Γιάννης Ξενίκας
Γεντί Κουλέ (Επταπύργιον)
Θεσσαλονίκη
Τόποι
εγκλεισμού
Τω ξενίω Ζηνί
Γεντί κουλέ (Επταπύργιον),
Θεσσαλονίκη.
Η κεντρική βόρεια οχύρωση της Ακρόπολης της Θεσσαλονίκης.
Η φοβερότερη φυλακή σε όλα τα μαύρα χρόνια,
τουρκοκρατία, δικτατορία Μεταξά, Κατοχή, περίοδος εμφυλίου, Δικτατορία
Συνταγματαρχών.
Όταν
είσαι μέσα βλέπεις μόνο ένα κομμάτι ουρανό. Αν περιηγηθείς στην απομόνωση
βλέπεις την χειρότερη, το λεγόμενο Τάφο. Σε αυτήν ήταν φυλακισμένος και ο
Μανόλης Αναγνωστάκης. Περίμενε κάθε πρωί τα χαράματα την εκτέλεσή του, είκοσι
χρονών παιδί, εχθρός της κοινωνίας…
Οι εκτελέσεις γίνονταν έξω στον περιβάλλοντα
χώρο, εκεί που τώρα συναντιέται ανέμελη η νεολαία.
Στην περίοδο της Μπιενάλε και της Πολιτιστικής
Πρωτεύουσας της Ευρώπης, πάρθηκε μια απόφαση από την αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη:
Το Επταπύργιο να γίνει Μουσείο αλλά και Μνημείο Αίματος και Καταπίεσης. Να μην
παίζονται εδώ χαρούμενα έργα. Παίχτηκαν πράγματι, ανάμεσα στα άλλα, η Ερωφίλη του Γεωργίου Χορτάτση, τα Οράματα και Θάματα του Ιωάννη Μακρυγιάννη
και η Σονάτα του Σεληνόφωτος του Γιάννη
Ρίτσου.
κείμενο
– φωτογραφία: Γιάννης Ξενίκας
Γεντί κουλέ (Επταπύργιον),
Θεσσαλονίκη
Τόποι
εγκλεισμού
ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΡΑΦΟΣ
[ ανάρτηση 12 Απριλίου 2023 :
Γιάννης Ξενίκας
Γεντί κουλέ (Επταπύργιον)
Θεσσαλονίκη
Τόποι εγκλεισμού
Τω ξενίω Ζηνί ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου