ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ
Αρεόπολη 1979
Θάνου Τράγκα «Ξημέρωμα της Λευτεριάς»
σημείωμα από τον Ευάγγελο Ανδρέου
Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης
αφήγημα από το «Πνευματικό
Χρονό-μετρο»
Θεατρογραφικά
Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης
& Έρευνας του Πολιτισμού του
Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους στην Ευρώπη
Αναπαύσεως 14 Α΄ - 190 02 Παιανία
Τηλ.: 210.6643854
Fax: 210.6643854
European Art Center
and Institute for Eastern Roman Empire Research Studies in Europe
14 A’, Anapaphseos St.
– 190 02 Paeanea
Tel.:+30 210.6643854
Fax: +30 210.6643854
URL: https://euarceblog.
e-mail: artcentr@otenet.gr
or amparasart@gmail.com
( το θεατρικό πρόγραμμα )
Θάνου Τράγκα
« Ξημέρωμα της Λευτεριάς »
(
Πετρόμπεης )
Δραματική Σχολή του Εθνικού Ωδείου
/ - Μαίρη Βογιατζή
/ - Αντώνης Αντωνόπουλος
/ - Ανδρέας Περιστέρης
/ - Γιώργος Τριανταφύλλου
/ - Βαρβάρα Κυρίτση
/ - Σταμάτης Γαρδέλης
/ - Μάνος Λαμπίρης
/ - Κώστας Γκούνας
/ - Θωμάς Παλιούρας
/ - Τάκης Κοντοσταυλάκης
/ - Τάκης Λεβίδης
/ - Στέργιος Γιαννουλάκης
δημοτικό τραγούδι: Βασίλης Κολοβός
προλογίζει ο Ευάγγελος Ανδρέου
Σκηνοθεσία: Θάνος Τράγκας
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαίρη Βογιατζή
Μουσική: Γιάννης Συνοδινός
Σκηνικά-κουστούμια: Λεωνίδας
Τσεμπέρωφ
ΜΙΑ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΠΡΙΝ 45 ΧΡΟΝΙΑ
Αρεόπολη 1979 - «Ξημέρωμα της λευτεριάς»
Ήταν
ένα γλυκό πρωτανοιξιάτικο Σάββατο. Από εκείνα του Μάρτη με το ζεστό ήλιο.
Το
λεωφορείο σταμάτησε μπροστά στην αυλόπορτα του γυμνάσιου. Το σχολείο όλο σκούρα
γερή κατεργασμένη πέτρα, ζωντανό και γενναιόψυχο δασκαλειό ανθρώπων ζυμωμένων
στο νερό της αγέραστης κληρονομιάς.
Αρεόπολη,
17 Μαρτίου 1979. Μέρα του πρώτου σηκωμού στο Μωριά. Του πρώτου λάβαρου στο ’21.
Οι λάκωνες μανιάτες γιορτάζουν.
Πήραν
απόφαση να τιμήσουν τη γιορτή με τη θεατρική παράσταση του έργου του Θάνου
Τράγκα «Ξημέρωμα της λευτεριάς (Πετρόμπεης)», μέσα στο ιστορικό σχολειό.
Κατεβήκαμε
από το λεωφορείο. Μπροστά γεμάτος καμάρι και ενθουσιασμό ο δάσκαλος Θάνος
Τράγκας, διευθυντής τότε της Ανωτέρας Σχολής Δραματικής Τέχνης του Εθνικού
Ωδείου Αθηνών, πλάι η Μαίρη Βογιατζή, που μόλις είχε ιδρύσει το «Εφηβικό
Θέατρο» και από γύρω ο ηθοποιός Γιώργος Τριανταφύλλου, δάσκαλος του θεάτρου
στην περίφημη Σχολή Χατζιδάκι με τα νέα παιδιά του θιάσου της Δραματικής
Σχολής, τον Σταμάτη Γαρδέλη, το Θωμά Παλιούρα, τη Βαρβάρα Κυρίτση, το Κώστα
Γκούνα, πολύ αργότερα πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, από κοντά και
ο συνθέτης Γιάννης Συνοδινός, ο ζωγράφος Λεωνίδας Τσεμπέρωφ, ο καλλικέλαδος
τραγουδάρης Βασίλης Κολοβός, όλοι με την περιέργεια να μπούμε στη θεατρική
σκηνή του σχολειού που δεν ήταν άλλη από μια ξύλινη ερασιτεχνική εξέδρα όπου
έπαιζαν οι μαθητές τα σχολικά τους σκετς.
Η Βογιατζή
άξαφνα έβαλε τις φωνές.
-Τί
είναι εδώ ; Πού είναι η σκηνή ; Πού είναι η αυλαία ;
Στράφηκε
στον Τράγκα, που προσπάθησε να την ηρεμήσει. –Μου είπες ότι έχει θέατρο η
Αρεόπολη ! Αυτό εδώ λέγεται θέατρο ; Και
τρέμοντας από θυμό ξέσπασε σε λυγμούς…
Έπεσα
επάνω της με χάδια και αγκαλιές να τη συνεφέρω. Μπήκε στη μέση ο Τσεμπέρωφ, που
είχε την ευθύνη των σκηνικών:
–Μη σε νοιάζει
Μαίρη και θα τα φροντίσω εγώ όλα. Το βράδυ θα υπάρχει εδώ και σκηνή και αυλαία.
-Πότε θα
προλάβεις ; Σε λίγο θα πάμε να φάμε και
το μεσημέρι θα αποσυρθούμε για ξεκούραση…
Και
ο πάντοτε πεισματικά εργασιομανής Τσεμπέρωφ:
-Εγώ δεν θα έρθω για φαγητό και το μεσημέρι
δεν θα αναπαυθώ. Θα δουλέψω στην κατασκευή της σκηνής.
Και
συμπλήρωσε:
-Τί
γιορτάζουμε σήμερα ; Τους ήρωες ! Δεν αξίζουν για να μείνω ένα μεσημέρι
νηστικός ;
Βρήκε
εκεί δυό ντόπιους, που είχαν έρθει να βοηθήσουν. Βρήκαν ξυλεία σ’ ένα
μαραγκούδικο, αγόρασαν μπογιές και καρφιά και ώ του θαύματος μέσα σε ένα
μεσημέρι στήθηκε με πραγματική επαγγελματική φροντίδα ολάκαιρο θεατρικό
σκηνικό, έτοιμο να υποδεχθεί την παράσταση. Ο σκηνογράφος είχε σώσει το
γεγονός. Στο θίασο έπεσε γαλήνη. Αργά το απόγευμα ο κόσμος ανηφόριζε στο
σχολείο.
Ήρθαν
και οι επίσημοι. Ο Νομάρχης Λακωνίας μαζί με τις αρχές του τόπου και ο γηγενής
στρατηγός Δημήτρης Δεμέστιχας, εκπρόσωπος του Γενικού Επιτελείου Στρατού.
Τα
φωτιστικά και ο ήχος, στην εντέλεια ! Μοναδικό πρόβλημα προέκυψε με το… μουστάκι
του Πετρόμπεη, δηλαδή του πρωταγωνιστή Γιώργου Τριανταφύλλου.
Ο
ιδρώτας της αγωνίας του άρχισε να μουσκεύει το κολλημένο μουστάκι αναγκάζοντάς
τον να παίζει σε όλο το έργο κρατώντας το με το χέρι του πάνω στο χείλος του
προσώπου ! Ευτυχώς οι θεατές δεν κατάλαβαν τίποτα επειδή ο έμπειρος
Τριανταφύλλου είχε καταφέρει εντέχνως να ενσαρκώσει έναν Πετρόμπεη με τη
συνήθεια του ήρωα να μιλάει χαϊδεύοντας με το χέρι το μουστάκι του !
Η
επιτυχία της παράστασης υπήρξε θριαμβική ! Τα φώτα έσβησαν και πήραμε τον
κατηφορικό δρόμο για τον πανηγυρικό δείπνο σε παρακείμενη ταβέρνα.
Απ’
έξω οι απόγονοι Αρεοπολίτες έψηναν αρνιά. Μπροστά βάδιζε ένστολος ο Δεμέστιχας
με τα στρατιωτικά παράσημά του. Καθώς πλησίασε τους συγκεντρωμένους εορταστές,
κάποιοι γεροντότεροι πλησίασαν να χαιρετήσουν το στρατηγό φιλώντας του το χέρι
! Μείναμε έκπληκτοι ! Είχαμε μεταφερθεί
σε μιάν εποχή με ολοζώντανη την αρχέγονη παράδοση της λαϊκής έκφρασης…
Έκφρασης
σεβαστικής. Του αγώνα…
Ευάγγελος Ανδρέου
Ο Ευάγγελος Ανδρέου
προλογίζει το θεατρικό έργο του Θάνου Τράγκα «Ξημέρωμα της Λευτεριάς»
(Πετρόμπεης).
Δημοτικό σχολείο
Αρεόπολης.
Αρεόπολη, 17 Μαρτίου
1979.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΡΑΦΟΣ
[ ανάρτηση 2 Απριλίου 2024 :
ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ
Αρεόπολη
1979
Θάνου Τράγκα « Ξημέρωμα της Λευτεριάς »
σημείωμα
από τον Ευάγγελο Ανδρέου
Ευρωπαϊκό
Κέντρο Τέχνης
αφήγημα
από το «Πνευματικό Χρονό-μετρο»
Θεατρογραφικά ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου