals sometimes a little too affected in an attempt to get that gravelly Southern croak but for most of the time he keeps the standard well and manages to sound mean.

   Produced and engineered by Al Kooper, there's no knocking the band for their sound and the former's studio know-how but a lot of the material gets a bit tedious and what's worse, predictable, the slower tempoed songs not really suiting them.

   They're really more at home with the steady, growing rhythms and push of numbers like 'I'm A Country Boy', 'Saturday Night Special' and 'On The Hunt', which has an intro very much like that of 'Working For MCA' --incredibly Free like too – and features some pretty tasty guitar work from Gary Rossington.

   'Am I Losing' is one of the better slower tempoed tracks and they close with a bit of down home muscle titled 'Made In The Shade', not one of their most driving numbers but with enough swing and power to show you that this is where the band's real strengths are.

   All in all are rather disappointing album, disappointing because, rightly or wrongly, you expect a band like Skynyrd to wipe the floor with you every time.

-BillyWalker.

 

Sounds, April 12, 1975, [section: albums], p. 19. 

 

 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΡΑΦΟΣ

eleftherografos.blogspot.com

[ ανάρτηση 17 Απριλίου 2024 :  

Lynyrd Skynyrd

“ Nuthin’ Fancy ”

album 1975

3^rd studio album

εποχές βινυλίου

ΜΟΥΣΙΚΗ ]