Ιωάννης Κωσταράς
« Αύγουστος. Ο ήδιστος των μηνών »
Οι μήνες μου
« Αύγουστος. Ο
ήδιστος των μηνών »
Έχει αυτοκρατορική καταγωγή και λατινικό
όνομα που σημαίνει Μεγαλοπρεπής...
...Σεβαστός.
Η ρωμαϊκή Σύγκλητος τίμησε τον Γάιο
Οκταβιανό με τον τίτλο Augustus για το τεράστιο έργο του και τόν παρέδωσε
στην Ιστορία ως Αυτοκράτορα Αύγουστο...
Εκεί στην αιώνια πόλη Ρώμη... στις αίθουσες
των ανακτόρων στον Παλατινό λόφο και στις συνεδριάσεις των Συγκλητικών... έλαβε
ο έκτος μήνας του Ρωμαϊκού ημερολογίου το όνομα Αύγουστος!!!
Γρήγορα όμως ασπάστηκε τον χριστιανισμό και
ο Ρωμαίος νουνός ξεχάστηκε... Τώρα για δεκατέσσερις ημέρες
υμνεί και δοξάζει την Θεοτόκο Μαρία με νηστεία και ταπεινοφροσύνη... για να Τήν
ανεβάσει την δεκάτη πέμπτη στους ουρανούς ως Μητέρα όλων των ανθρώπων... ως
Πλατυτέρα των ουρανών... ως
Παναγία !!!!
Σήμερα αν και έχει παραμείνει το λατινικό
όνομα, όπως και σε όλους τους άλλους μήνες, μάς αρέσει ωστόσο
να τόν αποκαλούμε και "μήνα της Παναγίας".
Κάθε χρόνο την πρώτη του Αυγούστου η μητέρα
μου από το πρωί μέχρι ο βράδυ έλεγε και ξανάλεγε:
" Αύγουστος... Αυγουσταρέλος... και της
Παναγιάς ο μήνας ..."
Κατόπιν εξηγούσε το.... γνωμικό της... ότι
κάποια γυναίκα, κάποτε, παντρεύτηκε και σε έξι μήνες γέννησε ένα μωράκι... ότι
ο άντρας της δεν πείστηκε πως το παιδί είναι δικό του... και ότι αυτή,
πανέξυπνη και τσαούσα, τόν έπεισε μετρώντας τους μήνες της εγκυμοσύνης της ως
εξής :
" Άντρα
μ' παντρευτήκαμε το Φλεβάρ' και γέννσα τώρα που γιορτάζουμε την Παναγία μας... Μεγάλη
η Χάρη της !!!
Έλα να μετρήσουμε μαζί... Φλεβάρς, Μάρτς,
Απρίλς, Μάης, Ιούνς, Ιούλς, Αύγουστος, Αυγουσταρέλος και της Παναγιάς ο μήνας
όπου είμαστε τώρα... Μέ πστεύς για δε μέ πστεύς ; "
Και ο χαζός την
πίστεψε!!!
Έτσι υποδεχόμασταν τον Αύγουστο κάθε χρόνο, όσο
ζούσε η μητέρα μου η Αναστασία ...
Ο Αύγουστος είναι ο μήνας των μηνών, ο
απόλυτος μήνας, ο μήνας του αυτοκράτορα Οκταβιανού του εμπνευστή κ δημιουργού της
PAX ROMANA... της κυριαρχίας των Ρωμαίων σε Ανατολή και Δύση...
Δεδομένου ότι ο Αύγουστος θεοποιήθηκε από
την Σύγκλητο μετά το θάνατό του... ο μήνας δικαίως θεωρείται Θεϊκός!!!!
Είναι ωστόσο και ιερός μήνας αφιερωμένος
στην Παναγία μητέρα του Ιησού καθώς στις 15 όλοι οι χριστιανοί τιμούν την
Κοίμησή Της και στις 23 τελούν τα εννιάμερα από την Κοίμηση.
Αυτό που από μικρό παιδί μέ ενοχλούσε ήταν η
νηστεία των δεκατεσσάρων ημερών!!!! Στην καρδιά του καλοκαιριού όταν όλοι οι
άνθρωποι ξεκουράζονται... όταν
παρελαύνουν λυσσαλέα όλοι οι πειρασμοί του φθαρτού πλην όμορφου κόσμου μας... όταν
στάζουν τα λίπη από τα σουβλάκια και τα κοκορέτσια... όταν τα παγωτά λιώνουν
για σένα σε χιλιάδες γεύσεις και χρωματισμούς... όταν οι παραλίες τιγγάρουν
ολημερίς από ηδονικά κορμιά... όταν οι νύχτες είναι χωρίς ύπνο γιατί ο κόσμος
υποκύπτει σε κλαρίνα, μπουζούκια και βιολιά... όταν τα καλντερίμια τρίζουν από
τους ακαταπόνητους χορευτές... τότε έρχεται σιωπηλή και χαμηλοβλεπούσα η πικρή
Νηστεία... κι’ αρχίζουν τα διλήμματα... η πάλη της ψυχής με τη σάρκα... η
γκρίνια μεταξύ ευσεβών και αμαρτωλών... και στην κατσαρόλα ξεχειλίζει ο
πράσινος ζωμός από τα βλήτα που μάς οδηγούν κατευθείαν στον ουράνιο
παράδεισο....
"Όσο
για σάς που τρώτε σουβλάκια... στην ουσία καρφώνετε με τα μυτερά ξυλάκια τα
μάτια της Παναγίας" έλεγε μια θεούσα θεία μου και μάς έκοβε τη χαρά
μας...
Μα πώς μπορεί να χωρέσει η θρησκευτική
μας έκφραση στον ίδιο χρονικό ορίζοντα με έναν ειδωλολάτρη Αύγουστο ...;
Όμως όλα τελικά
γίνονται.....
Καλώς ήρθες
Αύγουστε !!!!!
Έφθασε... Είναι εδώ...
Οι θάλασσες, ακύμαντες και ζεστές τον
υποδέχονται ως Ποσειδώνα.... Ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο και παντού συναντά
ανθρώπους ξεκούραστους, μακριά από την δύσκολη καθημερινότητα, ανθρώπους που
απολαμβάνουν τις διακοπές τους...
Τις ημέρες τόν ακολουθεί ο χρυσός στέφανος
του Ήλιου που δεν σβήνει ποτέ όσο πιο βόρεια ανεβαίνει... αλλά και όταν
επιστρέφει στην Μεσόγειο, τόν περιμένουν δύο λαμπερά φεγγάρια...
Καθισμένος στον ολόχρυσο θρόνο της
κυριαρχίας του απολαμβάνει την χαρά και την ευτυχία που προσφέρει στους ανθρώπους.
Μάς ξυπνά το πρωί με τις μυρωδιές από τους
βασιλικούς στις γλάστρες, ανακατεμένες με τις μυρωδιές από τους τραχανάδες που
είναι παντού απλωμένοι... Μάς γλυκαίνει με
ώριμα σύκα, φρεσκοκομμένα από τις συκιές
των παιδικών μας χρόνων στην άκρη του κήπου μας ή του χωριού μας... Μάς
κοιμίζει το μεσημέρι σε αυλές κάτω από πυκνόφυλλες μουριές ή σε δροσερά δωμάτια
που οι κουρτίνες τους λικνίζονται ελαφρά από το αεράκι που μπαίνει από τα
ανοιχτά παράθυρα... Μάς ξυπνάει αργά το απόγευμα, μούσκεμα από τον ιδρώτα και
μάς στέλνει για ένα δροσερό απογευματινό μπάνιο στη θάλασσα που μετατρέπεται
αργότερα σε νυχτερινό... Μάς συγκεντρώνει όλους τους παλιούς φίλους στις
πλατείες των χωριών τα βράδια, κάτω από τα αιωνόβια πλατάνια που έχουν ακούσει
ιστορίες ακόμη και από προγόνους που δεν γνωρίσαμε, για να ξαναζήσουμε τις
παλιές καλές εποχές...
Αύγουστε, καλέ μου μήνα, να σουν δυο φορές
το χρόνο !!!!
Ιωάννης Κωσταράς
ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΡΑΦΟΣ
[ ανάρτηση 1 Αυγούστου 2024 :
Ιωάννης Κωσταράς
«
Αύγουστος. Ο ήδιστος των μηνών »
Οι
μήνες μου ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου