Aspects of
Science fiction in the cinema:
“The Man Who Fell
to Earth”
“Death Race 2000”
Continental
Film Revue March 1976
Κινηματογραφικά
[ above: from the film “The Man Who Fell to Earth”
]
SCIENCE
FICTION is wide-ranging as far as the filmgoer is concerned, His concept veers
from monsters and growths to space machines and planets in outer space. The
former, for the most part, usually find themselves classified as horror films,
often of the most gory kind, while the latter are epitomized by the Star-trek
series.
In all these
productions it is invariably the individual (the star) struggling against
something inhuman or incomprehensible and it this essentially cinematic
emphasis on the characters and heroes (so that the audience may identify) that
has been an anathema to the true science-fiction connoisseur of literature.
( απόδοση στα νέα
Ελληνικά:
Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ είναι πολύ ευρεία,
όσον αφορά τον θεατή κινηματογράφου. Η αντίληψή της κινείται από τέρατα και
μεταλλάξεις έως διαστημικές μηχανές και πλανήτες στο διάστημα. Τα πρώτα, στις
περισσότερες περιπτώσεις, συνήθως κατατάσσονται στις ταινίες τρόμου, συχνά από
τις πιο αιματηρές, ενώ τα δεύτερα εκπροσωπούνται από τη σειρά Star-trek.
Σε όλες αυτές τις παραγωγές, είναι
συνήθως το άτομο (ο πρωταγωνιστής) που παλεύει ενάντια σε κάτι άλογο ή
ανεξήγητο, και αυτή η ουσιαστικά κινηματογραφική έμφαση στους χαρακτήρες και
τους ήρωες (ώστε το κοινό να ταυτιστεί) ήταν κάτι που ο αληθινός γνώστης της
επιστημονικής φαντασίας στη λογοτεχνία το απεχθανόταν.)
As John
Baxter says in his “Science Fiction in
the Cinema”: ''Pragmatic, idealistic, sustained by the mystique of
technology and a belief in the desirability of mathematical order in human
affairs, science-fiction’s concern is not with individuals but with movements
and ideas. Generally its characters have no function except as symbols in the
writer's chessboard development of his premise. It is not that people are
unimportant in the Sci-fi writer's scheme of things, but rather that they are
useless in developing the idea or concept which he is putting forward. As
Kingsley Amis has said: "in sci-fi the "hero" is often the plot
itself."
( απόδοση στα νέα
Ελληνικά:
Όπως λέει ο John Baxter στο βιβλίο του
«Science Fiction in the Cinema»: «Ρεαλιστική, ιδεαλιστική, υποστηριζόμενη από
το μυστήριο της τεχνολογίας και την πίστη στην επιθυμητότητα της μαθηματικής
τάξης στις ανθρώπινες υποθέσεις, η επιστημονική φαντασία δεν ασχολείται με τα
άτομα αλλά με κινήματα και ιδέες. Γενικά, οι χαρακτήρες της δεν έχουν άλλη
λειτουργία παρά μόνο ως σύμβολα στην ανάπτυξη της υπόθεσης από τον συγγραφέα,
σαν σε σκάκι. Δεν είναι ότι οι άνθρωποι δεν είναι σημαντικοί στο σχέδιο του
συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας, αλλά ότι είναι άχρηστοι στην εξέλιξη της
ιδέας ή της έννοιας που θέλει να προωθήσει. Όπως έχει πει ο Kingsley Amis: «στη
sci-fi ο "ήρωας" είναι συχνά η ίδια η πλοκή.» )
But now. in
the cinema, things are changing. There is a concern for the trends in current
society and how these might develop in the next century — what we can do about
arresting these trends — how far these trends are genetic, political or
scientific.
Both
violence and the lust for power, two elements endemic of the present day, may
spring from all three.
In many important
new films which may rank as science-fiction the themes study the increase of
violence and how it may be channelled for good or evil.
Power is seen
to be increasingly apparent in multi-national companies or in scientific
knowledge.
(απόδοση στα νέα Ελληνικά:
Αλλά τώρα, στον κινηματογράφο, τα πράγματα
αλλάζουν. Υπάρχει μια ανησυχία για τις τάσεις της σύγχρονης κοινωνίας και το
πώς αυτές μπορεί να εξελιχθούν τον επόμενο αιώνα — τι μπορούμε να κάνουμε για
να σταματήσουμε αυτές τις τάσεις — πόσο αυτές οι τάσεις είναι γενετικές,
πολιτικές ή επιστημονικές.
Τόσο η βία όσο και η δίψα για εξουσία, δύο
στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη σημερινή εποχή, μπορεί να προέρχονται και από τις
τρεις αυτές πηγές.
Σε πολλές σημαντικές νέες ταινίες που
μπορούν να καταταχθούν ως επιστημονική φαντασία, τα θέματα εξετάζουν την αύξηση
της βίας και πώς αυτή μπορεί να κατευθυνθεί προς το καλό ή το κακό.
Η εξουσία (power) φαίνεται να γίνεται όλο και πιο
εμφανής σε πολυεθνικές εταιρείες ή στην επιστημονική γνώση. )
In such films as Peter
Watkins’ “The War Game” and “The Gladiators”, both made in the late sixties, we
saw how violence and the confrontation of nations may be resolved in
gladiatorial terms. His film “Privilege” (1967) dealt with the more subtle
manipulation of the young public by the use of the tremendous following of a
pop star.
( απόδοση στα νέα Ελληνικά:
Σε ταινίες όπως το «The War Game» και «The
Gladiators» του Peter Watkins, οι οποίες δημιουργήθηκαν στα τέλη της δεκαετίας
του ’60, είδαμε πώς η βία και η σύγκρουση των εθνών μπορεί να επιλυθούν με
όρους μονομαχιών. Η ταινία του «Privilege» (1967) ασχολήθηκε με τη πιο
εκλεπτυσμένη χειραγώγηση του νεανικού κοινού μέσω της τεράστιας δημοτικότητας ενός
ποπ σταρ. )
The idea of channelling the
public’s natural violence by the organisation of violent events is of course
the mainspring of “Rollerball” which was taken from a story by a
science-fiction writer and now we have another powerful and violent race game
in “Death Race 2000” which was shown during the recent London Film Festival.
( απόδοση στα νέα Ελληνικά:
Η ιδέα της κατεύθυνσης της φυσικής βίας του
κοινού μέσω της οργάνωσης βίαιων γεγονότων είναι φυσικά ο κύριος άξονας του
«Rollerball», το οποίο βασίστηκε σε μια ιστορία ενός συγγραφέα επιστημονικής
φαντασίας, ενώ τώρα έχουμε άλλο ένα ισχυρό και βίαιο αγώνισμα (race game) με την ταινία «Death Race 2000»,
η οποία προβλήθηκε στο πρόσφατο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λονδίνου.
“Death Race 2000”
Directed by
Paul Bartel it is produced by that ace director and producer of the unusual
Roger Gorman, and concerns itself with assassination, political unrest and
violence.
( απόδοση στα νέα Ελληνικά:
Σκηνοθετημένη από τον Paul Bartel, η ταινία
είναι παραγωγή του εξαιρετικού σκηνοθέτη και παραγωγού των ασυνήθιστων ταινιών,
Roger Gorman, και ασχολείται με τη δολοφονία, την πολιτική αναταραχή και τη
βία. )
/ - i.
/ - ii.
[ photos i, ii,
iii, iv: In the year 2000 murder has become the supreme
spectacular sport. The annual transcontinental race is judged by the highest
number of killings.
In these four scenes, above and below, we glimpse
the futurist stadium and two of the cars involved in the race — evil looking
monsters that carry over some of the connotations of the Nazi period. The film
is released by Focus Films. ]
( απόδοση στα νέα Ελληνικά:
φωτογραφίες
i, ii, iii, iv:
Το 2000, η δολοφονία έχει γίνει το απόλυτο
θεαματικό άθλημα. Ο ετήσιος διατλαντικός αγώνας κρίνεται από τον μεγαλύτερο
αριθμό δολοφονιών.
Στις τέσσερις σκηνές, πάνω και κάτω,
διακρίνουμε το φουτουριστικό στάδιο και δύο από τα αυτοκίνητα που συμμετέχουν
στον αγώνα — τέρατα με κακό βλέμμα που φέρουν κάποιες από τις συνυποδηλώσεις
της ναζιστικής περιόδου. Η ταινία κυκλοφορεί από την Focus Films. ]
/ - iii.
/ - iv.
In the year
2000 lethargy already has settled over the United Provinces of America
(formerly the USA) — the horrors of several wars and the lingering effects of
the Great Depression of 1979 have emotionally dulled the public. Only the annual
Transcontinental Death Race — in which every pedestrian is fair game and the
winner is determined by the quickest time and the highest body count — can
create a real mass excitement.
(απόδοση στα νέα Ελληνικά:
Το έτος 2000, ο λήθαργος έχει ήδη
επικρατήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής (πρώην ΗΠΑ) — η φρίκη από
διάφορους πολέμους και οι παρατεινόμενες συνέπειες της Μεγάλης Ύφεσης του 1979
έχουν συναισθηματικά αποχαυνώσει το κοινό. Μόνο ο ετήσιος Διατλαντικός Αγώνας
Θανάτου — στον οποίο κάθε πεζός είναι "νόμιμος στόχος" και ο νικητής
κρίνεται από τον ταχύτερο χρόνο και τον μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων — μπορεί να
δημιουργήσει έναν πραγματικό μαζικό ενθουσιασμό.)
[ above and
below: Slops on the way in the race of death in ‘Death Race 2000.' David
Carradine stars as the legendary racer. Frankenstein, and Simone Griffeth is
his supposedly loving, loyal and able navigator. But even Frankenstein is not
what he seems arid the surprise finish of the race precipitates a dramatic turn
of events. ‘Death Race 2000' is distributed by Focus. ]
( απόδοση στα νέα Ελληνικά:
ανωτέρω και κατωτέρω: Σκηνές από τον αγώνα θανάτου στην ταινία «Death
Race 2000». Ο David Carradine πρωταγωνιστεί ως ο θρυλικός αγωνιζόμενος
Frankenstein, και η Simone Griffeth είναι η υποτίθεται αγαπημένη, πιστή και
ικανή πλοηγός του. Αλλά ακόμα και ο Frankenstein δεν είναι αυτό που φαίνεται,
και το ανατρεπτικό φινάλε του αγώνα προκαλεί μια δραματική στροφή των
γεγονότων. Η ταινία «Death Race 2000» διανέμεται από την Focus. )
It is for
this reason that the race is used by a group of revolutionaries determined to
overthrow the totalitarian government. Their plot is to sabotage the Race and
eliminate its brightest star, Frankenstein, who is driving his fantastic
automotive wonder, The Monster.
( απόδοση στα νέα Ελληνικά:
Για αυτόν τον λόγο, ο αγώνας χρησιμοποιείται
από μια ομάδα επαναστατών που είναι αποφασισμένοι να ανατρέψουν την
ολοκληρωτική κυβέρνηση. Το σχέδιό τους είναι να σαμποτάρουν τον Αγώνα και να
εξαλείψουν το φωτεινότερο αστέρι του, τον Frankenstein, ο οποίος οδηγεί το
φανταστικό του αυτοκινητικό θαύμα, Το Τέρας. )
[ below: The
Death Race is no respecter of pedestrians ]
David Bowie
in the “Man Who Fell to Earth”
[ above: Newton
(David Bowie) takes a drink of water as he contemplates his unsettled future on
the bank of a river (from ‘The Man who Fell to Earth'). ]
( απόδοση στα νέα Ελληνικά:
άνω: Ο Newton (David Bowie) πίνει νερό ενώ αναλογίζεται το αβέβαιο
μέλλον του στην όχθη ενός ποταμού (από την ταινία «The Man Who Fell to Earth»).
)
More traditional in the
concept of man from outer space and the danger of power being drawn into the
hands of one or few men is Nicolas Roeg's new film “The Man who Felt to Earth”
starring pop star David Bowie a natural perhaps since his hit disc Space
Odyssey.
(απόδοση στα νέα Ελληνικά:
Πιο παραδοσιακή στην έννοια του ανθρώπου
από το διάστημα και του κινδύνου που προκύπτει όταν η εξουσία συγκεντρώνεται
στα χέρια ενός ή λίγων ανθρώπων είναι η νέα ταινία του Nicolas Roeg «The Man
Who Fell to Earth», με πρωταγωνιστή τον ποπ σταρ David Bowie, κάτι απολύτως
φυσικό ίσως, δεδομένου της επιτυχίας του δίσκου του Space Odyssey. )
The story concerns a
mysterious stranger. T.J. Newton who approaches a prominent patent attorney
Oliver Farnsworth and persuades him to devote himself entirely to his,
Newton’s, inventions. These are of such originality that the lawyer predicts
that they will revolutionize the nation’s communication systems and lead, In
only three years, to the creation of the largest corporate empire in the United
States.
(απόδοση στα νέα Ελληνικά:
Η ιστορία αφορά έναν μυστηριώδη ξένο, τον
T.J. Newton, ο οποίος προσεγγίζει τον διακεκριμένο δικηγόρο ευρεσιτεχνιών
Oliver Farnsworth και τον πείθει να αφιερωθεί πλήρως στις εφευρέσεις του, του
Newton.
Αυτές είναι τόσο πρωτότυπες που ο δικηγόρος
προβλέπει ότι θα επαναστατικοποιήσουν (εξελίξουν) τα συστήματα επικοινωνίας της
χώρας και θα οδηγήσουν, σε μόλις τρία χρόνια, στη δημιουργία της μεγαλύτερης
εταιρικής αυτοκρατορίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. )
Newton’s reason for amassing
such a fortune remains a secret but he does achieve a position capable of
challenging the commercial, governmental and criminal communities — even
society itself.
Among those
who recognize Newton's genius as a special phenomenon is Dr. Nathan Bryce,
professor of chemical engineering. He joins Newton in his private space
programme but the established forces of society combine to frustrate this
objective.
( απόδοση στα νέα Ελληνικά:
Ο λόγος για τον οποίο ο Newton συγκεντρώνει
μια τέτοια περιουσία παραμένει μυστικός, αλλά καταφέρνει να φτάσει σε μια θέση
που μπορεί να αμφισβητήσει τις εμπορικές, κυβερνητικές και εγκληματικές
κοινότητες — ακόμα και την κοινωνία την ίδια.
Μεταξύ αυτών που αναγνωρίζουν το ταλέντο
του Newton ως ένα ιδιαίτερο φαινόμενο είναι ο Δρ. Nathan Bryce, καθηγητής
Χημικής Μηχανικής. Εντάσσεται στο ιδιωτικό διαστημικό πρόγραμμα του Newton,
αλλά οι κατεστημένες δυνάμεις της κοινωνίας συνεργάζονται για να αποτύχει αυτός
ο στόχος. )
[ above:
Newton, his plans to launch himself into space having been frustrated is
restrained in a luxury hotel suite while a government agency carries out
medical tests to determine the true nature of the mysterious visitor. ]
(απόδοση στα νέα Ελληνικά:
άνω: Ο Newton, του οποίου τα σχέδια να ταξιδέψει στο διάστημα έχουν
αποτύχει, περιορίζεται σε μια πολυτελή σουίτα ξενοδοχείου, ενώ μια κυβερνητική
υπηρεσία πραγματοποιεί ιατρικές εξετάσεις για να προσδιορίσει την αληθινή φύση
του μυστηριώδους επισκέπτη. )
Newton is kidnapped and his
captors carry out medical tests refusing to believe that he is a true
Extra-Terrestrial. The fact remains, however, that the tests reveal a strange
physical flaw which has previously been discovered by a young woman who has
fallen in love with him and who has nursed him through an accident when his
physical vulnerability was revealed.
(απόδοση στα νέα Ελληνικά:
Ο Newton απαγάγεται και οι απαγωγείς του
πραγματοποιούν ιατρικές εξετάσεις, αρνούμενοι να πιστέψουν ότι είναι αληθινός
Εξωγήινος. Το γεγονός παραμένει, ωστόσο, ότι οι εξετάσεις αποκαλύπτουν ένα
παράξενο σωματικό ελάττωμα, το οποίο είχε ανακαλύψει προηγουμένως μια νεαρή
γυναίκα που έχει ερωτευτεί τον Newton και η οποία τον είχε φροντίσει μετά από
ένα ατύχημα, όταν η σωματική του τρωτότητα (αδύνατο σημείο) είχε αποκαλυφθεί. )
[ above: Newton is submitted to exhaustive tests by a government agency
to discover the truth about the strange visitor. ]
( απόδοση
στα νέα Ελληνικά:
άνω: Ο Newton υποβάλλεται σε εξαντλητικές εξετάσεις από μια κυβερνητική
υπηρεσία για να ανακαλυφθεί η αλήθεια
για τον παράξενο επισκέπτη.)
Science-Fiction and Fantasy
have long been popular with Continental audiences and Festivals are held
regularly in Trieste, Sitges, Paris and elsewhere.
French
directors have made a number of major fantasy films such as Resnais's “Je
t'aime. je I'aime”, Truffaut’s “Fahrenheit 451”, Godard's “Alphaville”, Vadim's
“Barbarella”, Garne’s recent “The Marvellous Visit”, Charles Belmont's “L'ecume
des jours”, Claude Loubarie's “Tenebres”, Robert Benayoun’s “Paris n'existe”,
pas and above all Chris Marker's
brilliant short “La Jetee”.
( απόδοση στα νέα Ελληνικά:
Η Επιστημονική Φαντασία και το Φανταστικό είναι
εδώ και καιρό δημοφιλή στους Ευρωπαϊκούς θεατές και Φεστιβάλ διοργανώνονται
τακτικά σε πόλεις όπως η Τεργέστη, το Σίτζες, το Παρίσι και αλλού.
Οι Γάλλοι σκηνοθέτες έχουν δημιουργήσει
αρκετές σημαντικές ταινίες φαντασίας, όπως το «Je t'aime, je t'aime» του
Resnais, το «Fahrenheit 451» του Truffaut, το «Alphaville» του Godard, το
«Barbarella» του Vadim, το πρόσφατο «The Marvellous Visit» του Garne, το
«L'écume des jours» του Charles Belmont, το «Tenebres» του Claude Loubarie, το
«Paris n'existe pas» του Robert Benayoun και, πάνω απ' όλα, το εξαιρετικό
μικρού μήκους φιλμ του Chris Marker «La Jetée».)
As Jean Pierre Bouyxou says
in his excellent “La science-fiction au cinema”, it is strange that while
Trieste was for many years (since 1963) the only Science fiction festival in
the world, Italy, until 1969. had never produced a single great film in the
genre.
But in 1969
Liliana Cavani made “I Cannibali” (distributed here by Cinegate) which was
given a rave review in CFR at the Cannes 1970 festival.
This still
remains Italy's most brilliant film in the genre but fantasy still means,
currently, mostly horror or comedy.
( απόδοση στα νέα Ελληνικά:
Όπως λέει ο Jean Pierre Bouyxou στο
εξαιρετικό του έργο «La science-fction
au cinéma», είναι παράξενο ότι ενώ η Τεργέστη ήταν για πολλά χρόνια (από το
1963) το μόνο φεστιβάλ επιστημονικής φαντασίας στον κόσμο, η Ιταλία, μέχρι το
1969, δεν είχε παράγει καμία σημαντική ταινία στο είδος.
Ωστόσο, το 1969 η Liliana Cavani σκηνοθέτησε
το «I Cannibali» (που κυκλοφόρησε εδώ από την Cinegate), το οποίο έλαβε
εξαιρετικές κριτικές στο CFR κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ των Καννών το 1970.
Αυτό παραμένει μέχρι σήμερα η πιο λαμπρή
ιταλική ταινία στο είδος, αλλά η φαντασία, αυτή τη στιγμή, εξακολουθεί να
σημαίνει κυρίως τρόμο ή κωμωδία.
Continental Film Revue,
March 1976, No. 281, vol. 23, No. 5, pp. 22-26.
Σημειώσεις:
Sitges:
Το Σίτζες (Sitges) είναι μια παραθαλάσσια
πόλη στην Καταλωνία, Ισπανία, περίπου 40 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Βαρκελώνης.
Είναι γνωστή για την παραλία της, την ιστορική αρχιτεκτονική και την έντονη
καλλιτεχνική ζωή.
Το κινηματογραφικό φεστιβάλ που
διοργανώνεται εκεί είναι το Φεστιβάλ Διεθνούς Φανταστικού Κινηματογράφου
Καταλονίας (Sitges – International Fantastic Film Festival of Catalonia).
Ιδρύθηκε το 1968 ως «Διεθνής Εβδομάδα
Ταινιών Φαντασίας και Τρόμου» και είναι ένα από τα σημαντικότερα φεστιβάλ
παγκοσμίως για τις ταινίες φαντασίας, τρόμου και επιστημονικής φαντασίας.
Το φεστιβάλ πραγματοποιείται κάθε χρόνο, συνήθως στις αρχές Οκτωβρίου, και προσελκύει κινηματογραφιστές, ηθοποιούς και λάτρεις του κινηματογράφου από όλο τον κόσμο. Εκτός από τις προβολές ταινιών, περιλαμβάνει εκθέσεις, παρουσιάσεις και εκδηλώσεις όπως η «Zombie Walk», μια παρέλαση με θέμα τα ζόμπι στους δρόμους του Σίτζες.
Trieste:
Το κινηματογραφικό φεστιβάλ επιστημονικής
φαντασίας της Τεργέστης ονομάζεται "Trieste Science+Fiction Festival".
Θεσμοθετήθηκε το 1963 και ήταν το πρώτο
φεστιβάλ επιστημονικής φαντασίας στον κόσμο.
Έχοντας σημαντική ιστορία, το φεστιβάλ
είναι αφιερωμένο κυρίως στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας, φαντασίας και
τρόμου.
Το φεστιβάλ συνεχίζεται να διεξάγεται κάθε
χρόνο στην Τεργέστη (Ιταλία) και παραμένει ένα από τα πιο σημαντικά της
κατηγορίας του.
Φεστιβάλ επιστημονικής
φαντασίας:
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το U.K. πώς ήρθαν
μεταγενέστερες στην οργάνωση κινηματογραφικών φεστιβάλ ταινιών επιστημονικής
φαντασίας και του φανταστικού. Υπάρχουν κάποια πρόδρομα φεστιβάλ σε αυτές τις
χώρες;
Ποιά είναι τα σημερινά φεστιβάλ του είδους
σε αυτές τις χώρες;
Ποία ήταν η οργάνωση της Σοβιετικής Ένωσης
στον τομέα κινηματογραφικά φεστιβάλ ταινιών επιστημονικής φαντασίας και του
φανταστικού.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο
Βασίλειο: Πρόδρομα φεστιβάλ και σύγχρονα φεστιβάλ επιστημονικής φαντασίας και
φανταστικού
1. Ηνωμένες Πολιτείες
(U.S.A.)
Πρόδρομα φεστιβάλ:
Οι ΗΠΑ, αν και άργησαν να
οργανώσουν εξειδικευμένα φεστιβάλ επιστημονικής φαντασίας, ήταν πολύ δραστήριες
στον τομέα των κινηματογραφικών εκδηλώσεων, με ιδιαίτερη έμφαση στην προβολή
ταινιών φαντασίας και επιστημονικής φαντασίας μέσω γενικών φεστιβάλ κινηματογράφου
όπως το San Francisco International Film Festival και το Chicago
International Film Festival (που περιλάμβαναν ταινίες φαντασίας στα
προγράμματά τους από τη δεκαετία του 1960).
Σημερινά φεστιβάλ στις ΗΠΑ:
The Sundance Film Festival (τα τελευταία χρόνια έχει συμπεριλάβει ταινίες
επιστημονικής φαντασίας και φανταστικού, αν και είναι γενικότερο φεστιβάλ
ανεξάρτητου κινηματογράφου).
The World Science Fiction Convention (Worldcon): Παρά το γεγονός ότι είναι πιο
γνωστό για την απονομή των βραβείων Hugo, το Worldcon έχει και προβολές
ταινιών.
Fantasia International Film Festival (αν και ιδρύθηκε στον Καναδά, έχει
μεγάλη απήχηση και προβολές στις ΗΠΑ).
Tribeca Film Festival: Πρόσφατα άρχισε να περιλαμβάνει ταινίες επιστημονικής
φαντασίας και φανταστικού.
Fantastic Fest (Austin, Texas): Είναι το μεγαλύτερο φεστιβάλ ταινιών φαντασίας, τρόμου και
επιστημονικής φαντασίας στις ΗΠΑ.
2. Ηνωμένο Βασίλειο
(U.K.)
Πρόδρομα φεστιβάλ:
Το Ηνωμένο Βασίλειο
ήταν σχετικά αργό στην οργάνωση φεστιβάλ αποκλειστικά για ταινίες φαντασίας και
επιστημονικής φαντασίας. Ωστόσο, υπήρχαν σημαντικά φεστιβάλ όπως το London
Film Festival και το Edinburgh International Film Festival, τα οποία
από την αρχή παρουσίαζαν και έργα επιστημονικής φαντασίας, αν και δεν ήταν
εξειδικευμένα φεστιβάλ του είδους.
Σημερινά φεστιβάλ
στο Ηνωμένο Βασίλειο:
The London Science Fiction Film Festival: Είναι ένα από τα μεγαλύτερα
φεστιβάλ επιστημονικής φαντασίας στο Ηνωμένο Βασίλειο και προβάλει ταινίες
επιστημονικής φαντασίας και φανταστικού.
BFI London Film Festival: Αν και είναι γενικό φεστιβάλ, περιλαμβάνει πάντα
προβολές ταινιών επιστημονικής φαντασίας και φανταστικού.
The UK Fantasy Film Festival: Αν και μικρότερο σε κλίμακα, εστιάζει
στο φανταστικό και τις ταινίες φαντασίας.
3. Σοβιετική Ένωση:
Οργάνωση κινηματογραφικών φεστιβάλ επιστημονικής φαντασίας
Στη Σοβιετική Ένωση,
τα φεστιβάλ επιστημονικής φαντασίας και φανταστικού ήταν λιγότερο
επισημοποιημένα, καθώς ο κρατικός έλεγχος στον κινηματογράφο ήταν αυστηρός και
οι περισσότερες παραγωγές έπρεπε να είναι σύμφωνες με την προπαγανδιστική
γραμμή του καθεστώτος.
Ωστόσο, υπήρχαν κινηματογραφικές
διοργανώσεις και εκδηλώσεις που αφορούσαν τη Σοβιετική επιστημονική
φαντασία, όπως το "Soviet Science Fiction Film Festival", το
οποίο πραγματοποιούνταν σε διάφορες πόλεις.
4. Σημερινά φεστιβάλ
στη Ρωσία:
The Moscow International Film Festival: Αν και είναι γενικό φεστιβάλ
κινηματογράφου, περιλαμβάνει και προβολές ταινιών επιστημονικής φαντασίας.
The St. Petersburg International Film Festival: Παρόμοια με το φεστιβάλ της Μόσχας,
με ταινίες φαντασίας και επιστημονικής φαντασίας που εμφανίζονται περιστασιακά.
Kinotavr: Αν και επικεντρώνεται στον ρωσικό κινηματογράφο γενικά, περιλαμβάνει
και έργα επιστημονικής φαντασίας και φανταστικού.
Συνοψίζοντας:
Ηνωμένες Πολιτείες:
Η οργάνωση εξειδικευμένων φεστιβάλ
επιστημονικής φαντασίας ξεκίνησε αργότερα και αναπτύχθηκε με σημαντικά φεστιβάλ
όπως το Fantastic Fest και το Worldcon.
Ηνωμένο Βασίλειο:
Η δημιουργία φεστιβάλ για το είδος ήταν
επίσης αργή, αλλά σήμερα το London Science Fiction Film Festival είναι
ένα από τα πιο σημαντικά.
Σοβιετική Ένωση:
Τα φεστιβάλ επιστημονικής φαντασίας ήταν
λιγότερο εμφανή λόγω του κρατικού ελέγχου, αλλά υπήρχαν περιοδικές
διοργανώσεις.
Η Ρωσία σήμερα συνεχίζει να έχει φεστιβάλ κινηματογράφου που
συμπεριλαμβάνουν το είδος.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΡΑΦΟΣ
[ ανάρτηση 6 Ιουνίου 2025 :
Aspects of Science fiction in the cinema:
“The Man Who Fell to Earth”
“Death Race 2000”
Continental Film Revue
March 1976
Κινηματογραφικά ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου