Γιώργος Καραντώνης "Πύλαι" (Ποιήματα 2015-2023) [ ΜΕΡΟΣ Α΄: ΜΙΚΡΗ ΘΕΡΙΝΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ - ΜΕΡΟΣ Β΄: ΑΣΤΕΓΑ ] Τεύχος Ποίησης σειρά: Πάπυροι ΠΟΙΗΣΗ

 

1

 

 

 

 

 

 

 

Εισαγωγικό σημείωμα

 

 

  Τα συγκεκριμένα ποιήματα του Γιώργου Καραντώνη είναι συνθεμένα από το 2015 έως και το 2023.

  Αρκετά από αυτά έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ετήσιες λογοτεχνικές εκδόσεις.

  Τα συγκεκριμένα ποιήματα δεν έχουν εκδοθεί αυτοτελώς σε ποιητική συλλογή του Γιώργου Καραντώνη.

  Τα δημοσιευόμενα ποιήματα στο παρόν τεύχος δεν αποτελούν το σύνολο της ποιητικής παραγωγής του αυτής της περιόδου.

  Τα ποιήματα προσφέρθηκαν ανιδιοτελώς από τον ποιητή προς το ιστολόγιο «Λόγος Έμφρων» – logosemfron.blogspot.com – για ελεύθερη πρόσβαση στο διαδίκτυο, με την αυτονόητη διατήρηση όλων των πνευματικών δικαιωμάτων του δημιουργού τους.

  Στη δημιουργία του παρόντος τεύχους ποίησης δεν υπήρξε ουδεμία οικονομική συναλλαγή. Στόχος είναι η προαγωγή και διάδοση της ποίησης αφιλοκερδώς.

 

 

                                                  Αθήνα 5 Ιουνίου 2023

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΜΕΡΟΣ Α΄

 

 

ΜΙΚΡΗ ΘΕΡΙΝΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ

 

 

 

 

 

 

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ  ΕΝΟΣ  ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

 

 

                     Ι

 

                         Ακρόπολη Λίνδου, Ρόδος, 19/6/2016

 

Απ’ άκρη σ’ άκρη πυρπολείται η μέρα

κάτω απ’ την αχόρταγη πυρκαγιά του ήλιου

μπερδεύονται οι μνήμες και οι εποχές

εφήμεροι θεοί και θνητές θεές

ανάμεσα σε ερειπωμένους ναούς

σπασμένες επιγραφές, παλιές εκκλησιές

μα απ’ εδώ ψηλά αγναντεύεις τα παντοτινά

την αναλλοίωτη θάλασσα και τον ανυπέρβλητο ουρανό

που αδιάκοπα διαλαλούν

τα θαύματα τ’ αληθινά του κόσμου τούτου.

 

 

 

 

 

                     ΙΙ

 

                            Αυλάκι Αττικής, 6/7/2016

 

Η μέρα ιδρώνει^.  

απ΄τις σταγόνες του ιδρώτα της

σχηματίζονται αυτά τα μικροσκοπικά νησιά

που επιπλέουν στα διάφανα νερά

απ’ τις σταγόνες της αφρισμένης θάλασσας

ξεπηδούν τα στρογγυλά, γυαλιστερά ποιήματα

που όλα τελειώνουν μες στο φως.

 

 

 

 

 

                     ΙΙΙ

 

                               Αυλάκι Αττικής, 9/7/2016

 

Ένα ισχυρό μελτέμι

ξεριζώνει μέρες

από περασμένα καλοκαίρια

και τις φυτεύει

στο κορμί του φετινού καλοκαιριού

ξεκολλά λέξεις

από παλιά ζεστά ποιήματα

και δημιουργεί απ’ την αρχή

στίχους παρόμοιους.

 

 

 

 

 

 

                     IV

 

                           Αρμενιστής Ικαρίας, 17/7/2016

 

Τόσο έντονο κι ατίθασο το φως

απορροφά τα πάντα

ανακατεύει χρώματα και εποχές

ξαναζωντανεύει αναμνήσεις

δίνοντας μια καλοκαιρινή προφορά

στην ήρεμη φωνή της μέρας.

 

 

 

 

 

                     V

 

                              Νειμποριό Άνδρου, 24/7/2016

 

Μια ασταφτερή σπαθιά φωτός

τη θάλασσα στα δυο χωρίζει.

 

Χρώματα αιμορραγεί η μέρα

λέξεις που σχηματίζουν ποίημα. 

 

 

 

 

 

                     VI

 

                                  Ραφήνα Αττικής, 30/7/2016

 

Ίδια η θάλασσα ξανά

ίδιες οι αναμνήσεις.

 

Αφήνομαι ηδονικά

στων χρόνων τις αισθήσεις.

 

 

 

 

 

 

                     VII

 

                                       Λιχαδονήσια, 31/7/2016

 

Νησίδες λέξεις καρφιτσωμένες θαρρείς στο χάρτινο πέλαγος

σκουρόχρωμες κουκκίδες σ’ ένα ταξίδι μες στο φως

διασκορπισμένα μέλη από το σώμα του καλοκαιριού.

 

 

 

 

 

                     VIII

 

                            Διμηνιό Κορινθίας,  5/8/2016

 

   Η θάλασσα: Μία ευθεία γαλανή γραμμή που διεμβολίζει το τοπίο. Κάποιες συννεφιασμένες λέξεις πάνε για λίγο να σκοτεινιάσουν το ποίημα, αλλά ο ήλιος, που ολοένα πιο ψηλά ανεβαίνει, τις διαλύει μες στη λάμψη μιας ολόλαμπρης μέρας. 

 

 

 

 

 

                     IX

  

                      Πόρτο Χέλι Αργολίδας, 9/9/2016

 

Στα σύνορα των εποχών

αγκομαχά ο χρόνος.

 

Σεπτέμβρης.

 

Το ιδρωμένο καλοκαίρι

συναντά το άγουρο φθινόπωρο.

 

Κι ένα ερμαφρόδιτο ποίημα γεννιέται.

 

 

 

 

 

                     Χ

 

                      Ερμιόνη Αργολίδας, 10/9/2016.

 

Πάνω

τα βαριά απειλητικά σύννεφα.

 

Κάτω

η γαλήνια ακύμαντη θάλασσα.

 

Στη μέση

με γαλανά εγκαύματα

το μετέωρο ποίημα.

 

 

 

 

 

                     ΧΙ

 

                           Αρχαία Ολυμπία, 29/10/2016

 

Ένα ξεψυχισμένο καλοκαίρι

αργοσέρνεται

ανάμεσα στ’ αρχαία χαλάσματα.

 

Δειλές σταγόνες βροχής

προμηνύουν

τον επερχόμενο χειμώνα.

 

Κι αυτό το ποίημα

μνημόσυνο μιας εποχής

που αναστηλώνεται διαρκώς

μαζί με τόσα ερείπια.

 

 

 

 

 

                     XII

 

                         Κατάκολο Ηλίας, 30/10/2016

 

Ήσυχοι στίχοι

σ’ αυτή την αχνή εποχή

μια χλιαρή ανάμνηση

το καλοκαίρι

μας αποχαιρετά νωχελικά

με ποιήματα ξεβαμμένα

απ’ τη θαλασσινή αλμύρα.

 

 

 

 

 

ΕΙΚΟΝΕΣ

 

 

 

 

 

Ι

 

Απλόχερα η μέρα

χρωματίζει με γαλάζιο

τον ουρανό και τη θάλασσα

και μ’ όσο χρώμα περισσεύει

βάφει αυτό το ποίημα

που έχει στο κέντρο του

ένα άσπρο βαρκάκι

να επιπλέει

στη γαλάζια επιφάνεια των στίχων του.

 

Αμβρακικός κόλπος, 26/3/2017

 

 

 

 

 

 

ΙΙ

 

Ποια εβδομάδα των παθών και ποια Ανάσταση

ποιος χειμωνιάτικος καιρός που ξεψυχά ανήμπορος

ποια άνοιξη που προελαύνει ακαταμάχητη

ποιος άνεμος ελληνικός

που απαλά χαϊδεύει τούτα τα παράλια

με τόσες ιστορίες μακρινές που τα αποίκησαν

η Μαύρη Θάλασσα και η Άσπρη Θάλασσα ενώνονται

και ξεχειλίζουν ασυγκράτητες

μέσα σ’ αυτό το ποίημα.

 

 Μεσημβρία (Νεσέμπαρ) Βουλγαρίας, 15/4/2017

 

 

 

 

 

 

ΙΙΙ

 

Το καλοκαίρι

να: δειλά ξεπροβάλλει

όμοια με σένα.

 

 

 

 

 

IV

 

Ξαναϋψώνω

μια γαλάζια σημαία:

την ποίησή μου.

 

Νέοι Πόροι Πιερίας, 5/6/2017

 

 

 

 

 

 

V

 

Μια αύρα αναιμική

σπρώχνει απαλά

το παρελθόν στο μέλλον

σ’ ένα ακατάβλητο παρόν

με θάλασσα πλημμυρισμένο

και με αναμνήσεις.

 

 

 

 

 

 

VI

 

Δίχρωμη θάλασσα

με δυο μονάχα χρώματα

γαλάζιο και μπλε.

 

Ως και το ποίημα

σε δυο στροφές χωρισμένο

πιστά τη συντροφεύει.

 

Αυλάκι Αττικής, 24/6/2017

 

 

 

 

 

 

VII

 

Λιγοστεύουν τα πρόσωπα, λιγοστεύουν τα λόγια, μα το τοπίο αναλλοίωτο παραμένει, καθώς αργά το απορροφά το ύπουλο σούρουπο. Από τη χοάνη του χρόνου σταλάζουν οι αναμνήσεις σαν κρυστάλλινα δάκρυα. Περισσεύουν οι ρυτίδες στα γερασμένα ποιήματα, όσο κι αν τα δροσίζει η θαλασσινή αύρα. Στο τελευταίο φως της μέρας ελεύθερες φτερουγίζουν οι χειραφετημένες λέξεις πάνω απ’ το πέλαγος πριν τα πάντα σβηστούν.

 

Σταλίδα Κρήτης, 17/7/2017

 

 

 

 

 

 

VIII

 

Απέναντι η Ακρόπολη και ο Λυκαβηττός

στη μέση ο σκοτεινός Κεραμεικός

μετά από μια ηλιόλουστη μέρα

ξεπλένεται στο απαλό της πανσελήνου φως.

 

Μέσα στη χλιαρή νύχτα

μόνο οι ψίθυροι των αγαλμάτων

μόλις ακούγονται.

 

Αθήνα, 7/8/2017

 

 

 

 

 

 

ΙΧ

 

Φεύγει το πλοίο

υφάλμυρους έρωτες

αφήνει πίσω.

 

 

 

 

 

Χ

 

Φεύγει το πλοίο

τις υγρές αναμνήσεις

σέρνει μαζί του.

 

Ραφήνα - Αθήνα, 19-20/8/2017

 

 

 

 

 

ΧΙ

 

Το ποίημα

σαν πολύχρωμο γραμματόσημο

κολλημένο

στον ανοιχτό φάκελο του καλοκαιριού.

 

Αυτή η εποχή δεν έχει μυστικά

απ’ όλους διαβάζεται

απ’ όλους τραγουδιέται.

 

Απόνησος, Αγκίστρι, 3/9/2017

 

 

 

 

 

ΧΙΙ

 

Τώρα

που οι πλούσιες μέρες του καλοκαιριού

έχουν αρχίσει να φτωχαίνουν

τα ποιήματα

λιτοδίαιτα κι αυτά

μόνο με λίγες λέξεις ζουν πια.

 

Αθήνα, 14/9/2017

 

 

 

 

 

ΧΙΙΙ

 

Ακατοίκητα έρημα νησιά

μόνο στον ήλιο έχουν μοίρα

κι αν τα προσέξει κάποιος ποιητής

ίσως και σ’ ένα ποίημα.

 

Αιγαίο, 24/9/2017

 

 

 

 

 

XIV

 

Στο βάθος

το ανοιχτόχρωμο χακί

ένα μικροσκοπικό νησί

κινδυνεύει να πνιγεί

μες στο πολύ γαλάζιο.

 

Κάρπαθος, 24/9/2017

 

 

 

 

 

 

XV

 

Το φθινόπωρο

οι φυλλοβόλες λέξεις

φτιάχνουν ποίημα.

 

Αθήνα, 15/10/2017

 

 

 

 

 

XVI

 

Η θάλασσα

μια γαλανή υπόμνηση

στις όχθες του ποιήματος

στις άκρες του θέρους

μια σταθερή ανάμνηση

για καλοκαίρια που έφυγαν

μια σίγουρη υπόσχεση

για εκείνα που θα ’ρθούνε.

 

Ρίο Πάτρας, 27/10/2017

 

 

 

 

 

ΜΙΚΡΗ  ΘΕΡΙΝΗ  ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ

 

 

 

 

 

Ι

 

Τείχη, φρούρια, προμαχώνες απόρθητοι

όλα πάρθηκαν από τον πιο ακατανίκητο  εχθρό

τον πανδαμάτορα χρόνο.

Όλα χάθηκαν σ’ αυτό το βαθυγάλαζο τοπίο

όλα πνίγηκαν μες στων χρωμάτων

την πανίσχυρη γαλήνη.

Τώρα μένουν μόνο

πέτρες και λογής λογής χαλάσματα

ερείπια άλλων εποχών

και ερείπια μνήμης.

 

Ρέθυμνο, 29/7/2018

 

 

 

 

 

ΙΙ

 

Το αργοπορημένο θέρος

αργοπορημένα ποιήματα γεννά

από έναν ήλιο που φεγγοβολά

στίχους σαν αχτίνες κοφτερούς.

 

          Ρέθυμνο, 29/7/2018

 

 

 

 

 

ΙΙΙ

 

Όπως οι αταίριαστες λέξεις

διαγράφονται από ένα ποίημα

έτσι τα απειλητικά σύννεφα

σβήνονται από τον ουρανό

για να λάμπει πάντα καθαρός

στην καλοκαιρινή αίγλη του.

 

Άγιος Νικόλαος, 1/8/2018

 

 

 

 

 

IV

 

Τη μέρα το ατέρμονο τερέτισμα των τζιτζικιών

τη νύχτα ο ασταμάτητος αχός της θάλασσας

κάθε άλλη μουσική

είναι περιττή

σ’ αυτό το τοπίο.

 

Σταλίδα Κρήτης, 2/8/2018

 

 

 

 

 

V

 

Μπροστά

τα αφρισμένα κύματα

εφήμερα λευκά πουλιά στη θάλασσα.

 

Πίσω

τα αρχαία απομεινάρια

αμυδρές αναμνήσεις φέρνουν.

 

Στη μέση

το παρόν αναπολεί το ένδοξο παρελθόν

και αγναντεύει το αμφίβολο μέλλον.

 

Ιεράπετρα, 4/8/2018

 

 

 

 

 

VI

 

Μόνο η ονομασία μένει πια

από τη διαλυμένη πολιτεία

με τόσες νίκες

να προσπαθούν να επιβιώσουν

στις αναστυλωμένες αναμνήσεις.

Και το Ιόνιο πέλαγος

ενώνει παντοτινά

χώρες και εποχές

ενώνει ποιήματα παλιά

με εκείνα που θα ’ρθούνε.

 

Νικόπολη, 13/8/2018

 

 

 

 

 

VII

 

Μικρά νησάκια

ξεπροβάλλουν απρόσμενα

στο ήσυχο πέλαγος

σαν λέξεις

που απρόσκλητες εισβάλλουν

σ’ ένα ποίημα

που ακόμα σχεδιάζεται.

 

Ιόνιο πέλαγος, 13/8/2018

 

 

 

 

 

ΘΕΡΙΝΗ  ΑΝΑΦΟΡΑ

 

 

 

 

 

Ι

 

Καλλίγραμμες ακρογιαλιές

στρογγυλεμένες αμμουδιές

μ’ ένα σμήνος γλάρων

να βάζουν τις λευκές υπογραφές τους

στο βαθυκύανο ουρανό.

 

 

 

 

 

ΙΙ

 

Μια μακρόστενη καταπράσινη χερσόνησος

σαν σελιδοδείχτης μοιάζει

ανάμεσα στα φωτεινά κεφάλαια

του καλοκαιριού.

 

 

 

 

 

ΙΙΙ

 

Ένα σύννεφο μοναχικό

συγκρατά τα δάκρυά του

να μη βρέξει τη λύπη του

στη χαρούμενη πλάση.

 

 

 

 

 

IV

 

Πανίσχυρη η αστραφτερή θάλασσα

όμως σε λίγο θα απορροφηθεί

από το ποίημα

θα μεταμορφωθεί

στις απέριττες λιτές λέξεις

που γλίτωσαν από του χρόνου τις τορπίλες

σαν εκείνα τα μικροσκοπικά νησιά

που αβύθιστα παραμένουν

στων αιώνων το πέρασμα.

 

Πήλιο – Σκιάθος, 15-16/6/2019

 

 

 

 

 

V

 

Ράμματα μνήμης στης μέρας τον κορμό

μια αυλακιά να μπαινοβγαίνει ο χρόνος

με ήλιο και θάλασσα ξεκίνησε κάποτε η ζωή

μαζί τους ποτέ δε θα τελειώσει.

 

 

 

 

 

VI

 

Σαν ένα παιχνίδι επιθαλάσσιο

είναι το ποίημα

αλλάζουνε τετράγωνα απλώς

οι ίδιες πάντα λέξεις.

 

 

 

 

 

VII

 

Δε χρειάζεται καμιά άλλη μελωδία

στο ποίημα του καλοκαιριού

αρκεί μονάχα το τερέτισμα των τζιτζικιών

και των κυμάτων ο παφλασμός

η πιο ταιριαστή μελωδία

σε μια κυανόχρωμη γραφή

που διαιωνίζει τη στιγμή.

 

Αυλάκι Αττικής, 6-7/7/2019

 

 

 

 

 

VIII

 

Κάβειροι, μεγάλοι και μικροί θεοί

ημίθεοι, θεάνθρωποι

σάτυροι, νύμφες, ξωτικά

κένταυροι, αμαζόνες, γοργόνες

προφήτες, άγιοι, όσιοι, μάρτυρες

οσιομάρτυρες, ιερομάρτυρες, ομολογητές

αυτή η χώρα τα πάντα χωρά.

 

Όμως σε μια μόνο θρησκεία

παντοτινά κι αληθινά πιστεύει

που εδώ ακατάπαυστα γεννά

η πραγματική αγία τριάδα

ο ουρανός, η γη και η θάλασσα

στο ιερό μεσημέρι του καλοκαιριού.

 

Λήμνος, 8/9/2019

 

 

 

 

 

ΙΧ

 

Κομματιασμένα ποιήματα

ανάμεσα στ’ αρχαία θραύσματα

οι λέξεις αντανακλούν

τις αχτίνες του παντοκράτορα ήλιου

ως και οι πέτρες σιγοψιθυρίζουν

στο ηλιοκαμένο τοπίο

τους σιωπηλούς στίχους του μεσημεριού.

 

Αθήνα, 20/10/2019

 

 

 

 

 

Χ

 

Στη ναυμαχία των εποχών

το καλοκαίρι αντιστέκεται ακόμα

μ’ αυτό το απαλό κοκκινωπό δειλινό

που χαϊδεύει την ακύμαντη θάλασσα

και τους ζεστούς ψιθύρους του

που ανακυκλώνουν τις πιο ένδοξες στιγμές

της κατακόρυφης αίγλης του.

 

Πύλος, 26/10/2019

 

 

 

 

 

ΧΙ

 

Σαν μια σκουρόχρωμη μαχαιριά

σχίζει τον ανοιχτόχρωμο ορίζοντα

ένα μακρόστενο μικρό νησί

μέσα στο τόσο πλούσιο φως

το καλοκαίρι ετοιμάζεται

πάλι όχι να πει

στο καθυστερημένο φθινόπωρο

πριν παραδοθεί

με την αναπόφευκτη ήττα του.

 

Καλαμάτα, 27/10/2019

 

 

 

 

 

ΧΙΙ

 

Γαλάζιο, πράσινο, λευκό

γαλάζιο, λευκό, πράσινο

πράσινο, λευκό, γαλάζιο

πράσινο, γαλάζιο, λευκό

λευκό, γαλάζιο, πράσινο

λευκό, πράσινο, γαλάζιο.

 

   Ελληνικό καλοκαίρι.

 

Αθήνα, 30/10/2019

 

 

 

 

 

ΘΕΡΙΝΗ  ΠΑΡΤΙΤΟΥΡΑ

 

 

 

 

 

Ι

 

Ο ουρανός

ο ήλιος

το σύννεφο.

 

Η θάλασσα

η αμμουδιά

η παραλία.

 

Το πεύκο

το αρμυρίκι

το κυπαρίσσι.

 

Ο αρχαίος ναός

το γραφικό εκκλησάκι

το λιμανάκι.

 

Ένας ζωγραφικός πίνακας

είναι το νεογέννητο ποίημα

που αντί για χρώματα

περιέχει λέξεις

λέξεις

με πολύχρωμες σημασίες.

 

Ηραία Περαχώρας – Πήλι Εύβοιας, 20-21/6/2020

 

 

 

 

 

ΙΙ

 

Η ίδια θάλασσα

η ίδια θέα

η ίδια θαλπωρή.

 

Λες και ασάλευτο με προσμένει

το περσινό καλοκαίρι.

 

Σε γνώριμα μονοπάτια βαδίζει το ποίημα.

 

Αυλάκι Αττικής, 27-28/6/2020

 

 

 

 

 

ΙΙΙ

 

Καυτό απομεσήμερο. Ο ιδρωμένος ουρανός μάταια περιμένει να δροσιστεί από το χλιαρό μελτέμι. Οι υδρατμοί της μέρας διατηρούν τη γλυφή γεύση τους. Όμως, στο βάθος κάποια συναχωμένα σύννεφα φέρνουν μια υποψία βροχής στην κρυστάλλινη διαφάνεια της φύσης. Αργά αργά αγριεύει το κύμα όσο η ώρα περνά. Πάλι ένα μικρό κοινό τέλος πλησιάζει.

 

Αλυκές Εύβοιας, 4/7/2020

 

 

 

 

 

IV

 

Μπροστά

πεύκα και αρμυρίκια

θαρρείς πράσινες λέξεις

γραμμένες

στο γαλάζιο τετράδιο της θάλασσας

που ανοιγμένο απλώνεται πίσω.

 

Ψάθα Αττικής, 1/8/2020

 

 

 

 

 

V

 

Σ’ αυτόν το μονόχρωμο πεντακάθαρο ουρανό

δε χωράνε

ούτε τα γκρίζα σύννεφα

ούτε τα μουσκεμένα συναισθήματα

ούτε οι καπνισμένες αναμνήσεις.

 

Ως κι ο χρόνος εξατμίζεται

μες στο καυτό μεσημέρι.

Μένει μόνο το φως.

Το πανίσχυρο φως.

 

Κόκκινο Λιμανάκι Ραφήνας, 12/8/2020

 

 

 

 

 

VI

 

Αναποδογυρισμένο φεγγάρι

σ’ ένα αναποδογυρισμένο καλοκαίρι.

 

Κι όμως

τίποτα δεν ταράσσει

την αργυρή σιωπή της νύχτας.

 

Αγία Πελαγία Κυθήρων, 28/8/2020

 

 

 

 

 

VII

 

Ένας μοναχικός κολυμβητής

διασχίζει τ’ ατάραχα νερά

εδώ που ενώνονται

τρία πελάγη

τρεις εποχές

τρεις κόσμοι

εδώ σ’ έναν τόπο με πελαγίσιο όνομα

σ’ ένα νησί με τη σκληρή ομορφιά

που γέννησε την όμορφη θεά του έρωτα

την παντοτινά αναδυόμενη Αφροδίτη.

 

Αγία Πελαγία Κυθήρων, 30/8/2020

 

 

 

 

 

VIII

 

Άδεια θάλασσα·

η λειψή πανσέληνος

τη συντροφεύει.

 

Κορινθιακός Κόλπος, 31/8/2020

 

 

 

 

 

ΙΧ

 

Θρυμματισμένο θέρος

τα θρύψαλά του μετασχηματίζονται

στα μικρά κοφτερά ποιήματα

που αντανακλούν το φως

από τις μεγάλες φωτερές μέρες του.

 

Λουτρά Ωραίας Ελένης, 12/9/2020

 

 

 

 

 

Χ

 

Λίγοι κολυμβητές

στη γαλήνια θάλασσα

σε μια θηλυκιά μέρα

που απαρνιέται το φθινόπωρο

και μένει πεισματικά πιστή

στο αρσενικό καλοκαίρι.

 

Κόκκινο Λιμανάκι Ραφήνας, 25/9/2020

 

 

 

 

 

ΦΩΤΕΙΝΕΣ  ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

 

 

 

 

 

Ι

 

Έρχονται και παρέρχονται

των ανθρώπων τα έργα

των θεών τα καμώματα

των δαιμόνων τα πάθη

όλα χωνεύονται

στη χοάνη του χρόνου.

 

Μα το αιώνιο Ιόνιο

ακατάπαυστα γεννά

άθραυστα καλοκαίρια.

 

Κουρούτα, 19/6/2021

 

 

 

 

 

ΙΙ

 

Γυμνάσιον, Παλαίστρα, Βουλευτήριον

Στοά της Ηχούς, Στάδιον

Ιππόδρομος, Μητρώον, Νυμφαίον

ναός της Ήρας, βωμός του Διός

Φιλίππειον, Πρυτανείον, Κρύπτη…

 

Μοναχικές κολόνες, θρυμματισμένα ακροκέραμα

ορφανές βάσεις γλυπτών, ανάπηρα βάθρα, υποψίες ναών

τόσες ονομασίες, τόσες σημασίες, τόσες χρονολογίες

που οι υπομονετικές επιγραφές

επιμένουν να μας υπενθυμίζουν

σαν μια ηχώ του χρόνου

που ξαναδίνει πνοή

στα σιωπηλά μνημεία

μια διαρκής υπενθύμιση

του άφθαρτου παρελθόντος

στο φθαρμένο παρόν.

 

Αρχαία Ολυμπία, 20/6/2021

 

 

 

 

 

ΙΙΙ

 

Η θάλασσα

η ιερή κολυμπήθρα του καλοκαιριού

σήμερα γιορτάζει η χάρη του

στο θερινό ηλιοστάσιο

η θάλασσα

μέσα της βαπτιζόμαστε για να εξιλεωθούμε

και εξαγνισμένοι να παραδοθούμε

στο άγιο πνεύμα του φωτοδότη ήλιου

ελεύθεροι να κολυμπήσουμε

στο ζωογόνο φως.

 

Θερινό ηλιοστάσιο, του Αγίου Πνεύματος,

Λουτρά Καϊάφα, 21/6/2021

 

 

 

 

 

IV

 

Απόμερα

στης Ιστορίας τ’ απόνερα

τόσες σκιές στοιβαγμένες

στη σκοτεινή λιακάδα του μυαλού

τόσες βαρυφορτωμένες λέξεις

προσώπων, τόπων, μαχών, ναυμαχιών

πολέμων, επαναστάσεων, ανταρσιών

νικών και ηττών, ηττών και νικών

που όλες δίνουν

τις ιδιαίτερες γεύσεις των εποχών.

 

Πύλος - Αθήνα, 11 - 18/7/2021

 

 

 

 

 

V

 

Λάμπει στον ήλιο

κρυστάλλινο ποίημα

η θάλασσά μας.

 

Αυλάκι Αττικής, 18/7/2021

 

 

 

 

 

VI

 

Εδώ

σ’ αυτή την απάνεμη γαλάζια αγκαλιά

σβήνει ο φλεγόμενος Αύγουστος

τις πύρινες μέρες του

τις καυτερές στιγμές του

κι ύστερα ολόκληρος βυθίζεται

στα καθαρά δροσερά νερά

για ν’ αναδυθεί ξανά

ν’ αναστηθεί

πανίσχυρος θεός

στο επόμενο καλοκαίρι.

 

Άγιος Ισίδωρος - Αντίκυρα, 29/8/2021

 

 

 

 

 

VII

 

Άπλετο φως·

το καλοκαίρι δειλά

προβάλει πάλι.

 

Αυλάκι Αττικής, 11/9/2021

 

 

 

 

 

VIII

 

Αλμυρό θέρος

τόσο πολύ αλάτι

για τις πληγές μας.

 

Αλμυροπόταμος Εύβοιας, 12/9/2021

 

 

 

 

 

ΙΧ

 

Μια ακύμαντη θάλασσα

κι ένας ασυννέφιαστος ουρανός

ξανανιώνουν

το γερασμένο καλοκαίρι

ζωντανεύουν

τα ποιήματα

που φέρνουν κάτι

από την ομορφιά

τούτης της άσπιλης μέρας.

 

Αυλάκι Αττικής, 19/9/2021

 

 

 

 

 

Χ

 

Ωραίο τοπίο

δεν αφήνει να φύγει

το καλοκαίρι

το κρατά αιχμάλωτο

για πάντα στο ποίημα.

 

Αυλάκι Αττικής, 25/9/2021

 

 

 

 

 

XΙ

 

Καΐκια μικρά μ’ ανοιχτά πανιά

γλιστρούν πάνω στ’ ατάραχα νερά

τα συνοδεύουν γλάροι μ’ απλωμένα φτερά

νότες λευκές μιας προσευχής θαλασσινής.

 

Αυλάκι Αττικής, 26/9/2021

 

 

 

 

 

ΟΙ  ΑΝΑΣΕΣ  ΤΟΥ  ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

 

 

 

 

 

Ι

 

Άνθος θαλασσινό

το καλοκαίρι

ανοίγει τα πέταλά του

κάτω απ’ έναν καταγάλανο ουρανό

κανένα μελανό σημάδι στο σώμα του

κανένα σκοτεινό σημείο στην επιφάνεια

του φωτόλουστου πρωινού

 

Αυλάκι Αττικής, 2/7/2022

 

 

 

 

 

ΙΙ

 

Στο ηλιοδοσμένο αδρό τοπίο

του σκληροτράχηλου μεσημεριού

η θάλασσα

αδιάκοπα σιγοψιθυρίζει τα γαλαζοπράσινα μυστικά της

μια λιθόστρωτη μνήμη με οδηγεί

σε αλλοτινά καλοκαίρια

σε περασμένα ποιήματα

που σαν έγχρωμες φωτογραφίες της στιγμής

παραμένουν ανεξίτηλα κολλημένα

στο μεγάλο λεύκωμα

του χρόνου που χάνεται.

 

          Αυλάκι Αττικής, 3/7/2022

 

 

 

 

 

ΙΙΙ

 

Σαν άγουρο φρούτο

το χλιαρό πρωινό

αργά αργά ωριμάζει

θα μεταμορφωθεί στο σκληρό, καυτό μεσημέρι

μετά θα γίνει

το γλυκό ζεστό απόγευμα

κι ύστερα το δροσερό δειλινό

που σαν ώριμο φρούτο πια

θα πέσει από το πελώριο δέντρο του καλοκαιριού

στο περιβόλι της ποίησης.

 

Αυλάκι Αττικής, 10/9/2022

 

 

 

 

 

IV

 

Ανακατεύονται τα χρώματα

ανακατεύονται οι λέξεις

κάτω από του αδυσώπητου ήλιου

το συνεχές σφυροκόπημα

γεννιέται ένα αστραφτερό ποίημα

ένα φωτεινό παραλήρημα

σαν αποχαιρετισμός στο φετινό καλοκαίρι.

 

Αυλάκι Αττικής, 11/9/2022

 

 

 

 

 

V

 

Ο ήλιος ανατέλλει

οι αχτίνες του χαϊδεύουν

τα ατσαλάκωτα γαλανά νερά

ούτε ένα βαρκάκι

που πάνω τους αργοκυλά

δεν τα ταράζει.

 

Πέρα μακριά

κάποια σύννεφα αραιά

συμπληρώνουν την εικόνα

του σιωπηρού πρωινού.

 

Κόκκινο Λιμανάκι Ραφήνας, 17/9/2022

 

 

 

 

 

VI

 

Ένα αχνό μισοφέγγαρο

επιμένει να υπάρχει

μέσα στο άπλετο φως.

 

Στην πεντακάθαρη μέρα

επιμένει να υπάρχει ακόμα

η αίσθηση τόσων περασμένων καλοκαιριών

από τούτα δω τα γνώριμα μέρη.

 

Κόκκινο Λιμανάκι Ραφήνας, 18/9/2022

 

 

 

 

 

VII

 

Ατίθασο πούν’ το γαλάζιο

της θάλασσας και τ’ ουρανού

διαποτίζει πέρ’ ως πέρα

την ώρα του μεσημεριού.

 

Ραφήνα, 18/9/2022

 

 

 

 

 

VIIΙ

 

Σαν περίληψη του καλοκαιριού

είν’ τα ποιήματα τούτα.

Ξεχειλίζουν γαλάζιο.

 

Αθήνα, 22/9/2022

 

 

 

 

 

 

 

ΜΕΡΟΣ Β΄

 

 

ΑΣΤΕΓΑ

 

 

 

 

 

ΑΫΛΗ  ΥΛΗ

 

 

                     I

 

Έφυγες·

πήρες μαζί σου

ένα για πάντα

μισοτελειωμένο καλοκαίρι.

 

Έφυγες·

άφησες πίσω σου

ποιήματα που έχουν αφομοιώσει

το σώμα σου.

 

4/11/2015

 

 

                     II

 

Απ’ το χειμώνα της απουσίας σου

ξεκινούν οι αλκυονίδες λέξεις

φέρνουν την άνοιξη

προμηνύουν το θέρος

αμφισβητούν το φθινόπωρο

σχηματίζουν

άφθαρτες φράσεις

που υμνολογούν το όνομά σου.

 

26/5/2016

 

 

 

 

 

ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ  ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

 

Τα πάντα έχουν ειπωθεί

εδώ και τόσα χρόνια

τα πάντα.

 

Μα εμείς τώρα μάταια προσπαθούμε

να ξαναπούμε με άλλα λόγια

τα ίδια πράγματα

να διατυπώσουμε με τρόπους διαφορετικούς

τις ίδιες σκέψεις, τα ίδια συναισθήματα

να επαναλάβουμε αλλιώτικα

παμπάλαιους μύθους και πανάρχαιες αλήθειες

να αντιγράψουμε αδέξια

με θέα ένα αδιέξοδο αύριο

αυτό το παρόν που διαλύεται

μες στο παρόν του.

 

                                          18-22/5/2016

 

 

 

 

 

ΟΝΕΙΡΙΚΟ  Ι

 

Θα ξαπλώσω σ’ ένα στρώμα λέξεων

θα σκεπαστώ μ’ ένα σεντόνι στίχων

και θα ονειρευτώ

πως ύστερα από τόσα και τόσα ποιήματα

που έχω γράψει

θα γίνω εγώ ο ίδιος

ποίημα.

 

                                                     23/7/2016

 

 

 

 

 

ΑΡΧΑΙΑ  ΑΓΟΡΑ

 

Γλυκό φως του Σεπτέμβρη

λούζει απαλά τα ερείπια

ναών, εκκλησιών, θεάτρων, ποιημάτων

ξαναγυρνώ στην Αρχαία Αγορά

στη σημερινή και στη χθεσινή

προχωρώ ανάμεσα

στις ίδιες επιγραφές

στους ίδιους στίχους

σ’ ένα τοπίο που κάποτε μου ενέπνευσε

ένα ομότιτλο ποίημα

σ’ ένα τοπίο που το ίδιο είναι

ένα ανεξίτηλο ποίημα.

 

                                                    24/9/2016

 

 

 

 

 

ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ    

 

Τί συνεπαίρνει τώρα τα πλήθη;

Όλα έχουν βυθιστεί στη λήθη

Καινούργια επικρατούν πια ήθη

Πού οι αλήθειες και πού οι μύθοι;

 

                                                         7/7/2016

 

 

 

 

 

ΑΝΑΜΟΝΗ

 

Όσο περνούν τα χρόνια

όλο και συχνότερα

μου προσφέρουν θέση

στο λεωφορείο, στο τρόλεϊ, στο τραμ, στο μετρό

περιμένω λοιπόν

υπομονετικά

πότε θα μου προσφέρουν θέση

σ’ έναν άνετο τάφο.

 

                                                       13/2/2017

 

 

 

 

 

ΕΠΙΚΑΙΡΟ

 

Κάτω απ’ το βάρος των καιρών

λυγίζουνε οι άνθρωποι

λυγίζουνε κι οι στίχοι.

 

                                                           15/2/2017

 

 

 

 

 

ΚΑΘΑΡΗ  ΔΕΥΤΕΡΑ

 

Σαν πολύχρωμες λέξεις

οι χαρταετοί

ανεβοκατεβαίνουν στον ουρανό.

 

Έτσι κι εσύ

σαν ένας χαρταετός

άλλοτε πετάς ψηλά

και άλλοτε πέφτεις

στο βάθος

ενός άχρηστου ποιήματος.

 

                                               27/2/2017

 

 

 

 

 

ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ

 

Πάντα τα πάντα με δόσεις.

 

Δάνεια με δόσεις

αγορές με δόσεις

ναρκωτικά με δόσεις.

 

Ως και ο θάνατος

μάς δίνεται με δόσεις.

Κάθε μέρα που περνά

μια δόση θανάτου

αδειάζει σιγά σιγά

την κλεψύδρα της ζωής μας.

 

                                                               11/3/2017

 

 

 

 

 

ΠΩΛΕΙΤΑΙ

 

Ωραίο πολυώροφο ποίημα

ευάερο και ευήλιο

σε κάθε όροφο κατοικημένο

από αγαπημένες μορφές

αλλοτινές και τωρινές

με κάποια πρόσωπα βουβά

πίσω από τα παράθυρά του

με τόσες αναμνήσεις

κρυμμένες στις γωνιές του

και με πολλά αποδημητικά πουλιά

να πηγαινοέρχονται στους εξώστες του.

 

Στα υπόγεια του ποιήματος

ο ποιητής μελαγχολεί.

 

                                                                            27/5/2017

 

 

 

 

 

ΚΑΝΟΝΑΣ

 

Το ποίημα

πρέπει να είναι αρτιμελές

ακόμα κι αν μιλά

γι’ ανήμπορα φεγγάρια

για στρεβλωμένες εποχές

γι’ αρρωστημένες καταστάσεις

για ανάπηρους έρωτες

το ποίημα

πρέπει να είναι αρτιμελές

πάντα.

 

                                                       3/9/2017

 

 

 

 

 

ΧΡΗΣΜΟΣ

 

Θα επιστρέψουν οι εξόριστες λέξεις

Θα ξαναγράψουν την Ιστορία.

 

                                                              21/9/2017

 

 

 

 

 

ΔΙΑ-ΓΝΩΣΗ

 

Κάποιοι ονειρεύονται έρωτες

κάποιοι ερωτεύονται όνειρα

άλλοι και τα δύο.

Πόσο αυταπατώνται !

 

                                                    Ιανουάριος 2018

 

 

 

 

 

ΔΙΔΑΓΜΑ

 

Συχνά

οι λέξεις ρίχνουν σκιές

μεγαλύτερες από τις ίδιες.

 

                                                  Ιανουάριος 2018

 

 

 

 

 

ΔΙΑΤΑΓΗ

 

Να είσαι παρών στο παρόν!

Να είσαι παρών στο παρόν σου!

 

                                                         28/5/2018

 

 

 

 

 

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ  ΠΟΡΕΊΑ

 

Διαρκώς προχωρώ

προς το μέλλον μου

αφήνοντας πίσω μου

ποιήματα

ορόσημα – οδόσημα

για να επιστρέφω

στο παρελθόν μου.

 

                                                         4/6/2018

 

 

 

 

 

ΔΥΟ  ΧΑΡΤΙΝΑ  ΧΑΪ ΚΑΪ

 

 

Ι

 

Χάρτινη νύχτα·

επάνω στο σώμα της

γράφονται στίχοι.

 

 

ΙΙ

 

Χάρτινη νύχτα·

το φεγγάρι στίχους του

πάνω της γράφει.

 

21/9/2018

 

 

 

 

 

ΔΥΟ  ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΕΣ  ΚΥΡΙΑΚΕΣ

 

 

I

 

2/9/2018

Κλειστή Κυριακή·

μαζί με τα μαγαζιά

κι αυτή λειτουργεί.

 

 

ΙΙ

 

14/10/2018

Η άδεια μέρα

σιγά σιγά γεμίζει

καθώς σε βλέπει.

 

 

 

 

 

ΜΟΝΑΧΙΚΟ

 

Ένας άνεμος μνήμης

γυρνά τις σελίδες της μέρας.

 

Ύστερα γκριζάρει ο ουρανός

μα και το ποίημα.

 

Έρχεται η μνήμη μοναχή

μ’ ένα φεγγάρι αρχινισμένο.

 

Θα μεγαλώσει κι αυτό σιγά σιγά

με ορφανές ελπίδες.

 

Λες και τελειώνει μια ζωή

έτσι θα κλείσει η μέρα.

 

                                           Απρίλιος 2019 

 

 

 

 

 

ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΟ

 

Μοιάζουν πολύ

τα γραμμένα σε τοίχους

περασμένα συνθήματα

με τα γραμμένα σε χαρτιά

ξεχασμένα ποιήματα.

 

Με τον καιρό

και τα δυο

ξεθωριάζουν.

 

Φέρνουν, όμως, μαζί τους

τη νοσταλγία της νιότης

τις αλλοτινές προσδοκίες

την αίσθηση μιας άλλης, παλιάς εποχής

κι ένα ρίγος που διαπερνά

τόσα και τόσα χρόνια.

 

                                                     22/9/2019

 

 

 

 

 

ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ  ΝΕΑΣ  ΓΥΝΑΙΚΑΣ

 

Φορώντας μισοσχισμένο τζην

βολτάρει κρατώντας ένα τζιν

απολαμβάνει το ποτό της

κουνά με χάρη τον κορμό της.

 

Ατίθαση σαν Αμαζόνα

ευλύγιστη σαν μια γοργόνα

του θέρους όμορφη ανεμώνα

θαρρείς πορτραίτο του αιώνα.

 

                                                     31/7/2020

 

 

 

 

 

ΑΥΤΟΧΑΡΑΧΤΗΡΙΣΜΟΣ

 

Ως μαρξιστής πεσιμιστής δεν έχω το θεό μου

μοναχικός ταξιδευτής μέχρι το θάνατό μου

κυνικός, ειρωνικός, λίγο τρυφερός συνάμα

όλα μαζί ταυτόχρονα, παράξενο το κράμα.

 

25/12/2020

 

 

 

 

 

ΟΔΟΣ  ΣΩΤΗΡΟΣ  ΔΙΟΣ

 

Πειραιάς, οδός Σωτήρος Διός

κανείς, νέος ή παλιός, θεός

δε θα μας σώσει.

 

Έχει γυρίσματα ο καιρός

και ο χρόνος πάντοτ’ αιχμηρός

θα μας λαβώσει.

 

Η θάλασσα είναι μουντή

ο ουρανός φέρνει βροχή

θα μας προδώσει.

 

Μια τρυπημένη πια γιορτή

στέκεται ανοιχτή πληγή

τί θα μας δώσει;

 

Ο δρόμος είναι φωτεινός

ο κόσμος είναι σκοτεινός

θα μας τελειώσει.

 

                                         Πειραιάς, 30/12/2021

 

 

 

 

 

ΠΡΟΣΜΟΝΗ

 

Μια ακόμα Κυριακή

στο γραφείο παγωμένη

κείτεται

σαν πάνω σε χειρουργικό κρεβάτι

ακίνητη περιμένει

να χειρουργηθεί, να θεραπευθεί

ν’ αναστηθεί

να γίνει ολοζώντανο ποίημα

ή να πεθάνει

σαν τόσες και τόσες Κυριακές

και χιλιάδες άλλες μέρες.

 

                                        Κυριακή, 20/3/2022

 

 

 

 

 

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ  ΣΕ  ΠΟΙΗΤΗ

 

Πριν τελειώσεις το ποίημα που γράφεις

τίναξέ το καλά

για να πεταχτούν από πάνω του οι άχρηστες λέξεις

να φύγουν τα περιττά στολίδια

ώστε να μείνει γυμνό

σαν μια νέα όμορφη γυναίκα

έτοιμη να σου δοθεί

και να γίνει για πάντα δική σου.

 

                                                        19/8/2022

 

 

 

 

 

ΟΝΕΙΡΙΚΟ   II

 

Τόσο αλάτι της θάλασσας πάνω τους

γι’ αυτό τα όνειρα αντέχουν

δε λιώνουν.

 

Μόνο στα όνειρα πια

μπορείς να ταξιδεύσεις

ονειρικά και ονειρεμένα.

 

                                                       26/5/2023

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Γιώργου Καραντώνη « Πύλαι »

(Ποιήματα 2015-2023)

 

Πίνακας Περιεχομένων

 

Εισαγωγικό σημείωμα

 

Μέρος Α΄: Μικρή Θερινή Γεωγραφία

 1.   Ημερολόγιο ενός καλοκαιριού ( i-xii )

 2.   Εικόνες ( i-xvi )

 3.   Μικρή θερινή γεωγραφία ( i-vii )

 4.   Θερινή αναφορά ( i-xii )

 5.   Θερινή παρτιτούρα ( i-x )

 6.   Φωτεινές διαδρομές ( i-xi )

 7.   Οι ανάσες του καλοκαιριού ( i-viii )

 

Μέρος Β΄: Άστεγα

 1.   Άϋλη Ύλη ( i-ii )

 2.   Ποιητικός Σχολιασμός

 3.   Ονειρικό Ι

 4.   Αρχαία Αγορά

 5.   Αναπάντητο

 6.   Αναμονή

 7.   Επίκαιρο

 8.   Καθαρή Δευτέρα

 9.   Δοσολογία

 10. Πωλείται

 11. Κανόνας

 12. Χρησμός

 13. Διά-γνωση

 14. Δίδαγμα

 15. Διαταγή

 16. Προσωπική Πορεία

 17. Δύο Χάρτινα Χάϊ-Κάϊ

 18. Δύο Φθινοπωρινές Κυριακές

 19. Μοναχικό

 20. Νοσταλγικό

 21. Πορτραίτο νέας γυναίκας

 22. Αυτοχαραχτηρισμός

 23. Οδός Σωτήρος Διός

 24. Προσμονή

 25. Συμβουλές σε Ποιητή

 26. Ονειρικό II

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Το παρόν τεύχος

των ποιημάτων

του

Γιώργου Καραντώνη

«Πύλαι»

παρήχθη από το Ιστολόγιον

«Λόγος Έμφρων»

 LogosEmfron.blogspot.com

 στην Αθήνα

τον Ιούνιο του 2023

στη σειρά "Πάπυροι".

Ο αναγνώστης ελεύθερα μπορεί να έχει πρόσβαση, αρκεί να αναφέρει την πηγή, και χωρίς να έχει δικαίωμα να αναπαράγει μέρος ή το σύνολον του κειμένου για εμπορικούς ή οποιουσδήποτε άλλους σκοπούς.

Η παρούσα παρουσίαση εμπίπτει στη νομοθεσία περί πνευματικής ιδιοκτησίας.

 Το παρόν τεύχος ποίησης

κυκλοφορεί μόνο

σε ηλεκτρονική μορφή

και όχι σε έντυπη.

Δεν αποτελεί αντικείμενο πώλησης.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Λόγος Έμφρων

logosemfron.blogspot.com

[ ανάρτηση1 Ιουλίου 2023 :

Γιώργος Καραντώνης

« Πύλαι »

(Ποιήματα 2015-2023)

Τεύχος Ποίησης

σειρά: Πάπυροι

Λόγος Έμφρων  ]

 

 

 

 

 

αναπαραγωγή ανάρτησης:

 

 

 

 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΡΑΦΟΣ

eleftherografos.blogspot.com

[ ανάρτηση 1 Ιουλίου 2023 :

Γιώργος Καραντώνης

« Πύλαι »

( Ποιήματα 2015-2023 ),

Τεύχος Ποίησης

σειρά: Πάπυροι

Λόγος Έμφρων ]