Ηλίας Κατσόγιαννης
« Καταιγίδα
»
ποίημα 1946
περ. "Μακεδονικά
Γράμματα"
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
Μέσ' το πυκνό σκοτάδι το καράβι μας
σάπιο σανίδι, τσόφλι ανεμοδέρνεται
σε κύματα αφροσύνης, σ΄αδυσώπητα
χέρια της μοίρας του.
Ελπίδας φάρος πουθενά δέ φαίνεται.
ψυχροί των συμφερόντων μας οι
άνεμοι
βογγούν κι' εγκυμονούν για να
γεννήσουνε
το γυιό της κόλασης.
Τα χέρια απλώνουνται γυμνά,
λιπόσαρκα
χωρίς να βρίσκουνε συμπόνιας νόημα.
μισούνε οι άνθρωποι το κάθε
ανθρώπινο,
οι καρδιές επέτρωσαν.
Κλάμματα κι' αίματα νωπά κι'
αστείρευτα
και θα πληρώσουμε τυφλοί το χρέος
μας
έζησε εγέρασε, η ζωή και σέρνεται
στο λιοβασίλεμμα.
Τα μάτια του Θεού στ' αστέρια αδιάφορα
κι' αηδιασμένα μόνο σιγοκλείνουνε
απάνου στ' ουρανού τα κατασκότεινα
σα νεκροκάντηλα...
ΗΛ.
ΚΑΤΣΟΓΙΑΝΝΗΣ
[
το ποίημα του Ηλία Κατσόγιαννη "Καταιγίδα" δημοσιεύθηκε στο περ.
"Μακεδονικά Γράμματα", Θεσσαλονίκη, δντής: Κώστας Μαρινάκης, Χρόνος
Β΄, τόμος Β΄, αριθμός φύλλου 2, Ιούλιος-Αύγουστος 1946, σ. 28. ]
(
το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
φωτογραφία από τη
δημοσίευση στο περ. «Μακεδονικά Γράμματα»
poeta greco Ignoto
“ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ”
[ ανάρτηση
20 Ιουνίου 2023 :
Ηλίας Κατσόγιαννης
« Καταιγίδα »
ποίημα
δημοσίευση 1946
περ.
«Μακεδονικά Γράμματα» ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου