Ιωάννης Κωσταράς "Μελαγχολία Αυγούστου φθίνοντος" λυρικό αφήγημα 2024

 

Ιωάννης Κωσταράς

« Μελαγχολία Αυγούστου φθίνοντος »

Λυρικό αφήγημα 2024

 

 

 

Μελαγχολία Αυγούστου φθίνοντος

Καλό ταξίδι !!!!!

Καλή επιστροφή !!!!

Καλό χειμώνα !!!!

Με αυτές τις ευχές ξύπνησα σήμερα, 16 Αυγούστου.  Έρχονταν  από παντού, δυνατές και αιμοβόρες, σαν να θέλουν να αφανίσουν την γοητεία της χθεσινής ημέρας.....

 Ακολουθούν χειραψίες, ασπασμοί, δάκρυα και αναφιλητά.... Αντίο, good bye, Καλή αντάμωση.... 

Ανάβει η μηχανή, κορναρίσματα... και το αυτοκίνητο χάνεται στο τέλος του δρόμου παίρνοντας μαζί του τους παραθεριστές και τόν υπόλοιπο Αύγουστο!!! 

 

Και εκείνη την ώρα ο ουρανός μαυρίζει... τα χελιδόνια πετάνε αλλαλιασμένα και γεμίζουν τον αέρα με θρηνητικές κραυγές, οι γεωργοί σπεύδουν να μεταφέρουν τις σοδειές τους στις αποθήκες και η μητέρα μου τρέχει να πάρει τα μισοστεγνωμένα ρούχα από το σύρμα. 

Και ξεσπάει η βροχή που γίνεται σε λίγο καταιγίδα ....

"Με την πρώτη σταγόνα της βροχής 

Σκοτώθηκε το Καλοκαίρι...."

έγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης.

Μπαίνω στο σπίτι και παρακολουθώ από το παράθυρο την ψυχρή εκτέλεση του θέρους....

Και πάνω που πάω να μελαγχολήσω χτύπησε το κινητό μου τηλέφωνο .

Ξάδερφέ μου, σέ παρακαλώ, βοήθησέ με !!!

Τί συμβαίνει Μαρία μου;

Ο Γιωργάκης μου είναι μετεξεταστέος στα αρχαία ελληνικά. Όλο το Καλοκαίρι δεν άνοιξε βιβλίο. Αν δεν διαβάσει έστω και δέκα στίχους μετάφρασης από την Ιλιάδα, θα τόν κόψει η καθηγήτριά του..... Και θα χάσει την Τάξη του και μετά αλίμονό μας.

Και Αυτή η βλαμμένη τόν έχει βάλει στο μάτι!!!! 

Γιατί;

Επειδή στο διαγώνισμα του Ιουνίου απάντησε ότι η Ιλιάδα είναι γυναίκα του Ομήρου και η Οδύσσεια κόρη του !!!!

Μετεξεταστέοι Σεπτεμβρίου!!!! Άλλο ένα στοιχείο ότι το Καλοκαίρι ξεψυχάει...

   Η βροχή σταμάτησε και ο ήλιος επιστρέφει στον βρεγμένο θρόνο του κι εγώ κατεβαίνω στην θάλασσα ... Θέλω να διαπιστώσω αν το Καλοκαίρι ζει ακόμη. 

   Στην παραλία, όλα λειτουργούν όπως πριν από την βροχή...

Όμως ο κόσμος έχει ελαττωθεί !!!

   Σκέφτομαι ότι ο Αύγουστος, ο αυτοκράτορας μήνας, ενώ αρχίζει θριαμβευτικά ..... μόλις φτάσει στο ζενίθ της δόξας του, στις 15, από την επόμενη αρχίζει να κατρακυλάει .... και μάς εγκαταλείπει  πληγωμένος μέρα με την μέρα...

   Οι ημέρες του λιγοστεύουν από φως ενώ οι νύχτες του κερδίζουν σκοτάδι .... οι άδειες διακοπών τελειώνουν.... τα χελιδόνια και οι πελαργοί ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους.... οι μετεξεταστέοι μαθητές τρέχουν στα φροντιστήρια.... οι φοιτητές επιστρέφουν στις πόλεις όπου φοιτούν για να διαβάσουν καθώς πλησιάζει η εξεταστική περίοδος του Σεπτεμβρίου και φυσικά όλο το καλοκαίρι δεν άνοιξαν βιβλίο..... φεύγουν και οι ομογενείς συγγενείς μας, άλλος για Αμερική, άλλος για Αυστραλία, ο καθένας για το  τόπο που ζει.....

Όλοι φεύγουν, όλα χάνονται.....

Όλα όσα σχεδιάσαμε για το φετινό καλοκαίρι, εφόσον δεν πραγματοποιήθηκαν, φεύγουν ανεπιστρεπτί.

   Και στις 29 αποκεφαλίζεται ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, ηττημένος από χαμηλά αισθήματα, βασιλικές υποσχέσεις που δεν αναιρούνται και από τον χορό των επτά πέπλων της Σαλώμης !!!

Και θρονιάζεται μεγαλοπρεπώς η μελαγχολία στην ψυχή μας. Μελαγχολούμε για αυτό το ωραίο που είχαμε και τελειώνει σιγά-σιγά και θα τό ξαναβρούμε, αν το ξαναβρούμε, μετά από ένα χρόνο.

   Όμως φέτος δεν θα μελαγχολήσω. Έστω και λίγο αργά ωρίμασα ή έτσι τουλάχιστον λέω. Θα κολυμπήσω και με λίγο κόσμο γύρω μου.... θα υποδεχτώ την βροχή ως θεϊκό δώρο για το άνυδρο χώμα .... θα βοηθήσω τον  ανιψιό μου να μάθει τα βασικά στην Ιλιάδα και θα αποχαιρετήσω τους αναχωρούντες χωρίς δάκρυα, μόνο  λίγα αβγά και μερικές ντομάτες θα τούς δώσω ....

   Στις  23 θα πάω στο Μαραθιά, στο Πανηγύρι του… να θυμηθώ τα παιδικά μου χρόνια που πηγαίναμε με καΐκι από την Χιλιαδού, που διανυκτερεύαμε στα πλατάνια της εκκλησίας την παραμονή και ανήμερα της γιορτής, το βράδυ στα μαγαζιά  γλεντούσαμε με τους συγγενείς μας  και χορεύαμε ως το πρωί... να γελάσω με την ανάμνηση της θείας μου Δημητρίας, που έψαχνε μέχρι το ξημέρωμα τον Πάνο, τον μικρό γιό της και ξαδερφό μου και τόν βρήκε να κοιμάται μέσα σε μία βάρκα......

   Δεν θα  βρώ σίγουρα τίποτα από όλα αυτά.... όμως θα συναντήσω φίλους και συγγενείς πολλούς στο χωριό αυτό, τον Μαραθιά, το χωριό της μητέρας μου!!!!

   Θα απολαύσω τις ήσυχες τελευταίες ημέρες του Αυγούστου και θα επιστρέψω στην δουλειά μου, στο σχολείο μου στον Πειραιά, την 1η Σεπτεμβρίου, έχοντας ζήσει ένα ακόμη ωραίο  καλοκαίρι!!!!

 

Ιωάννης Κωσταράς

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΡΑΦΟΣ

eleftherografos.blogspot.com

[ ανάρτηση 24 Αυγούστου 2024 :  

Ιωάννης Κωσταράς

« Μελαγχολία Αυγούστου φθίνοντος »

Λυρικό αφήγημα 2024 ]