Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης
Αφιέρωμα στον Τάσο Χατζή
Αισθητική
Ζωγραφική
Εικαστικά
/ - 1.
/ - 2.
/ - 3.
/ - 1. (φωτο - λεπτομέρεια από Δελτίο Τύπου)
/ - 2.
/ - 3.
/ - 4.
Τάσος Χατζής
Βιογραφικό σημείωμα
Τάσος Χατζής
2024-ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΦΕΤΟΣ
ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΤΑΣΟ ΧΑΤΖΗ
Υπήρξε Ιδρυτικός
Συνεργάτης
του Ευρωπαϊκού Κέντρου
Τέχνης (1979)
Ο ζωγράφος και χαράκτης Τάσος Χατζής
γέννημα-θρέμμα των Μεσογείων Αττικής, γεννήθηκε στην
Κερατέα το 1927.
Ο πατέρας του Χρήστος, ανάπηρος του
Μικρασιατικού Πολέμου, ήταν αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού και προετοίμαζε
το γιό του για στρατιωτική σταδιοδρομία. Όμως ο Τάσος είχε άλλα όνειρα.
Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών
(1949 – 1954) με καθηγητές τον Δημήτρη Μπισκίνη και τον Ανδρέα Γεωργιάδη
(«Κρήτα»).
Με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών
Υποτροφιών συνέχισε τις σπουδές του για τρία χρόνια στο Παρίσι στις σχολές Collège
Technique Estienne και Écoledes Métiers d'Art.
Το 1965 εκλέχθηκε Γενικός Γραμματέας του
Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου (σήμερα ΕΕΤΕ) όπου συνεργάσθηκε με τον Πρόεδρο και
δάσκαλό του Ανδρέα Γεωργιάδη για την θεσμοθέτηση της ασφάλισης των λογοτεχνών
και καλλιτεχνών απ’ όπου και προέκυψε το σχετικό Νομοθετικό Διάταγμα 4593/10.11.1966.
Από το 1960 ως το 1973 εργάζεται και
καταξιώνεται ως καλλιτέχνης γραφίστας/ επιμελητής εκδόσεων, συνεργαζόμενος με
τον Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ) και με τους εκδοτικούς οίκους
«Ελευθερουδάκη», «Φυτράκη» και «Μέλισσα».
Στα 1962 έχει τον σχεδιασμό έκδοσης και την
καλλιτεχνική επιμέλεια του εμβληματικού περιοδικού «Επιθεώρηση Τέχνης».
Άλλα ενδεικτικά εκδοτικά έργα της
καλλιτεχνικής επιμέλειάς του είναι η «Ιστορία
της Νεωτέρας Ελλάδος» του Δημήτρη Φωτιάδη, οι «Μεγάλοι Έλληνες Ζωγράφοι», τα
βιβλία της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που εισήγαγε ο Ευάγγελος Παπανούτσος και
πλήθος εκδόσεων βιβλίων των Νίκου Καζαντζάκη, Στρατή Δούκα, Ηλία Βενέζη,
Μενέλαου Λουντέμη, Νικηφόρου Βρεττάκου, Γιώργου Κάρτερ, Ελένης Ουράνη, κ.ά.
Το 1970 τιμάται από την Ακαδημία Αθηνών για
την καλλιτεχνική επιμέλεια και σύνθεση του «Ιστορικού Λευκώματος της Ελληνικής
Επαναστάσεως» του Διονυσίου Κόκκινου.
Στα 1964-1973 ίδρυσε και διηύθυνε τη Σχολή Διακοσμητικής
και Εντύπου της Χ.Ε.Ν. και δίδαξε (1970- 1973) στο Κέντρο Λιθογραφικών Σπουδών.
To 1965 στο British Museum μεταφέρει στο
σχέδιο δώδεκα από τα δεκαοκτώ γλυπτά του Παρθενώνα («Ελγίνεια») απ’ όπου θα
προκύψει η ομώνυμη σειρά των χαρακτικών του. Το έργο δεν εκτέθηκε ποτέ. Αποστάσματά
του θα δημοσιευθούν στο περιοδικό «Τέχνη» (1982-83).
Το 1969 βραβεύεται το έργο του «Αλυκές της
Αναβύσσου» στο διεθνές φεστιβάλ ζωγραφικής στην Cagnes-sur–mer, που
διοργανώθηκε προς τιμήν του Ρενουάρ, υπό την αιγίδα της Unesco.
Το 1978 το ρουμανικό κράτος διοργανώνει
έκθεσή του στη Casade Cultura στο Βουκουρέστι, που την επισκέπτεται πλήθος
κόσμου και επιφανείς άνθρωποι του πνεύματος, όπως ο μεγάλος ρουμάνος ποιητής Eugen
Jebeleanu. Το Υπουργείο Πολιτισμού της Ρουμανίας αγόρασε το έργο «Φάληρο», που
έκτοτε ευρίσκεται στο National Museum of Art of Romania, ενώ η δημοσιογράφος
Ντορίνα Αντών τον προσκαλεί σε πολύωρη συνέντευξη στο κρατικό Radio Bucureşti.
Πήρε μέρος σε τέσσερις «Πανελλήνιες», στη
Μπιενάλε του Σάο Πάολο (1968) και στη Διεθνή Έκθεση της Φρανκφούρτης (1972).
Στην Ελλάδα πραγματοποίησε πάνω από είκοσι
ατομικές εκθέσεις, στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα (Γκαλλερί «Κοχλίας», Γκαλλερί
«Πανσέληνος», Γκαλλερί Παπαγεωργίου, Γκαλλερί «Έκφραση», Ελληνοαμερικανική
Ένωση, Γκαλλερί «Αργώ», Γκαλλερί «Θόλος») και εξέδωσε δύο λευκώματα με σχέδια
από την Ύδρα και τη Ζάκυνθο.
Ασχολήθηκε επίσης με τη θεωρία της τέχνης,
έγραψε σχετικά άρθρα και πήρε μέρος σε δύο διεθνή συνέδρια της Unesco, στο
Παρίσι και στο Άμστερνταμ.
Έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη, στην
Πινακοθήκη του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στο Υπουργείο Πολιτισμού, στο
Υπουργείο Παιδείας, στην Ελληνική Πρεσβεία του Καΐρου, στο Μουσείο Βορρέ, στο
Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης (EUARCE) της Ελλάδος, σε πολλές ακόμα πινακοθήκες και
ιδιωτικές συλλογές.
Γιά πολλά χρόνια διοργάνωνε καλλιτεχνικές
και φιλολογικές συναντήσεις στο ατελιέ του της οδού Φειδιππίδου της Αθήνας
καθώς και στο εξοχικό του κτήμα στα Λεγραινά Αττικής όπου και έμειναν
παροιμιώδεις οι φιλολογικές και καλλιτεχνικές συνάξεις. Η σημερινή - και από
ετών - στέγη της "Χρυσής Τομής" Κερατέας ήταν το καφενείο της
οικογένειας Χατζή, όπου μάλιστα είχε εισαχθεί και - πρωτοφανέρωτο στα
Μεσογείτικα χρονικά - γαλλικό μπιλιάρδο με τη μητέρα του Τάσου άριστη παίκτρια
! Στη δεκαετία '70-'80 τα αδέλφια Τάσος και Παντελής Χατζής παραχώρησαν τη
στέγη για την έδρα της "Χρυσής Τομής".
Το 1992 ο Τάσος Χατζής προτάθηκε ως
υποψήφιος για την έδρα ζωγραφικής της Ακαδημίας Αθηνών μαζί με τον Βλάσση
Κανιάρη, θέση που τελικά κέρδισε ο Παναγιώτης Τέτσης.
Ήταν παντρεμένος με την Ιουλία
Κωνσταντινίδου και είχαν δυό κόρες, την Μαρτίνη και τη Σοφία.
Το 1993 ασθένησε από καρδιακή νόσο και τον
επόμενο χρόνο άφησε την τελευταία του πνοή στο «Σισμανόγλειο» Νοσοκομείο.
(Βιογραφικά Αρχείου EUARCE)
Υπερσύνδεση:
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
ΑΝΔΡΕΟΥ «1994-2024, 30ή ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΧΑΤΖΗ»
ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟΥ EUARCE
Καίτη Νικολοπούλου
Γενική Γραμματέας Δ.Σ.
Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης
& Έρευνας του Πολιτισμού του
Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους στην Ευρώπη
Αναπαύσεως 14 Α΄ - 190 02 Παιανία
Τηλ.: 210.6643854
Fax: 210.6643854
European Art Center
and Institute for Eastern Roman
Empire Research Studies in Europe
14 A’, Anapaphseos St. – 190 02
Paeanea
Tel.:+30 210.6643854
Fax: +30 210.6643854
URL: https://euarceblog.wixsite.com/euarce
e-mail: artcentr@otenet.gr
ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΡΑΦΟΣ
[ ανάρτηση 18 Δεκεμβρίου 2024 :
Ευρωπαϊκό Κέντρο
Τέχνης
Αφιέρωμα στον Τάσο Χατζή
Αισθητική
Ζωγραφική
Εικαστικά ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου