Ιωάννης Κωσταράς
«Δεκέμβριος ο
μήνας των Χριστουγέννων»
ΔΕΚΈΜΒΡΙΟΣ,
Ο
ΜΉΝΑΣ ΤΗΣ ΧΑΡΆΣ & ΤΗΣ ΛΆΜΨΗΣ,
Ο ΜΉΝΑΣ ΤΩΝ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ !!!
Ο Νοέμβριος ήσυχα αναχώρησε… έκλεισε και την
πόρτα φεύγοντας...
Και εγένετο σκότος
βαθύ !!!
Μα νά!!! Την επόμενη μέρα η πόρτα άνοιξε
θριαμβευτικά και αφίχθη ο γηραιός πλην λαμπερός Δεκέμβριος !!!.
Είμαστε όλοι παρόντες στην άφιξή του και τόν
υποδεχόμαστε παντός καιρού.
Έρχεται για ένα και μόνο σκοπό, να μάς
μεταφέρει στην μαγεία των Χριστουγέννων.
Έρχεται με κάθε τρόπο και μέσο...
Έρχεται με έλατα που στέλνει η
Νορβηγία στην Ουάσιγκτον και το Λονδίνο για να γίνουν χριστουγεννιάτικα δέντρα
στις μεγάλες πλατείες τους και να ανάψουν τα φώτα τους οι κυβερνήτες των χωρών
αυτών, κηρύσσοντας την έναρξη της Χριστουγεννιάτικης εκεχειρίας, μιας περιόδου
που οι ψυχές των ανθρώπων επιστρέφουν στην παιδικότητα και γαληνεύουν...
Έρχεται την ώρα που οι θάμνοι των Γκύ
γεμίζουν από κόκκινους καρπούς και οι Ποϊνσέτιες ανθίζουν κόκκινα άνθη, έτοιμα
και τα δύο να διακοσμήσουν τα Χριστούγεννά μας...
Έρχεται με εκατομμύρια φωτάκια που στολίζουν
δέντρα φυσικά ή τεχνητά σε όλο τον πλανήτη, που είναι πιο πολλά κι από τα
αστέρια του ουρανού και κάνουν τη νύχτα να υπερέχει της ημέρας...
Έρχεται με μουσικές σε Όπερες, σε
Music Halls, σε Night Clubs, σε πλατείες και δρόμους μεγάλων πόλεων του
κόσμου αλλά και του μικρού χωριού μας...
Έρχεται με κάλαντα που μόνο τα μικρά παιδιά
μπορούν να τά ερμηνεύουν με την αθώα ψυχή τους...
Έρχεται προπάντων ψηφιακά στην
τηλεόραση με χριστουγεννιάτικα προγράμματα αλλά και στις
διαφημίσεις...
Έρχεται περνώντας από μεγάλα εμπορικά κέντρα
του Ν.Υ., του Λονδίνου, του Παρισιού, των Αθηνών και της δικής μας πόλης και
μάς παρασύρει στην ατελείωτη ευτυχία του "αγοράζειν"...
Ξεπροβάλλει πανευτυχής μέσα από τις
κινηματογραφικές αίθουσες και δηλώνει ότι και η φετινή παραγωγή της
Disney είναι εξαιρετική...
Ταξιδεύει μαζί με όσους ταξιδεύουν σε
μαγευτικούς τόπους και εξωτικά νησιά του Ειρηνικού ή στις παραμυθένιες
Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες... κάνει όμως και εσωτερικά δρομολόγια στην Αράχωβα, τα
Καλάβρυτα, το Πήλιο, τα Ζαγοροχώρια, τη Vallia Calda...
Τί να κάνει ο καημένος ο παππούς
Δεκέμβριος; Δεν θέλει να χαλάσει το χατίρι κανενός και τελικά κουβαλάει τις
βαλίτσες όλων μας... γέρος άνθρωπος. Μερικές φορές όμως, όταν πιέζεται
πολύ, δεν αντέχει άλλο και λέει από μέσα του: "Πού πάτε, άνθρωποι ανόητοι,
δεν έχετε σπίτια να γιορτάσετε και να χαρείτε, όλοι μαζί, σαν οικογένεια;
Οι μεγάλες γιορτές ενώνουν την οικογένεια, δεν τήν χωρίζουν. Αλλά δεν πειράζει,
η ζωή είναι δύσκολη και πρέπει να τής ξεφεύγετε, όποτε μπορείτε."
Ο καλός μας ο Δεκέμβριος, που αγαπά και
χαίρεται να δίνει χαρά στους ανθρώπους!!!
Έρχεται λοιπόν ο Δεκέμβριος που οι Ρωμαίοι
τόν είχαν κατατάξει δέκατο στη σειρά και τού έδωσαν αυτό το όνομα από το αριθμητικό
επίρρημα decem της Λατινικής που σημαίνει Δέκα.
Έρχεται στο δικό μας ημερολόγιο ως Δωδέκατος
και τελευταίος... όμως Πρώτος στην ψυχή μας!!!
Ποιός δεν περιμένει το Δεκέμβριο με αγάπη και
λατρεία;
Μόνο ο Σκρουτζ... αλλά στο τέλος του
παραμυθιού μετανιώνει και αλλάζει και αυτός συμπεριφορά.
Έρχεται λοιπόν στην ζωή μας και τήν
μεταμορφώνει σε παραμύθι...
Το τοπίο είναι χιονισμένο, τα δέντρα είναι
έλατα με χιόνι, τα σπίτια μας είναι ξυλόσπιτα, φίλοι μας γίνονται οι ήρωες του
Ντίσνεϊ, του Άντερσεν, του Τσέχωφ, του Παπαδιαμάντη, οι άγγελοι του
Ουρανού που κατεβαίνουν στη γη μαζί μας, οι τρεις Μάγοι της Ανατολής... φίλοι
μας είναι ακόμη κι οι καλικάντζαροι των θρύλων μας.
Σέ περιμένουμε όλοι μας Αγαπημένε μας
Δεκέμβριε... να μπεις στην ψυχή μας... να ξαναγίνουμε μικρά παιδιά... να μάς
κρατήσεις από το χέρι, όπως οι γονείς μας... να μάς πάρεις μακριά από το
σκοτάδι και να μάς φέρεις στην εκκλησιά του χωριού μας που, αψηφώντας την
νύστα και την παγωνιά, πηγαίναμε τα χαράματα όλοι μαζί να δοξάσουμε την γέννηση
του Χριστού και νομίζαμε ότι εδώ σ' αυτή την εκκλησία γεννήθηκε ο Χριστός μας, ότι
εδώ είναι η Βηθλεέμ... και μετά να μάς μεταφέρεις στην αληθινή Βηθλεέμ που
λάμπει, μέσα στο σκοτεινό χειμώνα, από το φως του χρυσού Άστρου της!!!
Γονυπετείς και ταπεινοί να
προσκυνήσουμε τον νεογέννητο Ιησού!!!
Να νιώσουμε την
ιερότητα της ομορφιάς που εκπέμπει η απλοϊκή γέννηση του Υπερτάτου Θεού!!!
Να γεμίσει η ζωή μας
από φως!!!
Να ανέβουμε την ουράνια
σκάλα, ψάλλοντας μαζί με τους αγγέλους:
Η Παρθένος σήμερον
Τον Υπερούσιον τίκτει...
Και μετά να
επιστρέψουμε στην ζωή μας, φωτός έμπλεοι!!!
Όμως πριν να φτάσουμε στην αστροφώτιστη
Βηθλεέμ ας πάμε και στα εμπορικά κέντρα, να δούμε, να διασκεδάσουμε και να
αγοράσουμε... Άνθρωποι είμαστε, χρειαζόμαστε και τα υλικά αγαθά...
Και ο καλός μας μήνας Δεκέμβριος μάς φέρνει
και στην Χριστουγεννιάτικη Πόλη, στον παράδεισο των υλικών αγαθών, γελώντας με
καλοσύνη και τρυφερότητα: Χο χο χο!!!
Την 25η ημέρα του ο Δεκέμβριος λάμπει,
αστράφτει, πανηγυρίζει ικανοποιημένος που ολοκλήρωσε επιτυχώς το ιερό
έργο του... Έφερε στις ψυχές μας την Βηθλεέμ και επί Γης την Ειρήνη.
Κάθεται τώρα στο γιορτινό τραπέζι μας,
μαζί μας, ενώ έξω πέφτει πυκνό χιόνι...
Η τελευταία του εμφάνιση είναι στην Αθήνα,
σε νυχτερινό κέντρο, εκεί όπου τραγουδάνε τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού
τραγουδιού.
Είναι η 31η ημέρα του!!!
Σε πρώτο τραπέζι, παρέα μας, δικός μας
προσκεκλημένος, κάθεται ο Δεκέμβριος, ενδεδυμένος με ριγέ κουστούμι
GIORGIO ARMANI... Είναι χαρούμενος, κεφάτος, συζητά μαζί μας
σιγοτραγουδώντας και πίνοντας ουίσκι με πάγο...
Διασκεδάζει ο επίσημος καλεσμένος μας, ο
αστραφτερός γηραιός Δεκέμβριος...
Λίγα λεπτά πριν τις δώδεκα, τόν καλούν στο
κέντρο της πίστας και εκεί πλαισιωμένος από τους εκλεκτούς καλλιτέχνες,
υποδέχεται θριαμβευτικά τον νεαρό Ιανουάριο και... απέρχεται!!!
Ιωάννης Κωσταράς
ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΡΑΦΟΣ
[ ανάρτηση 1 Δεκεμβρίου 2024 :
Ιωάννης
Κωσταράς
« Δεκέμβριος ο μήνας των Χριστουγέννων »
Οι μήνες μου ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου