Ιωάννης Κωσταράς "Η 28η Οκτωβρίου και Εμείς" ποίημα 2024

 

Ιωάννης Κωσταράς

« Η 28η Οκτωβρίου και Εμείς »

ποίημα 2024

 

 

 

« Η 28η Οκτωβρίου & Εμείς »

 

Η 28η  ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ  & ΕΜΕΊΣ 

 

Εμείς, ανήκουμε στην μεταπολεμική γενιά.

 

Τον πόλεμο  της Ελλάδας 

Με τους πολιτισμένους βαρβάρους 

Της Ευρώπης 

Που συνηθισμένοι στη μουσική του 

Βέρντι και του Βάγκνερ, 

Ποτέ δεν άκουσαν 

Το ΟΧΙ  των στρατιωτών μας

στην Πίνδο

Και τον οδυρμό του λαού μας

Στην Κατοχή 

Εμείς λοιπόν αυτόν τον πόλεμο 

Δεν τόν ζήσαμε...

 

Όμως τόν μάθαμε πολύ καλά 

Στην παιδική μας κιόλας ηλικία

Από τους παππούδες μας 

Πού πολέμησαν...

Από τους γονείς μας 

Που πείνασαν...

Από τις φωτογραφίες στον τοίχο

Των συγγενών μας

Πού έπεσαν ηρωικά 

Στα πεδία των μαχών ...

Από το τρίξιμο

Των ξύλινων ποδιών 

Του ήρωα  περιπτερά μας

Γεωργίου Χριστοβασίλη...

Από τα μνημεία ηρώων 

Στις πλατείες...

Από τα μεταλλικά ευρήματα 

( κράνη, κάλυκες, κουμπιά )

Που βρίσκαμε στο χώμα 

Όταν  σκάβαμε στον κήπο μας...

 

Ύστερα στο Δημοτικό Σχολείο ...

Ο πόλεμος ήταν παντού αποτυπωμένος.

Στα Αναγνωστικά βιβλία,

Στις χάρτινες ζωγραφιές 

Πάνω στους τοίχους, 

Στις σχολικές γιορτές, 

Στις μαθητικές παρελάσεις...

 

Μεγαλώσαμε ...

Στο Γυμνάσιο και το Λύκειο 

Ο πόλεμος αυτός 

Μελετήθηκε, 

Αναλύθηκε, 

Σχολιάστηκε.

Βγήκαν συμπεράσματα,

Έγιναν συγκρίσεις, 

Πάρθηκαν διδάγματα.

Και στις σχολικές εορτές 

Γίναμε εμείς οι

Πρωταγωνιστές Ήρωές  του

Με συγκίνηση και Τιμή...

 

Τον πόλεμο αυτό 

Τόν διαβάσαμε σελίδα σελίδα 

Στο βιβλίο του Γιάννη Μπεράτη

" Τό πλατύ ποτάμι "

Και  ανεβήκαμε μαζί του

Στα βουνά της Πίνδου...

Ζήσαμε το δράμα της Κατοχής 

Στην "Κόλαση των παιδιών"

Το βιβλίο της Λιλίκας Νάκου...

Με την νεανική μας συγκίνηση 

Απαγγείλαμε στις σχολικές γιορτές 

Στίχους από το "Άσμα Ηρωικόν και Πένθιμο 

Για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας "

Που έγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης. 

 

Και τραγουδήσαμε σε χορωδίες

τους στίχους του Νίκου Γκάτσου

για τον νεκρό ανθυπολοχαγό

που κείτεται στα παγωμένα βουνά της Αλβανίας...

Αυτός ο νεαρός ανθυπολοχαγός πάντα θα ζει

στα γηραλέα σώματά μας,

αλλά οι νεανικές ψυχές μας θα μάς φέρνουν,

σε κάθε επέτειο, στα σχολικά μας θέατρα,

να τόν τραγουδήσουμε ξανά

και να τόν απαθανατίσουμε!!!

 

Τον πόλεμο αυτό 

Δεν τον ζήσαμε βέβαια 

Όμως τον είδαμε 

Και τόν βλέπουμε ακόμη 

Ολοζώντανο 

Στον κινηματογράφο 

και την τηλεόραση.

Η Αλίκη να αγωνίζεται 

Ως υπολοχαγός Νατάσα...

Η  Καρέζη να πεθαίνει 

Σε ένα κονσέρτο 

Για πολυβόλα...

Η Λάσκαρη 

Να είναι στην Αντίσταση...

Όλοι οι ζεν πρεμιέ 

Να είναι ήρωες 

Πού πεθαίνουν 

Ή ακρωτηριάζονται 

Ή επιστρέφουν νικητές ...

Όμως τι άδικο

 Οι ξανθοί

Του κινηματογράφου 

Να ταχθούν με τους εχθρούς !!!

Και οι σκληροί 

Να γίνουν  δοσίλογοι !!!

 

Τον πόλεμο αυτό τόν μάθαμε 

Από τη Σοφία Βέμπο 

Και τη Μαρινέλλα

Τόν τραγουδήσαμε μαζί τους 

και τόν λατρέψαμε...

 

Τον πόλεμο του '40 

Και την απελευθέρωση 

Από την Γερμανική Κατοχή 

Τιμούμε πανηγυρικά

Εδώ  κι ογδόντα χρόνια...

 

Πώς είναι δυνατόν 

Να μην τόν θεωρούμε 

Και δικό μας;

 

 

                                               Ιωάννης Κωσταράς

 

 

 

 

 

 

 

 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΡΑΦΟΣ

eleftherografos.blogspot.com

[ ανάρτηση 28 Οκτωβρίου 2024 :  

Ιωάννης Κωσταράς

« Η 28η Οκτωβρίου και Εμείς »

ποίημα 2024 ]