Ιωάννης Κωσταράς
« Ωδή και όχι
θρήνος για το απραγματοποίητο »
ποίημα 2024
ΠΟΙΗΣΗ
ΩΔΉ ΚΑΙ ΌΧΙ ΘΡΉΝΟΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΊΗΤΟ
Εσύ που δεν κατάφερες
Να πραγματοποιήσεις
Μία επιθυμία σου
Τωρινή, πρόσφατη, χθεσινή
Που τόσο καιρό την ονειρευόσουν
Που μέρα και νύχτα την προετοίμαζες
Με κρυφή χαρά, με μεγάλη φροντίδα
Σαν σκηνοθέτης ταλαντούχος
Εσύ που πίστευες
Ότι θα σου φέρει ανείπωτη ευτυχία
Προσωπική
Αλλά προσωρινή, έστω…
Εσύ λοιπόν βλέπεις τώρα
Πως απέτυχες
Πως η Επιθυμία σου
Έφυγε χωρίς να ανέβει ποτέ στην
Θεατρική σκηνή του μυαλού σου
Πως δεν χόρεψε καθόλου
Στο λαμπερό χοροστάσι της ψυχής σου
Πως δεν γεννήθηκε ποτέ
Αυτό το παιδί σου
Που θα σέ έκανε περήφανο…
Εσύ, όποιος και να’σαι
Μην θρηνήσεις μάταια
Ένα όραμα, μία ιδέα, ένα τίποτα
Κάτι άυλο κι ανύπαρκτο
Ένα δημιούργημα της φαντασίας σου
Κανείς δεν ευθύνεται
Που δεν πήρε σάρκα και οστά
Και πέθανε πριν ακόμη γεννηθεί
Ύμνησε αυτό το απραγματοποίητο
Για την μεγάλη ευτυχία
Που περίμενες
Άμα τηι εμφανίσει του
Ξέχνα τους κόπους που υπέστης
Και αναζήτησε με μεγαλύτερο πάθος
Μία ολοκαίνουργια άλλη Επιθυμία…
Ιωάννης Κωσταράς
( το τονικό σύστημα σύμφωνα με το
πρωτότυπο )
ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΡΑΦΟΣ
[ ανάρτηση 23 Ιουνίου 2024 :
Ιωάννης
Κωσταράς
«
Ωδή και όχι θρήνος για το απραγματοποίητο »
ποίημα
2024
ΠΟΙΗΣΗ ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου