Αποικία Μανιατών στην Κορσική (1676)
«Περί της από της Μάνης εις την νήσον Κύρνον
ελληνικής αποικίας»
δημοσίευμα 1885
εφημ. «Εβδομάς»
κοιτίδες Ελλήνων
Ο Οίτυλος, όστις τα νυν
χυδαϊστί Βοίτυλος καλείται, είναι πολίχνη αρχαία, επί Παυσανίου του γεωγράφου
εις το συνέδριον των ελευθερολακώνων συντελούσα. Κείται δε ου μακράν της
0αλάσσης κατά το μέσον της δυτικής Μάνης, ήτις εξ αυτού επαρχία Οιτύλου εκλήθη από
τας αρχάς της βασιλείας του Όθωνος. Κατά μεν το 1620 έτος περιείχε τετρακοσίας
οικογένειας, τήν σήμερον όμως μόλις αριθμεί διακοσίας πεντήκοντα.
Από της πολίχνης
ταύτης ορμάται η εν τη νήσω Κύρνω (Κορσική) κατά τα τέλη της 17 εκατονταετηρίδος
ιδρυθείσα και μέχρι του νυν υφιστάμενη Ελληνική αποικία.
Περί αυτής δ’ έχομεν
δύο αφηγήσεις την μεν υπό του ιερέως Νικολάου Στεφανοπούλου, συγγραφείσαν μεν εν
έτει 1730, τύποις δ’ εκδοθεϊσαν υπό Γ. Παππαδοπούλου εν Αθήναις το 1865 έτος υπό
την επιγραφήν χρονογραφία περί της καταγωγής των εν τη Μάνη Στεφανοπούλων, της
αυτόθεν εις Κορσικήν αποικήσεως κλπ.
Την δε υπό Δημητρίου
Στεφανοπούλου, εμπεριεχομένην εις το παρ’ αυτού γαλλιστί εκδοθέν σύγγραμμα, ού η
επιγραφή Precis historique de la maison inperiale des Comnenes, ou l’ on trouve l’ origine les moeurses et les usages des mainotes· a Amsterdam 1783.
Προθέμενοι να εκδώσωμεν
σύντομον έκθεσιν περί της αρχής και των μέχρι τούδε περιπετειών της αποικίας
ταύτης, ηκολουθήσαμεν την πρώτην των ειρημένων αφηγήσεων, ής ο συγγραφεύς ως πλησιέστερος
των ιστορουμένων γεγονότων παρέχει πλείονα εγέγγυα ιστορικής ακριβείας.
Κατά τον ημέτερον
λοιπόν χρονογράφον η περί ής ο λόγος αποίκησις ετελέοθη εν έτει 1675. Κατά τους
χρόνους τούτους οι κάτοικοι του Οιτύλου διήρηντο ες δύο αντιπάλους φατρίας, ών της
μεν ηγείτο η γενεά των Στεφανοπούλοιν αξιούντων, ότι έλκουσι το γένος από του
αυτοκρατορικού των Κομνηνών οίκου, της δε επρώτευεν η των Ιατρέων από των εν
Φλωρεντία Μεδίκων καταγομένων.
Η γενεά των
Στεφανοπούλων εξασθενήσασα ένεκα εμφυλίων διχοστασιών πιεζομένη υπο της
υπεροχής των Ιατρέων και παρενοχλουμένη υπό των εις το φρούριον Κελεφάς εμφωλευόντων
Τούρκων εβουλεύθη να εγκαταλίπη την πατρίδα και να ζητήση αλλαχού την ησυχίαν
καί ασφάλειαν, την οποίαν εν τη γενεθλία γη δεν εύρισκε.
Προς τον σκοπόν τούτον έστρεψε τα βλέμματα προς
τα παράλια της Ιταλίας και δη εκλέξασα εκ των εαυτής τον Ιωάννην Κουτζίκαλην,
άνδρα πολύπειρον και πολλάς πρότερον περιηγηθέντα χώρας, απέστειλεν αυτόν προς αναζήτησιν
χώρας προς την μετοικεσίαν επιτηδείας.
Ούτος δε περιελθών μέρη
πολλά και ουδαμού τυχών του σκοπουμένου αφίκετο τέλος πάντων και εις την πόλιν
Γένουαν. Αι αρχαί της πόλεως ταύτης, εις τας οποίας ανεκοίνωσε τον σκοπόν της αφίξεώς
του, ου μόνον ηκροάσθησαν αυτού ευμενώς, αλλά και πρόθυμοι εδείχθησαν να συντελέσωσιν
εις εκπλήρωσιν της αποστολής του προσενεγκούσαι την νήσον Κύρνον, υπό την
κυριαρχίαν των Γενουηνσίων τότε διατελούσαν, ίνα εκλέξη κατάλληλον προς την μετοικεσίαν
θέσιν. Μεταβάς λοιπόν εις την διαληφθείσαν νήσον και πολλά μέρη αυτής επισκεφθείς
προέκρινε την Παομίαν, χώραν ακαλλιέργητον, αλλά καλήν και εύφορον.
Αν και ούτε η αρετή της
χώρας, ούτε τα ήθη των κατοίκων της νήσου Κύρνου είχον πολύ το θέλγητρον, οι
Στεφανόπουλοι ουδές βέλτιον έχοντες να πράξωσι συνήνεσαν εις την εκλογήν
ταύτην.
Κατήχθησαν την 1 Ιανουάριου
1676 εις τόν λιμένα της Γενούης, ένθα αποβιβασθέντες έγνωσαν να διαχειμάσωσι των
αναγκαίων αυτοίς καταλυμάτων υπό της πόλεως παραχωρηθέντων. Ενώ ούτοι διέτριβον
ενταύθα το έαρ αναμένοντες, οι προύχοντες αυτών μεταβάντες εις Κύρνον (Κορσικήν)
συνωμολόγησαν μετά των επιτοπίων αρχών τους όρους, υπό τους οποίους αμφότερα τα
μέρη συνήνουν να γίνη η αποικία. Κατά τους όρους τούτους παρεχωρούντο εις τους Έλληνας
αποίκους οι αγροί τριών χωρίων της Παομίας, Ροδόντης και Σαλονίου.
Ενταύθα την 14
Μαρτίου 1676, αφίκοντο άπαντες οι άποικοι και πήζαντες τας σκηνάς των ενησχολήθησαν
αμέσως εις την οικοδομήν οικημάτων και εις την καλλιέργειαν της γης, τινές δ’
αύτών έσπειραν καί δημητριακούς καρπούς και η παραγωγή δεν έψευσε τάς
προσδοκίας των.
Εντός πέντε ή έξ ετών
κατεσκευάσθησαν άπασαι αι χρειώδεις αυτοίς οικίαι, μετ’ ολίγον δ’ έτι χρόνον εκτίσθησαν
πέντε ναοί και έν μοναστήριον, εσχηματίσθησαν κήποι, οι αγροί εκαλλιεργήθησαν
και περιεφράγησαν καί πολλαί άμπελοι εφυτεύθησαν.
εφημ.
«Εβδομάς», Αθήναι, δντής: Δημήτριος Γρ. Καμπούρογλους, Έτος Β΄, αριθ. 59, 14 Απριλίου 1885, σελ. 179.
[
εδώ μέρος μόνον του ανυπόγραφου δημοσιεύματος ]
ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΡΑΦΟΣ
[ ανάρτηση 22 Ιουνίου 2024 :
Αποικία Μανιατών στην Κορσική (1676)
«Περί της από της
Μάνης εις την νήσον Κύρνον ελληνικής αποικίας»
δημοσίευμα
1885
εφημ.
«Εβδομάς»
κοιτίδες Ελλήνων ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου