Οι καλλικάντζαροι The Argus-Press November 1972 Λαογραφικά ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ

 

Οι καλλικάντζαροι

The Argus-Press November 1972  

Λαογραφικά

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ

 

 

    

  ( o τίτλος του άρθρου )

 

 

 

 

/ - 1.

 

    Every year, from December 24 to January 6, many of Greek peasant has his Christmas enjoyment tempered by a horde of imaginary repulsive beings who choose that time to emerge from the depths of the earth.

(απόδοση στα νέα Ελληνικά):

    Κάθε χρόνο, από τις 24 Δεκεμβρίου έως τις 6 Ιανουαρίου, πολλοί Έλληνες χωρικοί βλέπουν την εορταστική τους χαρά να υπονομεύεται από μια ορδή φανταστικών απεχθών πλασμάτων που επιλέγουν εκείνη την περίοδο να εμφανιστούν από τα βάθη της γης.

 

/ - 2.

 

 

 

 

/ - 3.

 

    Some people imagine them to be ugly, tall, man-like, iron-hoofed creature, while others picture them as small, hairy, cleft-hooved, red-eyed beasties.

(απόδοση στα νέα Ελληνικά):

    Ορισμένοι άνθρωποι τους φαντάζονται άσχημους, ψηλούς, ανθρωπόμορφους, με σιδερένια πέλματα, ενώ άλλοι τους απεικονίζουν ως μικρά, τριχωτά, με σχιστές οπλές, με κόκκινα μάτια πλάσματα.

 

 

/ - 4.

 

  All agree, however, that they are pests, and can flit anywhere and do all kinds of mischief with impunity. The emerge from the bowels of the earth on Christmas Eve, go about their mischievous work for twelve days, and reluctantly return to the earth when the priest gets round to doing his work on Epiphany Day.

(απόδοση στα νέα Ελληνικά):

   Όλοι συμφωνούν, ωστόσο, ότι είναι επιβλαβή πλάσματα και μπορούν να πετάξουν οπουδήποτε και να κάνουν κάθε λογής αταξίες με ατιμωρησία. Εμφανίζονται από τα βάθη της γης παραμονή Χριστουγέννων, κάνουν τα κακόβουλα έργα τους για δώδεκα μέρες και, απρόθυμα, επιστρέφουν στη γη όταν ο ιερέας προχωρήσει στο έργο του την ημέρα των Φώτων.

 

 

 

 

/ - 5.

   The Ancient Greeks believed that once a year all the souls of the dead in Hades came back to earth for a few days. These souls, the Ceres, subsequently occupied themselves in a manner similar to the Kallikantzaroi – befoulding food, causing various illness, and generally making themselves in every way objectionable.

(απόδοση στα νέα Ελληνικά):

   Οι Αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι κάθε χρόνο όλες οι ψυχές των νεκρών στον Άδη επιστρέφουν στη Γη για λίγες μέρες. Αυτές οι ψυχές, οι Κήρες, ασχολούνταν στη συνέχεια με δραστηριότητες παρόμοιες με εκείνες των Καλλικαντζάρων – παρεμβαίνοντας στα τρόφιμα, προκαλώντας διάφορες αρρώστιες και γενικά γίνονταν με κάθε τρόπο αντιπαθητικές.

 

 

 

 

 

 

 

/ - 6.

   The ancient Athenians used to ring their temples with red cord, forming a barrier which the Ceres could not cross. The more fearful individuals smeared their front doors with pitch as an extra deterrent.

   In the popular imagination the Ceres were depicted as striving all year long to cut down the tree on which the earth rested. Every Christmas Eve they were on the verge of succeeding, but Christ’s birth always healed the tree.  

(απόδοση στα νέα Ελληνικά):

   Οι αρχαίοι Αθηναίοι συνήθιζαν να περικυκλώνουν τους ναούς τους με κόκκινο σκοινί, δημιουργώντας ένα φράγμα που οι Κήρες δεν μπορούσαν να περάσουν. Οι πιο φοβισμένοι άνθρωποι άλειφαν τις μπροστινές τους πόρτες με πίσσα ως επιπλέον αποτροπή.

   Στη δημοφιλή φαντασία, οι Κήρες απεικονίζονταν να προσπαθούν όλο το χρόνο να κόψουν το δέντρο πάνω στο οποίο στηριζόταν η Γη. Κάθε παραμονή Χριστουγέννων, βρισκόντουσαν ένα βήμα πριν την επιτυχία, αλλά η γέννηση του Χριστού πάντα θεράπευε το δέντρο.

     

    Nowadays the pervasivennes of modern habits of thought and increasing literacy have succeeded in neutralizing the “Kallikantzaroi”. To the average Greek the word “Kallikantzaroi” elicits laughter, and perhaps a slightly disdainflul look.

   But a shadow of the fear still remains in remote villages. Especially in the minds of the old folks, the Kallikantzaroi are still a real and annual menace, often spoiling the merriment of Christmas.  

(απόδοση στα νέα Ελληνικά):

   Σήμερα, η διάδοση των σύγχρονων τρόπων σκέψης και ο αυξανόμενος αλφαβητισμός έχουν καταφέρει να εξουδετερώσουν τους “Καλλικάντζαρους”. Για τον μέσο Έλληνα, η λέξη “Καλλικάντζαροι” προκαλεί γέλιο και ίσως μια ελαφρώς περιφρονητική ματιά.

    Ωστόσο, μια σκιά του φόβου παραμένει σε απομακρυσμένα χωριά. Ιδιαίτερα στις σκέψεις των ηλικιωμένων, οι Καλικάντζαροι εξακολουθούν να είναι μια πραγματική και ετήσια απειλή, συχνά χαλώντας τη χαρά των Χριστουγέννων.

 

 

 

  

 

  

The Argus-Press, Owosso, Michigan, (U.S.A.), Wednesday, November 22, 1972, p. 28.

 

  ( o τίτλος της εφημερίδος )

 

 

 

 

  

 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΡΑΦΟΣ

eleftherografos.blogspot.com

[ ανάρτηση 24 Δεκεμβρίου 2024 :  

Οι καλλικάντζαροι

The Argus-Press November 1972

Λαογραφικά

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ]