Κ. Καρθαίος (Κλέων Καρθαίος)
« Ο ζωντανός νεκρός »
ποίημα
δημοσίευση 1939
περ. «Νεοελληνικά Γράμματα»
ΠΟΙΗΣΗ
Τα χρόνια τον σκοτώσανε, μα αυτός ακόμα
ζεί.
Τον ήλιο τον στερεύεται μέσα στο
μαγαζί.
τον ύπνο τον παιδεύεται στης έγνιας
το κλινάρι
με τον κριτή -του στο πλευρό, που
δέ γνωρίζει χάρη.
( Γιατι σαν τον στεφάνωσαν δεν τό
’χε στοχαστεί
γυναίκα πως παντρεύονταν μαζί και
δικαστή.
μα τριάντα χρόνια πέρασαν κι ώ ουράνια
δικαιοσύνη
εκείνη τώρα πέθανε, και ο άλλος έχει
μείνει).
Την Κυριακή ‘ναι ανάπαψη: αφού συγυριστεί
θα κάτσει ν’ απολογηθεί μπροστά στο
δικαστή,
κι’ ύστερα πια στον καφενέ, πάντα στην
ίδια θέση,
θα καρτερέψει ώσπου ο Θεός να τον
ψυχοπονέσει.
Είδες στο σιδεράδρομο, μες στης αναμονής
την αίθουσα πώς κάθεται και καρτεράει
κανείς
πότε θ’ ακούσει το δικό -του τραίνο
να σφυρίξει;
Έτσι στο κομπολόγι-του κι αυτός μετράει
την πλήξη.
Κι’ όπως φωνάζει τό παιδί, «έναν πολλά
βαρύ!»,
αυτός λογιάζει: «η χάρη -μου ν’ αργήσει
δέν μπορεί:
απ’ ώρα σε ώρα θα φανεί του λυτρωμού
το τραίνο,
και δέ θα λέει πιά, ζωντανό κανείς
τον πεθαμένο».
Κ. ΚΑΡΘΑΙΟΣ
[ Το ποίημα του Κ.
Καρθαίου «Ο Ζωντανός Νεκρός», προερχόμενο όπως δηλώνεται στον υπότιτλο από την
ποιητική σειρά «Τα μεράκια του Βούδα», δημοσιεύθηκε στην εβδομαδιαία Φιλολογική
Καλλιτεχνική εφημερίδα «Νεοελληνικά Γράμματα», Αθήνα, δντής: Δημήτρης Φωτιάδης,
Περίοδος Β΄, αριθ. φύλλου 141, Σάββατο 12 Αυγούστου 1939, σ. 12. (τιμή φύλλου:
δραχ. 4)]
( το πρωτότυπο ποίημα
έχει τυπωθεί σε μονοτονικό )
ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΡΑΦΟΣ
[ ανάρτηση 23 Μαρτίου 2025 :
Κ. Καρθαίος (Κλέων
Καρθαίος)
«
Ο ζωντανός νεκρός »
ποίημα
δημοσίευση
1939
περ.
«Νεοελληνικά Γράμματα»
ΠΟΙΗΣΗ ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου