Αριστείδης Καρακάρης "Αθηναϊκαί Εντυπώσεις" 1893 απόσπασμα

 

Αριστείδης Καρακάρης

« Αθηναϊκαί Εντυπώσεις » 1893

απόσπασμα

 

 

 

 

   Ολίγαι ευρωπαϊκαί μεγαλουπόλεις ευμοιρούσι τοσούτων ξενοδοχείων, εστιατορίων και ζαχαροπλαστείων πολυτελώς ηυπρεπισμένων ως αι Αθήναι. Εν Τεργέστη, Βιέννη, εν πλείσταις ιταλικαίς και γαλλικαίς μεγαλουπόλεσι σπανίως ευρίσκεις τοσούτον πρόθυμον και αυτομάτως υπηρετικήν περιποίησιν ως εν Αθήναις.

   Δεν είναι μόνον η υπηρεσία, ήτις σαγηνεύει την αγαθήν του ξένου προαίρεσιν, αλλά και το εύκοσμον και πειθήνιον ήθος των υπηρετών, οίτινες μετά σεβασμού εκάστοτε ανίστανται εκ των εδρών των, οσάκις βλέπουσι διερχόμενον τον ξένον ^.  προς τα ενδεχόμενα δε τούτου ερωτήματα αποκρίνονται αμέσως μετά αξιοθαυμάστου αντιληπτικής αντιληπτικής ετοιμότητος, ήτις αναμιμνήσκει το περί των αρχαίων Αθηναίων υπό του Δημοσθένους λεχθέν:

 

   Εις εμέ μάλιστα συνέβη πλέον ή άπαξ να νοηθώσιν υπό του υπηρέτου οι λόγοι μου, έτι και πριν εξέλθωσι του έρκους των οδόντων. Και έπειτα, οποία αξιοπρεπής συμπεριφορά! Αλλαχούν των ξενοδοχείων οι υπηρέται συνωθούνται παρά την θύραν και την ώραν της απελεύσεώς σου, αρρήτως επαιτούντες, ενίοτε μάλιστα και ικετικώς την χείρα τείνοντες, επ’ ελπίδι ότι θα περισυλήσωσιν εισέτι τον αρκούντως συληθέντα ξένον. Τοιούτον θέαμα είναι εν Αθήναις σπανιώτατον ^.  ο Έλλην είναι υπερήφανος, ας ήναι και  πτωχαλαζών, ουδέποτε δε καταφεύγει εις τοιαύτας εκλιπαρήσεις, είτε διότι έχει λίαν ακμαίαν την φιλοτιμίαν είτε διότι αισθάνεται έμφυτον της ευπρεπείας το αίσθημα.

 

   Έτερον πλεονέκτημα των εν Αθήναις ξενοδοχείων και εστιατορίων είναι, πλην της περιποιήσεως, η αξιέπαινος αυτών καθαριότης και η περί την κατασκευήν ορεκτικών εδεσμάτων μέριμνα. Το ευτελέστατον εν Αθήναις εστιατόριον, λόγω καθαριότητος και φαγητών ποικιλίας, δύναται  να αντιμετρηθή προς τα άριστα εν Τεργέστη.

   Προς την καθαριότητα ταύτην αμιλλάται και η εμμελής εκάστοτε συμπεριφορά των θαμώνων, ήτις καταπλήττει εκ πρώτης αφετηρίας τον ειθισμένον εις τας αλλεπαλλήλους εκπτύσεις και αποχρέμψεις και τας άλλας ακοσμίας πολλών εκ των θαμιζόντων εις αλλοδαπά εστιατόρια και ξενοδοχεία.

   Μια των ημερών ηθέλησα επίτηδες να προαριστήσω εν τινι καπηλείω ^.  εύρον αυτόθι τρώγοντας πλείστους κοινούς ανθρώπους, εθαύμασα δε ότι καθ’ όλην την του προαρίστου διάρκειαν, ουδεμίαν ήκουσα κραυγήν, ουδένα πάταγον, πάντες δε παρεκάθηντο αλλήλοις ευκόσμως τρώγοντας και σιωπώντες ή διαλεγόμενοι υφειμένη τη φωνή. Τότε δη ανεκάλεσα εις την μνήμην τον πάταγον, τας λογομαχίας και τα εκ του μελίφρονος οίνου συχνά επεισόδια, ών εγενόμην μάρτυς αλλαχού της Ευρώπης, ηδυνήθην δε ψηλαφητώ τω τρόπω να εκτιμήσω μέχρι τίνος είναι υπ’ αυτής της φύσεως ανεπτυγμένη η ανατροφή του ελληνικού λαού.

   Παρά τοις Έλλησι συμβαίνει όλως το αντίστοφον ή παρά τισίν άλλοις λαοίς της Ευρώπης. Εν τοις κατωτάτω στρώμασι της ελληνικής κοινωνίας ευρίσκει τις μείζονα ευρωστίαν ή παρά τοις ανωτάτω ^.  βλέπεις οφθαλμοφανώς ότι ο λαός, ο κυρίως λαός, είναι έμπλεως ζωής και φιλοτιμίας, εγκρατείας και σωφροσύνης, σώζει δε εισέτι ανόθευτον όλην την συναίσθησιν του πατριαρχικού βίου ^.  απ’ εναντίας αι ανώτεραι της κοινωνίας τάξεις διάκεινται υπό την φθοροποιόν επίδρασιν του ψευδούς και κιβδήλου εκείνου πολιτισμού όστις μετενεχθείς εκ της εσπερίας Ευρώπης, υποβιβρώσκει ως σκώληξ παν υγιές στοιχείον.

 

   Αι Αθήναι είναι έτι και σήμερον, ως επί των χρόνων του Πλάτωνος, «πόλις φιλόλογος τε και πολυλόγος». Τα καφεπωλεία, αι λέσχαι, τα κουρεία, τα βιβλιοπωλεία είναι εντευκτήρια ανδρών ου μόνον λογοφίλων αλλά και φιλολόγων ^. λίαν δε ευχάριστον ότι ουκ ολίγοι εκ των θαμιζόντων εις τα καφεπωλεία είναι λόγιοι, προς ούς δύναται πας τις να έλθη εις θελξικαρδίους και διδακτικάς διαλέξεις περί παντοίων υποκειμένων. Τοιαύτα ακροάματα είναι σπάνια εν άλλαις πόλεσιν ένθα οι θαμώνες των καφεπωλείων, ήκιστα φιλολογούντες, ασμενίζουσιν εις τα συνήθεις εκείνας αδολεσχίας και αυτοσχεδίους ακριτομυθίας, αίτινες έτι μάλλον επαυξάνουσι το μονότονον και το εν αδιαλείπτω χάσμη άχαρι του βίου.        

 

 

 

 

 

Το πρωτότυπο σε πολυτονικό.

Εδώ, επιλεκτικά, λίγα αποσπάσματα.

Το πλήρες κείμενο εδημοσιεύθηκε στην εφημ «Νέα Ημέρα» της 5/17 Ιουνίου 1893.

 

 

 

   

 

 

 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΡΑΦΟΣ

eleftherografos.blogspot.com

[ ανάρτηση 5 Οκτωβρίου 2024 :  

Αριστείδης Καρακάρης

« Αθηναϊκαί Εντυπώσεις » 1893

απόσπασμα ]