Γιάννης Ξενίκας
Μπαράκια ΙΙ.
Κάποτε στη Θεσσαλονίκη
Τω ξενίω Ζηνί
Μπαράκια ΙΙ
Κάποτε στη Θεσσαλονίκη
Στην ευρύτερη περιοχή του Λευκού Πύργου
λειτουργούσαν στη δεκαετία του 1980 πολλά μπαράκια. Σήμερα η Προξένου Κορομηλά
και συνακόλουθα η Λώρη Μαργαρίτη άλλαξαν ύφος και στυλ. Η νεολαία στράφηκε σε
άλλες γειτονιές.
Η Θεσσαλονίκη, σε αντίθεση με την Αθήνα, ήταν συγκεντρωμένη ως προς τη νυχτερινή διασκέδαση στο κέντρο, αφενός η παραλία ως όριο και αφετέρου το ισόπεδο του εδάφους καθιστούσαν εύκολη τη βόλτα, «μπαρότσαρκα». σε όλα τα μπαράκια του κέντρου. Δίπλα στα γνωστά μπαράκια ή καφέ και τα «σαντουϊτσάδικα» με πληθώρα γευστικών προτάσεων, σχετικά εξωφρενικών για τα μέτρα της εποχής, μέχρι και γλώσσες μοσχαρίσιες. Ανώτατο όριο το κρεπατζίδικο, για κρέπα στο χέρι, επί της Τσιμισκή, το δεύτερο που άνοιξε στην πόλη. Η πρώτη κρεπερί που εμφανίστηκε στη Θεσσαλονίκη βρισκόταν στην Παπάφη και η τρίτη στο Ναυαρίνο.
Με ελάχιστα χρήματα μπορούσε ένας νέος και
να διασκεδάσει και να έχει φθηνό και εξαιρετικής ποιότητας πρόχειρο φαγητό. Δίπλα
στους φοιτητές, οι τοπικές φίρμες, επώνυμοι της διανόησης, διάφοροι characters της πόλης, και προ πάντων οι
τοπικές καλλονές. Ενώ κάποιος ήταν ανώνυμος και με χαμηλό εισόδημα απολάμβανε
περιβάλλον υψηλότερων οικονομικών δυνατοτήτων χωρίς να αισθάνεται ότι
μειονεκτεί.
« Penny Lane »
Τριώροφο σαλούν στην
Προξένου Κορομηλά με καταπληκτικό κέφι. Δεν υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια.
« Looky look »
Ιστορικό στέκι κοντά
στο Berlin. Φιλική ατμόσφαιρα και
ήχοι mainstream rock.
Η επέλαση του new
wave
των αρχών της δκεαετίας
του 1980 δεν το επηρέασε. Διατήρησε τον χαρακτήρα του. Δεν υπάρχει πια. Έκλεισε
μετά από 40 χρόνια.
« Banal »
Το πρώτο gay bar
από το 1978 στην Προξένου Κορομηλά με ιδρυτή τον Ηρακλή Δούκα, performer και
δημιουργό του ιστορικού Μαρόκο στις Δυτικές συνοικίες. Πέρασαν από εδώ
απίστευτες προσωπικότητες, ανάμεσά τους, οι Χατζιδάκις, Τσαρούχης, Aragon,
Ιόλας, Βουτσινάς, Μαρωνίτης, Σαμαράκης. Σήμερα δεν υπάρχει πια.
« Λωτός »
Ροκ μπαρ, στην οδό
Ρωμανού, έκλεισε σχετικά πρόσφατα.
Είχε θερινό
παράρτημα στη Χαλκιδική. Τώρα άνοιξε ανατολικά, στο Ντεπώ.
« Μικρό Καφέ »
Θρυλικό για τους ροκ
θαμώνες του, στην οδό Βογατσικού. Σήμερα δεν υπάρχουν ούτε τα ίχνη του.
« Aχίλλειον »
Παλιά ήταν
μπαρ-καφενείο, νεανικό γωνιακό στέκι στην παλιά παραλία. Εξαιρετικά εκτενές με πρόσοψη
πολλά μέτρα επί της παραλίας. Όλο το φοιτηταριό έπαιζε τάβλι και συνωστιζόταν
εκεί. Με ελάχιστα χρήματα βρισκόσουν σε ένα από τα πιο εμβληματικά σημεία της πόλης
και την θάλασσα στα πέντε μέτρα. Λίγα μέτρα στον ίδιο δρόμο πιο εκεί το
κορυφαίο εστιατόριο «Όλυμπος-Νάουσσα» με τον ίδιο προσανατολισμό προς την
παραλία. Το «Αχίλλειον» υπάρχει ακόμα αλλά ως εστιατόριο.
/ - 1.
Το «Αχίλλειον» σήμερα
/ - 2.
«Αχίλλειον»
Στο βάθος ο Λευκός
Πύργος
Ακριβώς απέναντι,
αμέσως μετά το δρόμο, η θάλασσα
/ - 3.
Ο χώρος του «Μικρού
Καφέ» σήμερα
/ - 4.
Ο χώρος του “Banal”
σήμερα
/ - 5.
Ο χώρος του «Λούκυ Λουκ»
σήμερα
/ - 6.
Ο χώρος του “Penny Lane” σήμερα
/ - 7.
O χώρος
του «Λωτού» σήμερα
/ - 8.
Η οδός Προξένου
Κορομηλά σήμερα
/ - 9.
Η Προξένου Κορομηλά
σήμερα
κείμενο – φωτογραφία: Γιάννης Ξενίκας
Μπαράκια ΙΙ
Κάποτε στη Θεσσαλονίκη
« Τω ξενίω Ζηνί »
( ανταποκρίσεις ενός περιηγητή )
ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΡΑΦΟΣ
[ ανάρτηση 19 Μαϊου 2024 :
Γιάννης
Ξενίκας
Μπαράκια ΙΙ
Κάποτε
στη Θεσσαλονίκη
Τω ξενίω Ζηνί ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου